Biyernes, Disyembre 30, 2011

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 30)




Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga GRAMMAR FLAWS kayo na makikita especially this EPISODE, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

Sa pagkakataong ito, gusto ko munang sabihin sa inyo na every new year, lagi kong naalala si Cheney maybe because of her memories with her every new year na lagi kaming magkasama. Well Cheney, kung nasaan ka man ngayon, I hope you'll be safe there. Patrick and I will never forget you!! I LOVE YOU, CAKIE!!

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... Secret!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:
Sina Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, -Ram, makki, Nujum, LightRundle, Erion, boy jazz, coffee prince( number one fan ng novel ko! Thanks ulit ah!!) Kuya Nitro, mga anonymous readers (mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, salamander, jeh, Aqua16, Sen Janus(Don't worry, i will post some of my missing parts of my story ASAP, but not now..) dark_ken(Ano na kaya nangyari sa last series niya? Hindi na ako updated eh..) jasper.escamillan, Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, BourbonConan, chris018, jayfinap(in-add ako sa account niya at isa sa mga idol ko pagdating sa series) zenki, Ronn, ogie8906, at si JhayCie. Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!



ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my real life. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here, AyT?!:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

TWITTER: @pINNOHy (just follow me and I'll follow you back!!)

SHIH' NIN KUAI LE mga ka-BLOG ko!! :))

----------------------------------------------

Part 30

"Ah.. Eh.. Uhm.. Si Lei!! Si Lei kasi eh.."

"Ano ito? Lokohan? Dude wag mong isama kapatid ko rito, wag mo siyang gamitin para pagtakpan yang kasalanan mo!"

"Sige na Jacob, aamin na ako!!"

"Ano?!"

"Si Patrick, ako at si Patrick ay iisa!! Want the proof? Here!!"

Tinaas niya ang kwintas sa loob ng damit niya. Hindi ko alam sa puntong yun kung ano ang gagawin. Biglang bumilis ang pagtibok ng puso ko, not just because napagod ako sa kakatakbo, but because unti-unti ko nang nakikita ang resulta ng ginagawa kong imbestigasyon. Napakapit ako sa pantalon ko ng hindi oras.

"Ang kwintas ni Patrick!! Hindi!! Imposible!! Hindi ka si Patrick!!

"Sige, makinig ka sa akin, to make the story short, nagsimula yun ng dahil kay Lei."

Kinuwento niya ang lahat simula nang nagkita kami hanggang sa pumunta siya sa abroad para mag-aral. Sa puntong yun, hindi ko ramdam ang galit o panghihinayang sa buhay ko. Pati na rin ang mga tanong kung bakit hindi siya nagparamdam ng maraming taon. Balewala na yung lahat! Nakita ko na rin sa wakas si Patrick! Hindi ko na pinatapos ang kwento hanggang sa umiyak ako ng dahil sa tuwa, tuwa na nakasama ko na
sa wakas ang pinakamamahal ko si Patrick.

Agad ko siyang hinawakan sa labi para huminto siya sa pagsasalita. Dinama ko ang kanyang labi sa daliri ko. Ang lambot. Bigla kong kinuha ang mukha niya at sabay tinapat sa mukha ko. Ang bango ng hininga niya. Naalala ko ang kanyang pabango na yun ang ginamit niya sa akin noong bata pa kami. Walang duda, siyang siya talaga!

"Jacob, I want to apologize for everything I have done to you! It wasn't my intention to went abroad! I love you and that's the reason why I did it! Can we start all over again?"

"Psst.. Patrick! I know! Sige uumpisahan natin ang pagmamahal na nawala sa atin sampung taon na ang nakakaraan! Pwede ko bang malasap ang halik na na-miss ko sa'yo?"

Hinalikan ko siya. Ang lambot ng mga labi niya. Ramdam ko sa hininga niya ang init na dumadampi sa mukha ko. Ibang-iba kay Cheney! Siya nga talaga si Patrick.

"From now on, I will never leave you!! Mahal kita Jacob and that's the reason why I'm here. Let's bring the past back for us!"

Ang bango ng hininga niya ang dahilan para lumaban ako ng halikan sa kanya. Medyo matangkad siya sa akin kaya napatingala ako ng di oras. Hinawakan niya ang ulo ko habang hinahalikan ko siya. Hinawakan ko rin ang nagbabakatang mga dibdib niya. Habang nakalapat ang mga labi namin, unti-unting bumabalik sa akin ang aming mga nakaraan. Ang nakalipas sa buhay namin. Ang masasayang sandali at higit sa lahat ang halik niya na tumatak na sa isipan ko.

"Pwede samahan mo ako ngayong gabi, Jacob! Gawin na natin ang naudlot nating pagmamahalan! Wag ka munang umuwi! At ibibigay ko sa'yo ang lahat!"

Sumama ako sa kanya. Ti-next ko si Faith para sabihin sa kanya na hindi na ako babalik sa NSTP, pinasuyo ko siya na pirmahan niya muna ang pangalan ko sa attendance sheet para may attendance ako.

Sa wakas ay nakita ko na si Patrick. Ang pagmamahalan namin na sampung taon na nawala sa buhay naming dalawa ay mag-uumpisang muli. Salamat na lang at umuwi siya at bumalik sa piling ko. Wala na akong ibang mahihilingin pa sa buong buhay ko.

Gabi. Mag-aalas sais y media. Sabay kaming pumunta sa condo niya para matulog at masolo ni Patrick sa unang pagkakataon. Wala dun ang ka-boardmate niya kaya malaya siyang gawin ang gusto niya. Kinuwento niya sa akin na kababata niya si Lei sa ibang bansa at yung babaeng pinsan na kasama niya ay ang namatay na mahal ko, si cakie. Alam niya ang masaklap na balita tungkol kay Cheney, in fact, nandun siya noong kasama niya ang mommy niya sa burol ng kanyang pinsan. Yun yung araw na sinabi sa akin ni Tita Susan na mommy niya na dumating siya na wala ako. Siyempre, nandun din siya sa libing. Siya yung lalaki na nakita ko sa sementeryo na nakatago sa sumbrero at shades. Ayaw niyang sabihin na nasa bansa siya dahil gusto niya na masupresa ako. Tinanong ko rin sa kanya kung bakit niya ako sinusundan araw-araw at ang dahilan daw ng lahat-lahat ng iyon ay para mabantayan daw niya ako at mag-serve na rin daw as angel to mine.

Bigla kong naalala si Lei. Siguro ito ang dahilan kung bakit siya lumalayo sa akin. Gusto niya na maging masaya ako. Naawa tuloy ako sa baby bro ko pero, kahit anong mangyari, ituturing ko siyang kapatid at bestfriend ko habang buhay.

Agad kaming pumunta sa condo niya. Malamig. Maliit ito pero maaliwalas tignan. Pinaupo niya ako sa double deck niya. Naramdaman ko ang lamig dahil nakatapat sa akin ang aircon, pero balewala na yun. Nagpaalam siya sa akin na maliligo siya habang pinahiram niya sa akin ang PSP na galing pang abroad.

Habang hinihintay siyang matapos ay napukaw sa akin ang picture na nasa study table niya. Kinuha ko yun at tinignan. Hinawakan ko ang salamin ng picture frame niya at inalala si Patrick. Ang gwapo niya talaga. Galing siyang abroad pero nakakapagsalita siya ng tagalog. Matalas siyang mag-English na tulad ni Lei at Cheney. Napansin ko ang unique niyang mga dimples sa ilalim ng magkabilang mga labi. Ang cute niya. Para siyang babae kung tutuusin.

Ang violet notebook ang dahilan kung bakit ako naghinala sa kanya na siya si Patrick, at hindi akong nabigong tuklasin yun sa kanya. Ang kwintas na letrang P na nakalagay ang pangalan ko sa gitna ang naging dahilan para makumpirmang siya talaga ang tunay na mahal ko. Talagang napakahiwaga ng pag-ibig. Siguro ito na ang sinasabi ng mommy niya na Destiny. Destined to become one.

Biglang dumating si Jan ng nakasaplot ang twalyang puti sa bandang ibaba. Napukaw ako sa kanyang kabuuan. Ang gulo ng buhok niya pero mas bumagay pa lalo yun sa kanya. Ang mamasa-masang kaanyuan niya at ang unique na killer dimples ang naghatid sa akin para mangilabot at namangha sa napaka-gwapo niyang kaanyuan. Nakita ko rin ang nangangalit na dibdib. Talagang ang sarap humiga sa mga matitigas at nagsisiumbukang dibdib. Ang utong nito na mamula-mula at parang munggo na may buhok sa bandang ibaba ang nagpapatayo sa aking alaga sa ibaba. Ang ganda ng ng kanyang physical attributes! Para siyang manikin na lalaking nakikita ko sa mall.

Bumaling ako sa bandang ibaba. Sa wakas ay matitkman ko na rin ang naka-umbok na patayong papunta sa kanan. Nakaka-amaze! Hindi na ako nagtumpik-tumpik pa. Tumayo ako at humarap sa maamo niyang mukha.

"This is gonna be our night! Lagot ka sa akin ngayon, Patrick!"

Ngumiti sa akin si Patrick. Nakita ko ulit ang dimples niya sa magkabila ng labi niya. Ang cute! Para siyang si Mikee Cojuangco.

Ito na ang oras para sa akin na ibigay ang lahat para sa kanya. Ang gigil at pagtitimpi ng sampung taon ay magagamit ko na sa kanya ngayon.

Hinalikan ko siya kaagad. Isang nag-aalimpuyos na halik. Agad kong diniinan gamit ng aking kamay ang ulo niya habang hinahalikan sa bibig. Tulad ng ginawa ko kay Lei, ang isang umaalimpuyos at galit-na-galit na halik ang ibinigay ko sa kanya. Napaungol siya ng hindi oras. Hindi ko tinantanan ang halik sa kanya. Siyempre, gumati rin siya. Hinawakan niya ang batok ko at inihiga sa kanyang kama. Patuloy pa rin ang pagpapalitan ng mga umaalimpuyos na halik. Ramdam ko sa loob na sinisipsip niya ang laway ko at nararamdaman ko rin sa loob ng labi ko ang kanyang dila na patuloy na pagkiliti sa kaloob-looban ng bibig ko. Sa sobrang gigil ay nasabunutan ko siya ng hindi oras, pero parang mas nagustuhan pa ata. Habang hinahalikan, ramdam ko sa ibaba ng puson ko ang kanyang nangangalit na alaga. Ang laki at ang haba. Agad kong hinawakan yun habang hinahalikan at sa puntong yun ay narinig ko ulit ang kanyang nakakalibog na ungol.

Inihiga ko siya. Agad na hinalikan ko siya palibot mula ibaba ng baba hanggang sa leeg at punong tenga. Mamasa-masa ang kanyang leeg dahil sa mga halik ko. Tinigil ko ang paghahalik sa kanya at pinagmasdan ang kanyang mukha. Nakapikit siya. Siguro ninanamnam niya ang bawat halik ko sa kanyang leeg. Itinuloy ko ang paghalik sa kanya, pero sa puntong yun, ibinaba ko ang halik.

Mula sa dibdib na parang unan hanggang sa ibaba malapit sa pusod ko siya hinalikan. Bawat hagod ng dila ko sa kakisigan ni Patrick ang nagbibigay ligaya sa kanyang pakiramdam . Pagkatapos nun ay pinuntirya ko ang kanyang mala-munggong mga utong. Mamula-mula ito na parang kay Lei pero may buhok ito sa bandang ibaba. Hinalikan at sinipsip ko yun na parang sumisipsip ng maasim na kalamansi. Nang di nakuntento ay kinagat ko ng bahagya ang kanyang mga utong at agad siyang napaungol. Ginawa ko yun sa magkabilang utong ng Patrick ko.

Bumaling ako sa kanyang ibaba pagkatapos. Tinanggal ko ang tuwalya sa pagkakasaklob. Nakita ko ang buong katawan ni Jan. Ang ganda! Parang work of art! Ang kanyang mga binti ay binabalutan ng buhok. Balbon siya kung tutuusin. Bumaling ako sa nangangalit niyang alaga. Ang puti! Wala kang itim o kalyo sa gilid ng kanyang sandata. Naalala ko tuloy ang sandata ni Lei, maliit ng konti yung sa kanya kung ikukumpara kay Lei na ga-mineral water ang taba. Agad kong hinimas yun gamit ang mga palad ko. Binalot ko ito ng aking kamay pagkatapos. Tinaas-binababa hanggang sa paulit-ulit kong ginagawa yun sa kanya.

"Oh!! Jacob!! I feel the intense of your sensation! C'mon just give it a suck!"

Tulad ng sinabi niya, his wish is my command!! Dinilaan ko ang kanyang batuta hanggang sa naramdaman ko ang pre-cum na sumasama sa bibig ko. Ang sarap! Maalat-alat ito! Iba sa lasa ni Lei. Habang ginagawa ko sa kanya ang taas-baba movement ng pagsasalsal ko sa kanya gamit ang aking bibig ay kaagad na tinignan ko ang kanyang mukha. Ang gwapo ni Jan. Bagay sa kanyang mala-anghel na mukha na tulad ni Lei na nakapikit habang kagat ang labi nito. Bigla niyang hinawakan ang ulo ko. Pinahinto niya ako saglit sabay kadyot sa aking bunganga. Sunod-sunod ito, hanggang sa unti-unti akong nakakaramdam ng sakit sa dulo ng bibig ko. Hindi ko na lang yun pinansin at nag-focus sa ginagawa sa akin ni Patrick. Halos magkasya yung alaga niya sa akin kaya malaya siyang ipasubo ang lahat sa bunganga ko.

Matagal siyang labasan. Siguro ginawa namin yun ng 30 minutes. Nang nilabasan ay agad kong nilunok ang lahat at walang tinira kahit isang patak. Kalasa niya ang dagta ni Lei. Sa puntong yun ay agad kong niluwa ang kanyang batuta at kita sa kanya ang mamula-mulang ulo at mamasa-masang katawan nito. Biglang naengganyo ako. Hindi pa siya nakuntento. Pinaharap niya ako sa kanyang harapan. Bumaba siya sa kama. Pinataas niya ang dalawang binti ko gamit ang mga kamay at ginawa ko naman yun. Dumapa siya sa akin. Kaagad niyang hinalikan at dinila-dilaan ang butas ko. Bigla akong nakiliti. Hindi pa siya nakuntento at pinasok niya ang hintuturo sa butas ko.

"Aw..Teka Patrick, anong gagawin mo! Baka masaktan ako!!"

Wala siyang narinig. Dinere-derecho niya ang pag-labas pasok sa butas ko at dinila-dilaan. Kahit masakit ay ininda ko na lang. Naalala ko tuloy na nangako ako sa kanya na ibibigay ko ang lahat sa kanya kahit ang butas ko. Tiniis ko na lang.

Pagkatapos ay itinapat niya ang sandata niya sa butas ko habang nakasandal at hawak-hawak ang mga binti ko paitaas. Nakakangawit pero inisip ko na lang na gagawin ko 'to sa kanya. Kay Patrick na matagal ko nang minahal. Isusuko ko ang lahat, pati ang buhay ko.

Kumuha siya ng baby oil at ipinahid sa ulo ng batuta niya at pati na rin sa butas ko. Dahan-dahan niyang pinasok ang kanyang ari sa nag-iisang butas ko. Ang sakit! Parang pinupunit ang pagkatao ko! Umulos ako ng bahagya sa harap niya pero hinawakan niya ako.

"Jacob ko, gagawin natin ito para sa sampung taon na pangungulila natin sa isa't-isa! Panatag naman akong kakayanin mo ito, di ba?!"

Tumungo na lang ako. Hinawakan niya ang binti ko at unti-unti niyang pinasok ang kanyang batuta. Ito ang kauna-unahang gagawin ko sa buong buhay ko, siya ang magbibinyag sa aking mga butas at panatag akong gagawin yun para sa kanya.

"Arrrrrrgggghhhhh..... Oh!! Hmp!"

Napakagat ako. Nakita ko na nakapasok na ang ulo nito sa butas ko. Para akong napuruhan sa ginawa niya. Ramdam ko rin na nagdudugo ang butas ko. Hindi siya nakuntento, dinahan-dahan niyang pinasok sa loob ko ang kanyang patola hanggang sa..

"Oh.. Patrick!! Dahan-dahan lang! I'm in pain!! Ang sakit!!"

Agad niyang hinawakan ang bibig ko. Binigyan niya ako ng halik sa bibig at nagpatuloy sa pagpasok sa aking kaloob-looban. Nang pinapasok niya ang kanyang ari, nakaramdam ako ng nginig. Bigla akong kinabahan,hanggang sa pinasok niyang lahat ang sandata ng swabe sa butas ko.

Binigyan niya ng banayad hanggang sa pabilis ng pabilis ang pag-indayog sa butas ko. Kahit malamig sa loob ng kwarto niya ay ramdam ko ang init at pawis na dumadaloy sa mukha ko. Nakaramdam ako na parang namamanhid ang mga paa ko. Binaba ko ng konti at sinampay yun sa balikat niya. Hinawakan niya ang binti ko at pinangpatuloy ang pagbabayo sa butas ko. Naramdaman ko na para akong nadudumi. Parang nawawasak ang kaloob-looban ng katawan ko. Tiniis ko na lang yun para sa kanya.

"Oh.. Geez!! I'm coming!!"

Lalabasan na ulit si Jan. Binilisang niya ang pagkadyot sa aking butas. Napapikit ako. Hindi ko na talaga kaya ang sakit na nararamdaman ko sa kanya. Hanggang sa naramdaman ko ang bulwak ng kanyang dagta sa kaloob-looban ng aking pagkatao. Naramdaman ko ang init ng kanyang dagta. Huminga siya ng malalim at hinalikan ako. Tinanong niya ako kung ok ako pero hindi ko na lang siya kinibo.

Tumalikod siya at tumuwad. Ako naman daw gumawa ng ganun sa kanya. Syempre kailangan kong gumanti sa ginawa niya sa akin. Ipinasok ko ang masikip niyang butas ng dahan-dahan na laway lang ang tangi kong pampadulas. Nang naipasok ko ang lahat ay hinawakan ko ang mga pisngi ng kanyang pwet at binayo siya ng tulad ng ginawa sa akin. Habang binabayo, ramdam ko ang pagtulo ng kanyang dagta sa binti ko. Agad na ipinahid ko gamit ang aking hintuturo at napansin na may dugo ito. Mukhang napuruhan ata yung butas ko sa kanya at nang dahil dun kaya nangigil ako at binayo ng napakabilis ang kanyang likod.

"Oh!! Hmmm.. I'm horny Jacob!! C'mon fuck me harder! Oh!!"

Napaungol si Jan. Isinagad ko ang sandata ko sa kanya at binigyan ng matinding pagbayo sa likod. Naglalaban ang mga muscles sa loob niya at ramdam ko na parang sinasakal ang alaga ko. Binilisan ko ang pagkadyot hanggang sa nilabasan ako at bumulwak sa kanyang loob ang aking tamod.

Natapos ang aming pagtatalik nang hinalikan niya ako sa labi. Isang huling nag-aalimpuyos na halik. Pagkatapos ay tumayo siya. Pansin ko sa mabalbon niyang binti ang tamod ko na bumababa. Walang dugo ito, tulad ng sa amin ni Lei. Pumunta siya sa CR para maligo ulit. Hinintay ko siyang matapos hanggang sa ako naman ang sumunod. Sabay kaming natulog na magkayakap sa isa't-isa at ipinangakong ipagpapatuloy muli ang pag-ibig na nawala sa amin ng mahigit sampung taon.

Kinabukasan, kasama ako ni Patrick na pumunta sa eskwelahan. Hindi ko mailakad ang mga paa ko, kasi sa bawat paglakad ko, sabay kong nararamdaman ang hapdi at sakit ng ginawa ni Patrick sa akin. Para tuloy akong pilay na naglalakad. Buti na lang at nandito siya para alalayan ako.

"Jacob ko, pwede, ako na lang ang magpapasan sa'yo. Mukha ka kasing nahihirapan eh!"

"Loko-loko! Kasalanan mo kasi Ito eh! Pasalamat ka Patrick, mahal kita!!"

"Sus.. Para hindi magalit ang Jacob ko, hahalikan na lang kita."

Bigla akong hinalikan ni Patrick. Dapat ay sa pisngi kaso nung napatingin ako sa kanya ay biglang dumampi yung labi niya sa labi ko, kaya hindi ko tuloy maiwasan na mamula sa ginawa niya.

"Boom! Nakita ko yun!! Kayo ah!! Siguro kayo na?!"

Si Lei. Nagulat kami na binati niya ako. Parang wala siyang problema. Ano kaya ang kinain nitong baby bro ko at bakit niya kami binati ng ganun.

"Ah.. Baby bro!! Me sasabihin ako sa'yo.. Sa atin lang tong tatlo ah!! (kinuha ko ang tenga niya at binulong sa kanya ang sikreto.) Kami na ni Jan!! And guess what?! Siya pala yung nawawala kong si Patrick!!"

Bigla siyang huminto sa paghinga. Mukhang nabigla siya sa sinabi ko.

"Ok ka lang?!"

"Ah, eh.. Magsaya tayo!!! (sabay kuha sa kamay namin at tumalon) halikayo bilis!! Let's celebrate now!! Meron na akong big bro ulit!! Dalawa na big bro ko!!"

Agad kong tinignan sa mata si Lei. Mukhang masaya siya. Pinigilan ko siya sa ginagawa niya.

"Baby bro.. Stop this! Hindi ka ganyan! Pwede ba, wag kang plastic!"

Bigla siyang nanahimik. Yumuko siya sa akin. Hinawakan ko ang kamay niya habang hawak naman ni Jan ang balikat ko.

"Hehehehe.. Masaya ako! Masayang-masaya ako sa inyo!! Sabi ko na nga sa'yo Jan, bibigay din siya sa'yo eh!! Halika na bro!! Magsaya tayo!! Ano ba!!"

Inawat ko si Lei at sinampal. Nanahimik siya. Hindi siya si Lei na kilala ko! Masakit sa part niya dahil minahal ko siya, pero nakita ko na si Patrick! Kailangan niyang tanggapin ang katotohanan na hanggang magkapatid lang kami!

"Tama na Lei!! Hindi Ikaw si Lei na kilala ko!!"

Bigla siyang nanahimik. Napaupo siya sa amin at yumuko.

"Dream come true para sa yo Kuya ito ngayon. Pasensya na kung nagiging ganito ako ngayon. Wala akong magagawa. Mahal mo si Patrick eh!! Sino ba naman ako? Kapatid mo lang ako!! Best friend mo lang ako!! Hindi ako si Patrick!!"

Umiyak si Lei. Nakita ko ang bawat patak niya na pumapatak sa baba. Kinuha ko siya at inakap.

"Baby bro!! Mahal ka rin ni Kuya!! Teka, ganito, ite-treat ka nga lang ni Kuya, ano ba gusto ng baby bro ko? Ah.. Ibibili kita ng maraming maraming maraming snickers para lang yun sa'yo!!"

"Kuya please! Just let me go!! I don't wanna see you and Jan here! Please!!"

Hinawakan ako sa kamay ni Jan. Niyaya niya akong umalis. Mukhang wala na akong pag-asa na patahanin ang baby bro ko.

"Baby bro, aalis lang si big bro ah!! Basta, if you're ok, just text me!"

Umalis kami na nag-aalala kay Lei. Mukhang nasaktan ko siya sa ginawa ko sa kanya.

Ilang araw ang lumipas at naging mas sweet kaming dalawa ni Patrick. Sa bandang huli, unting-unting tinanggap ni Lei ang katotohanan na hanggang kapatid lang ang tingin ko sa kanya. Kahit masakit sa part naming dalawa, basta, kuntento naman kami na nahanap namin ang kaligayahan sa piling ni Patrick at sa pagiging big bro sa baby bro ko.

Samantala, nalaman na ng barkada ang katotohanan sa aming dalawa ni Jan. At first, in denial kami pero later on, sinabi ni Jan sa kanila ang totoo na si Patrick at siya ay iisa. Agad nilang tinanggap ang katotohanan dahil expect na nila ang magandang chemistry naming dalawa.

Tumagal yun ng ganung sitwasyon hanggang second year ng college namin.

Napag-usapan namin ni Patrick na gawing baby namin si Lei at pumayag naman siya. Mas masaya daw pag tatlo ang kuya ni Lei. Samantala, sinasamahan ni Hiro palagi si Lei para magpa-body build dahil may potential daw siyang maging model kung papalakihin ng konti ang katawan nito. After six months of working, na-achieve naman ni Lei ang ganda ng katawan, mas maganda at mas malaki compare sa akin. Hindi na rin siya nagsasalamin. Ang dating lampayatot at mahinang si Lei ay mas gumuwapo at mas naging habulin ng babae sa campus. Naging model pa nga siya ng globe telecom commercial last 2006 kaso may mga kasama lang siyang model na tulad niya.

Napansin ko rin ang pagbabago ng ugali ni Patrick. Buti na lang at laging nandiyan si Lei para suportahan ako. Kahit tanggap na niya sa sarili niya na mahal ko si Jan ay handa daw siya na maghintay sa akin habang-buhay. Lagi rin siyang nagso-sorry sa akin. Hindi ko alam pero sa tingin ko, may tinatago siyang lihim sa akin.

Nagbago ang pagtingin ko kay Jan noong August, 2006. Biglang lumayo ang loob ko sa kanya nun. Kilala ko ang Patrick noong bata na pingmamalaki ako especially sa mga kaibigan at mga magulang niya, pero hindi niya ginawa yun. Para akong basura na pinababayaan niya at mas pina-priority ang mga kaibigan nito kaysa sa akin. Mahal niya ako, pero hindi ko ramdam yun sa kanya. Naging seloso siya at laging nananakit. Minsan nakakaranas din ako ng pagpapahiya niya sa akin sa harap ng maraming tao at palagiang minumura.

Minsan, nakita niya akong kausap si Lei, agad siyang nagselos sa akin. Pinagbuhatan niya ako ng kamay at nagtangkang gaganti siya sa ginawa ko sa kanya.

Gabi nun nang pauwi ako ng bahay. Kagagaling ko lang sa eskwelahan at may tinapos lang akong practice para sa play namin sa World Literature. Nagmano ako kay daddy nang biglang...

"Halika nga!"

Sinampal niya ako. Nalaman na niya ang relasyon ko kay Patrick. Napahawak ako sa parte ng mukha ko na sinampal niya.

"Dad?! Bakit?!"

"Gusto mong malaman, gusto mo?! Tangina anak! Bakla ka!! Nakakadiri ka!! Umalis ka rito sa pamamahay ko! Wala na akong ibang anak sa buhay ko!"

"Dad, let me explain first! I don't wanna compromise this much!"

"Ayaw mong lumayas ah?! Teka, tuturuan kita ng leksyon!!"

Ginulpi ako ni daddy! Nalaman niya na may relasyon kami ng dahil kay Patrick! Sinabi niya ang namamagitan sa amin. Galit ang namayani sa utak ko nung nalaman ko na siya ang nagsabi ng pinaka-kinatatagong kasarian ko. Hinding-hindi ko siya papatawarin sa ginawa niya!

"Dad!! Mahal kita! Ayaw kong masira ang respeto ko sa'yo! Bakla ako Oo, aaminin ko yun! Wala akong ginawang masama!"

"Anak! Pinahiya mo ako!! Para mo akong sinapak sa mukha sa ginawa mo sa akin! What I wish most is a good family for your future! Gusto ko na magkapamilya ka! Gusto ko na magkaroon ako ng apo!! Pero nasan na?! Nawala na ang lahat ng yun dahil sa makamundo mong pagnanasa!! Ang masama, sa kapwa lalaki pa!!"

Hindi ako nagsalita. Umalis ako sa harapan niya habang umiiyak at inayos ang mga dadalhin para makalayo sa kanila. Ang sakit!

Kinuha ko ang bag ko, cellphone ko, at mp3. Umiiyak akong nililigpit ang mga gamit ko at dinala na rin pati ang ala-ala sa akin ni Patrick.

Agad akong sinipa ni dad sa binti. Minamadali niya akong palayasin! Wala naman akong ginawang masama ah?! Nagmahal ako, yun lang!

Patuloy pa rin ako sa pag-iyak, hanggang sa nakita ako ni mommy at niyakap.

"Anak ko, yun ba yung Patrick na minahal mo? Anak! Ayaw ko sa kanya!! Siya ang may dahilan kung bakit nagagalit ang daddy mo sa'yo.!"

Nakita ako ni daddy, binato niya ako ng flower base na maliit sa noo sa sobrang gigil niya sa akin.

"Honey, tama na!! Nasasaktan na yung anak mo!!"

"Isa ka pa!! Pagtatanggol mo yang anak mong bakla! Wala kang pakialam sa akin ah! Asawa lang kita!!"

"Tama na!!"

Nagulat ako dahil sinalo ni mommy ang palo ni daddy na dapat ay tatama sa akin.

"Anak Sige na!! Umalis ka na!! I-text mo na lang ako kung saan ka makikituloy!"

Agad kong kinuha ang Jansport na pang mountain bag. Medyo mabigat kaya dali-dali kong binuhat yun. Sa puntong yun, hindi ko alam kung saan ako pupunta. Sinubukan kong tawagan si Patrick pero ayaw niyang sumagot. Pinapatay niya lagi. Bakit kaya sinabi ni Patrick ang tunay kong pagkatao sa daddy ko? Paniwala ko, hindi selos yun eh!! Bakit niya ginawa yun?

Umalis ako sa bahay na umiiyak. Naglalakad ng hindi alam kung saan papatungo. Sinaksak ko ang noo'y kaka-charge pa lang na mp3 sa tenga ko at nagpatugtog.

Habang naglalakad, nakaramdam ako ng hilo. Siguro, natamo ko yun nang pinukol ako ng flower base ni daddy sa akin. Habang inaalala ang nangyari sa akin kanina, naramdaman ko ang unti-unting pagdaloy ng luha ko sa aking mga pisngi.

Gusto kong lumapit sa mga kaibigan ko, kaso, ayaw ko silang ma-istorbo sa gabing ito, lalo na kay Lei. Nasaktan ko na nga siya pagkatapos hihingi pa ako ng tulong sa kanya, Oo, inaamin ko, ma-pride ako, pero nasa lugar naman.

Wala na akong ibang malalapitan kaya nagpasya munang matulog sa tabi ng simbahan at dun munang pansamantalang matulog.

Itutuloy..

Huwebes, Disyembre 29, 2011

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 29)




Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga GRAMMAR FLAWS kayo na makikita especially this EPISODE, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

Pasensiya ulit kung hindi ako nakapagpost ng matagal dahil nasa Puerto Galera kami kasama ko kuya ko with Patrick...

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... Secret!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:
Sina Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, -Ram, makki, Nujum, LightRundle, Erion, boy jazz, coffee prince( number one fan ng novel ko! Thanks ulit ah!!) Kuya Nitro, mga anonymous readers (mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, salamander, jeh, Aqua16, Sen Janus(Don't worry, i will post some of my missing parts of my story ASAP, but not now..) dark_ken(Ano na kaya nangyari sa last series niya? Hindi na ako updated eh..) jasper.escamillan, Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, BourbonConan, chris018, jayfinap(in-add ako sa account niya at isa sa mga idol ko pagdating sa series) zenki, Ronn, ogie8906, at si JhayCie. Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!



ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my real life. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here, AyT?!:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

TWITTER: @pINNOHy (just follow me and I'll follow you back!!)

HAPPY HOLIDAYS mga ka-BOL!!

-----------------------------------------------

Part 29

Dali-dali kong binuksan ang violet notebook hanggang...

"Jay, si Lei, si Lei, tumawag dito! Kinakamusta ka niya?!"

Si mommy, narinig ko ang boses ni mommy. Hindi na daw nagtatampo sa akin si Lei. Sana tama ang naririnig ko.

Agad kong kinuha ang telepono sa baba at kinausap si Lei.

"Oh, baby bro ko, bakit ka napatawag?"

"Kuya! Nami—"

"Oh bakit?!"

"Nami-miss kita! Tandaan mo kuya, I'll do this just for you! I want you to find the true happiness in your heart, sana maintindihan mo ako. Mahal na mahal kita!"

"Baby bro, don't say that! Your big bro really loves you more than anything! Teka kinausap mo ako ngayon, so it means we're now Ok?"

"......"

"Baby Bro?! Are you still in line?"

"Ku—... Ku—.. Kuya, mahal kita!!"

Yun ang last call niya sa akin pagkatapos. Bigla akong
naguluhan na naman sa sinabi sa akin ni Lei.

Pumanik ako sa itaas at binalikan ang violet notebook na kinuha ko kay Jan. Habang nakatingin sa notebook ay biglang bumilis ang pagtibok ng puso ko. Bigla akong kinabahan, pero sa puntong yun, may kasamang excitement at bewilderment. Mukhang luma na at napaglipasan na ng panahon ang notebook. Nakita ko rin na nagpe-fade na yung kulay ng notebook siguro dahil sa mga patak na parang natuluan ng tubig. Agad kong hinawakan ang notebook. May nakita akong date sa harapan, from January-December, 1997. Mukhang annual diary ito.

Unti-unti kong binubuksan ang notebook, may dedication at nakalagay ang pangalan ko na parang sulat ng bata.

"Jacob, this is for you! I still do love you!"

Nang binaba ko ang tingin sa baba ng notebook ay may nakita akong ikinagulat ng buong pagkatao ko.

"- Patrick"

Si Patrick! Siya ang nagsulat nito. Napansin ko ang circular shape na patak ng tubig na natuyo sa mga pahina niya. Hindi na ako nagtumpik na buksan pa yun. Tinignan ko isa-isa ang page. Puro iisa lang ang message.

"Sorry Jacob!! I still do love you!! Sorry Jacob!! I still do love you!!
Sorry Jacob!! I still do love you!!"

Yun lang! Nakakaasar, pero napansin ko na iba-iba ang kulay ng ballpen every month. Merong kulay black, blue, red at violet. Luma na ang bawat page ng notebook at napansin ko na sa bawat page niya ay may nakikita akong faded na particles ng tubig na dahilan para mabura ang mga nakasulat sa notebook. Minsan marami, minsan konti.

Hanggang sa naalala ko ang mga pira-pirasong mga napulot ko nung una sa bahay ni Lei, pangalawa sa starbucks habang kumakain kami ni Jan at nitong huli, sa quantum habang kumakanta kami nung first day of school.

Kinuha kong lahat yun. Nang nakita ay tinignan ko ang mga date. Yung isa, August 15, yung isa naman, August 17 at ang panghuli, ay August 18. Agad kong hinanap sa notebook ang mga date na yun at laking gulat ko na nadiskubre ko. Punit at wala ang mga page nun! Kaagad kong dinugtong ang bawat isa sa notebook at talagang sumakto ito.

"Si Patrick!! Siya ang gumawa nito?!

Ang bewilderment ko ay mas lalong lumalim. Si Patrick na minahal ko ng buong buhay ko ang gumawa nito? Agad kong tinignan isa-isa ang mga page kung mayroon siyang sulat sa akin pero wala talaga, hanggang sa nakita ko ang date ng September. 14, 1997.

Puro danak ng dugo. Dugo na nanuyot na at nangitim sa paglipas ng panahon. Bakat pa yun hanggang sa ibang pahina. Pinilit kong inalala ang date sa buhay ko kung ano ang nangyari hanggang sa..,

"Yung tape! Tama! Yung cassette tape! Naalala ko na! Yun yung date na nagpaalam sa akin si Patrick!"

Bigla akong nagulat at napaiyak sa natuklasan ko. Si Patrick na minahal ko ng buong buhay ko ang gumawa ng lahat ng ito! Bakit may mga dugo sa date na yun? Nagtangka ba siyang kitilin ang buhay niya? Yun ang araw na napatunayan kong mahal ako ni Patrick sa kabila ng paglayo niya sa akin. Kumpleto na ang lahat! Unti-unti ko nang nalalaman isa-isa na si Patrick ay bumalik na ng bansa! Hahanapin ko na lang siya, pero sino? Si Jan kaya?

Dumating si mommy sa kwarto at kaagad kong pinunasan ang mga luha ko gamit ang manggas sa kaliwang bisig ko.

"Anak, kakain na, Teka, umiiyak ka ba?!"

"Ah mommy, wala lang to, napuwing lang ako!"

"Bumaba ka na't feeling ko gutom lang yan!"

Sumunod ako. Nandun pa rin ang pakiramdam ko sa mga nadiskubre ko. Si Patrick na nagsulat ng violet ng notebook ay nasa bansa na! Kailangan ko siyang makita! Kailangan ko siyang mahalin ulit!

Inalala ko ang mga text sa akin ng mysteryosong lalaki. Mukhang siya nga talaga si Patrick! Isa na lang ang kailangan ko para mapatunayan kung mahal niya ako, yun ang pagkikita namin sa isa't-isa at makita ang kwintas na suot-suot niya.

Agad ko siyang tinext sa CP ko para i-set ang pagkikita namin.

"kung ikaw tlga c Patrick, kailangang mgkita tau. Sunday, June 12, 2005 @ puerta parian in intramuros. wag u mawawala!"

Pagkatapos nun ay pumunta ako sa mesa dala ang CP ko. Hindi pa rin ako makapaniwala na nandito na si Patrick. Kailangan ko na lang siya makita.

After 25 minutes, natapos na kaming kumain ng hapunan. Agad na niligpit ko ang pinagkainan at sinabayan ko na rin ang paghuhugas. Nang natapos ay bumalik ako sa CP ko. Nakita ko na may mukhang nagtext. Binuksan ko ang inbox at napansing nagreply siya.

"hindi na kailangan. Just so you know that I'm here, I'm completely contented with it. Don't worry, time will come you'll find me. You don't need to hurry anything."

Yun ang text niya sa akin. Ayaw niyang makipagkita. Napaka-mysteryosong niya! Kung may pagkakataon lang na gantihan to sa ginagawa sa akin, siguro, nagantihan ko na 'to ng 'di oras.

Inantok akong bigla habang binabasa ang text message niya, pumunta ako ng CR para maglinis at para makatulog na rin ng maaga.

Kinabukasan, nakita ko si Jan, mag-isa lang siyang nilalakad ang daan papuntang Mapúa. Kinamusta ko siya at ganun din ang ginawa niya sa akin. Tinanong niya kung nakita ko raw yung notebook na nasa bag niya dahil nawawala raw yun, pero hindi ako sumagot. Mahirap na at baka mabuko ako.

Tinignan ko ang ID niya na nakasabit sa leeg niya. Mukhang hi-tech kesa sa ID ko na simple lang. Kukunin ko na sana kaso biglang dumating si Gelo. Pinakilala ko siya sa ka-schoolmate ko. Kinuha ni Gelo ang ulo ko at sabay nagbulong.

"Siya ba?! Puta ka bro! Ang gwapo niya! Nakakalibog!"

"Loka!"

Bigla akong niyaya ni Gelo habang nagpapakilala siya kay Jan. Umalis ako na bigong nakita ang ID niya. Well, hindi ko kasi alam ang tunay na pangalan ni Jan, kaya may hinala ako na baka siya si Patrick.

Tumagal ang klase ko sa loob ng pitong oras. Pagkatapos ay niyaya kong kumain kasama si Gelo, nang may napansin akong isang lalaki. Oo, siya na naman! Pero this time, naka-itim na pants at t-shirt na hapit sa katawan niyang maskulado. Naka shades din siya na itim at naka cap na kulay green na bumagay sa mukha niyang mestiso.

"Siya bro, yung nakaitim! Ayun oh! Siya yung nagmamatyag lagi sa akin!"

"Bro, haba ng hair mo talaga! Biruin mo tatlong lalaki ang nasa paligid mo! Bilib na talaga ako sa'yo bro! Eto ka eh! Oh! Eto ka sa itaas ko!!"

Loka to! Nag-ambisyosa na naman! Well naging malanding bisexual lang to since nagkahiwalay sila ni Michael eh, pero anyway, habang kausap ko si Gelo ay napansin kong nawala sa tingin ko yung lalaking mysteryoso na laging nagmamamanman sa akin. Saan kaya nagpunta yung mokong na yun? Biglang dumating sa aming harapan si Jan na mukhang pagod na pagod.

"Teka, dude, bakit ka na namang hinihingal?"

"Ah eh.. Baka di ko kasi kayo maabutan eh, that's why I run abruptly towards you. "

"Sus.. Sige Jacob.. Baka makaistorbo ako! I'm ought to go!"

Umalis si Gelo sa amin. Hinanap ko si Lei kay pero mailap pa rin daw ang Baby bro ko sa akin.

Pumunta kami sa tambayan ng mga taga-Lyceum sa harap ng monumento. Tambay daw muna kami ni Jan habang sinusubukan naming kausapin si Lei. Dumating si Joseph sa amin.

"Oh.. Joseph! Musta tol!"

"Oh.. Kasama mo pala tong si Jan"

"Ay Oo, sinamahan niya ako para makausap si Lei. Mailap pa rin siya bro eh! Bakit kaya?!"

Tumingin sila Jan at Joseph sa isa't-isa. Pagkatapos ay nagpaalam siya agad sa amin dahil may pupuntahan pa siya.

Naghintay kami ng ilang minuto para hintayin si Lei pero hindi talaga siya lumabas. Agad na pumanik kami sa itaas para tumambay.

Napansin ko kaagad sa kanya ang ID niya. Gusto kong malaman kung ano ba talaga ang pangalan niya. Kinuha ko yun hanggang sa napansin ko ang pamilyar na pangalan sa buhay ko.

FRANCISCO, JAN PATRICK V.

Kapangalan niya si Patrick! Ayun yung nakita kong pangalan sa Christmas Card na binigay niya sa akin. Napatulala akong bigla sa harapan niya habang pingmamasdan ko ang kanyang ID.

"Jay, are you OK?! Hoy!!"

Hindi ko siya pinansin. Napatingin ako sa mga mukha niya. Ang maamong mukha niya ang naghatid sa akin para kilatisin ang mukha ni Patrick sa mukha ni Jan. Media hawig! Bigla akong napaisip, siya nga ba talaga si Patrick? Kailangan kong mag-imbestiga pa.

Sa unang hakbang ng aking pag-iimbestiga, kailangang malaman ko na siya yung taong sumusunod palagi sa akin. Pangalawa yung number ng mysteryosong nagpapanggap na Patrick, at panghuli, ang kwintas niya. Kailangan kong makitang suot niya yun para mapatunayang siya si Patrick.

Kinuha ko ang number ng CP niya. Ibinigay niya sa akin. Globe subscriber siya kaya ligtas siya sa una kong pag-iimbestiga. Ang gamit na number kasi ng mysteryosong lalaki ay Sun, kaya ligtas siya dun sa hinala ko. Agad kong kinuha yun at si-nave sa phonebook ko. Ang susunod na step ay ang paghuli sa lalaking sumusubaybay sa akin.

Bumaba kami ni Jan para kumain sa Mc. Do. Habang umoorder ng pagkain, nakita ko sa labas si Lei, kaagad na pumunta ako kay Lei para kausapin siya.

"Lei!! Baby bro!! Saan ka pupunta?!"

Hindi ako pinansin ni Lei. Lumayo siya sa akin na parang dumaan lang sa harapan ko. Tinawag ako ni Jan para magsimulang kumain.

"Jan, you know what! I'm all fed-up!! Suko na ako sa kapatid ko!! Why is he like that? Hindi siya namamansin!"

"Jay, never mind him. Masakit pero in the long run malalaman mo rin ang katotohanan."

Boom! Isang clue! Ang katotohanan! Yun ang una kong gustong malaman. Two points na ako. Kailangan ko pang mag-imbestiga. Hinding hindi ko isusuko ang pag-iimbestiga ko kung ano at sino sa kanila si Patrick! Lalaban ako!

Hindi ko na lang kinibo si Jan para hindi siya makahalata. Ibinaling ko ng tingin ang kwintas na nakatago sa t-shirt niya.

"Hey, dude, pwedeng patingin ng necklace mo?"

Hindi niya ako pinansin. Hindi ko pala alam na nakapasak sa kanya yung malaking headphone sa ulo niya.

Talagang napukaw ako ng necklace na suot niya. Tinignan kong mabuti yun kung me comparison ba yun sa necklace na binigay sa akin ni Patrick nun. Kaagad niya akong nakitang tinitignan ang bandang leeg niya.

"Is there anything wrong?!"

"No, nothing! Let's eat!"

Ngumiti ako at kaagad na humarap sa mukha niya. Gwapo nga siya pero parang mas malakas ang dating ni Lei kesa sa kanya. Napatingin ako sa dibdib niya na bakat na bakat sa muscle type na t-shirt! Ang ganda! Kailan ko kaya matitikman ang kanyang mga dibdib. Parang ang sarap matulog at isandal ang ulo ko sa mga nagbabakatang dibdib niya.

Pagkatapos naming kumain ay sabay kaming umuwi. Buti na lang at nakauwi ako ng maluwalhati dahil wala akong nakitang mysteryosong lalaki na nakamasid sa akin.

Kaagad kong ni-review ang mga natuklasan ko kanina. Una ang pangalan ni Jan na hawig sa pangalan ng totoong Patrick. Pangalawa yung number niya na iba dun sa number ng mysteryosong lalaki at ang pangatlo, ang nakatagong necklace sa muscle type na t-shirt nito. Konti na lang, Patrick!! Konti na lang!

Kinabukasan, kasama ko si Gelo na mag-lunch sa canteen ng PLM. Kinuwento ko sa kanya ang tungkol sa pag-iimbestiga ko kay Patrick.

"Bro, sa tingin mo, si Jan ba at si Patrick ay iisa?"

"Well bro, I have a feeling that he is! Pero don't be too easy! Manmanan mo si Jan para malaman mo talaga ang totoo. Teka, ano pala gagawin mo just in case you discover that Jan is Patrick?"

"Well, bro, ibabalik ko yung pagmamahal na nawala sa amin. Mahal ko siya eversince kaya kailangan kong ibalik ang lahat for almost 10 years we not have been together."

"Tama ka! Saludo ako sa'yo bro!! Pero teka, pwede ba, akin na lang yung baby bro mo. Ang gwapo niya kasi eh! Mas gwapo pa kay Jan!"

"Hindi!!"

Bigla kong naalala si Lei. Oo nga! Baka makalimutan ko yung namamagitan sa amin ng baby bro ko. Mahal ko rin siya kaso, kailangan kong ituloy ang pagmamahalan namin ni Patrick kaya baka siguro hanggang magkapatid na lang kami.

Lumipas ang ilang minuto at oras na rin. Medyo nakakapagod ang maghapong nasa eskwelahan. Sinamahan ako ni Gelo na umuwi ng bahay. Pagdating sa bahay ay biglang nagtext sa akin si Joseph. Sa di inaasahang pangyayari, nabura ko sa phonebook ko ang number ni Jan. Gusto ko pa naman siya i-text para kamustahin si Lei. Mukhang kailangan ko tuloy ang tulong ng baby bro ko, kaya tinanong ko sa kanya kung ano ang number ulit ni Jan.

"baby bro, pasuyo nmn. Kunin q no. ni Jan sau. Nabura q kc eh. Sana wag n u mgtampo sa akin. I love u baby!!"

Nasa gate na ako nang biglang nagtext sa akin si Lei.

"kuya. ok lng s kin un. khit anong mngyari, mahal pa rin kita ha! eto no. Niya. 092367755**"

Agad akong nagtext sa kanya para magpasalamat, pagkatapos ay agad na si-nave ko ang number ni Jan. Nagtaka ako noong sine-save ko ang number niya ay ayaw tanggapin ng phone ko dahil laging nagna-"number is already exist". Ibig sabihin meron nang naka-save na number sa phonebook ko. Hinanap ko sa phonebook ko ang number na yun at nagulat ako sa natuklasan ko.

Ang number na binigay sa akin ni Lei ay number pala ng mysteryosong lalaki na nagpapanggap na si Patrick na si-nave ko. Ibig sabihin, si Jan yung nagpapanggap na mysteryosong lalaki na nagte-text sa akin. Ibang number ang ibinigay niya sa akin para siguro hindi ko mahalata na siya ang lalaking laging nagmamanman sa akin. Hindi pa rin ako kumbinsido sa natuklasan ko. Kailangan kong mahuli siya sa aktong siya ang lalaki na nagmamanman sa akin.

Muli kong ni-review ang mga natuklasan ko. Ang tunay na pangalan ni Jan, ang kwintas na nakatago sa t-shirt niya, at ang number niya na kaparehas ng number ng mysteryosong lalaki. Isa na lang ang kukumpleto sa hinala ko, at yun ang maaktuhan ko siya na sumusunod sa akin at ang kwintas ni Patrick na suot niya.

Isang araw pagkatapos, sabado nun. June 12, 2005. Nagbukas ako ng Facebook account dahil na-hacked ang account ko sa Friendster. Hindi ko alam kung sino ang nag-hacked kaya napagpasya kong wag nang mag-sign up sa Friendster dahil palaos na rin ito. Nakita ko nun na nasa friend pending request si Lei. Ibig sabihin, nag-sign up si Lei sa bagong social network na ako lang ang nagturo sa kanya, kaya kaagad kong inaccept ang pending niya. Habang nagta-type ay biglang pumasok sa isip ko ang pangalan ni Patrick. Agad na ti-nayp ko ang pangalan niya sa search area sa itaas ng Facebook at nagulat ako sa resulta. Si Jan nga! At mukhang sa US pa kinuhanan yung profile pic. niya. Tinignan ko ang information niya. Taga Jacksonville, Dallas siya at naninirahan na sa Pilipinas ng ilang buwan lang. Hindi nakalagay ang b-day niya pero kaparehas sila ni Lei ng zodiac sign, Sagittarius.

Marami aking gustong malaman kay Jan. Bakit nasa kanya ang violet notebook na nakapangalan kay Patrick. Bakit magkapangalan sila nung first love ko? At bakit parehas yung number niya sa lalaking mysteryosong nagpapanggap na si Patrick? Talagang isa na lang clue at mapapatunayan ko na ang katotohanan sa likod ng bago kong kaibigan, si Jan.

Lunes nun ng naglilinis kami ng mga kaklase ko sa gilid ng US Embassy para sa NSTP namin, nakita ko na naman ang lalaking nagmamanman sa akin. This time, naka kulay grey na t-shirt na muscle type. Ang ganda ng katawan niya pero, habang tinitignan ko siya ay bigla kong naalala si Jan. Ganyan ang laging sinusuot ni Jan kapag pumapasok siya sa Mapúa kasama si Lei eh. Nakamanman siya sa akin hanggang sa napansin na rin ni Faith yung lalaki na nakatingin sa akin.

"Jacob, pansin ko, parang kanina ko pa nakikita yung lalaking yun na pinapanood yung ginagawa mo? Wala ka bang planong sitahin siya sa ginagawa niya? Nakakatakot kasi yung tingin niya sa'yo eh, parang papatayin ka niya?!"

"Huwag mo siyang pansinin, mahuhuli ko rin siya pagdating ng araw. Maghintay ka lang."

Hindi ko pinapahalata na naglalakad ako papunta sa harap niya. Napansin yun ni Faith kaya sinita ko siya para wag akong pansinin. Sakto at hindi siya nakatingin, mukhang may ka-text kaya ginamit ko na ang pagkakataon para mahuli ko siya.

Nang nasa harapan na niya ako ay kaagad na tumakbo siya papalayo sa akin. Tumakbo rin ako. Kumaripas ako ng pagtakbo hanggang sa nakapunta na ako sa Museo Pambata at nakalagpas na ng Luneta. Hindi ako sumuko, hanggang sa na-corner ko siya sa gilid ng Luneta.

"Talo na ako!! Sige na!! Susuko na ako!!"

"Eh susuko ka rin pala eh.. Puta!! Pinapahirapan mo pa ako!"

"Aamin na ako!"

Bigla niyang tinangggal ang sumbrero, pagkatapos inayos niya ang buhok niya na parang bagong gising ang style. Pagkatapos ay tinanggal niya ang salamin sa mata at nang natapos ay tumingin siya sa akin.

"Jan?! Anong ginagawa mo dito?!"

Itutuloy..

Sabado, Disyembre 24, 2011

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 28)



Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga GRAMMAR FLAWS kayo na makikita especially this EPISODE, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... Secret!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:
Sina Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, -Ram, makki, Nujum, LightRundle, Erion, boy jazz, coffee prince( number one fan ng novel ko! Thanks ulit ah!!) Kuya Nitro, mga anonymous readers (mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, salamander, jeh, Aqua16, Sen Janus(Don't worry, i will post some of my missing parts of my story ASAP, but not now..) dark_ken(Ano na kaya nangyari sa last series niya? Hindi na ako updated eh..) jasper.escamillan, Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, BourbonConan, chris018, jayfinap(in-add ako sa account niya at isa sa mga idol ko pagdating sa series) zenki, Ronn, ogie8906, at si JhayCie. Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!



ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my real life. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here, AyT?!:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

TWITTER: @pINNOHy (just follow me and I'll follow you back!!)

HAPPY HOLIDAYS mga ka-BOL!!

--------------------------------------------------
Part 28

"Jacob!! Kamusta!"

Si Jan. Tinawag niya ako habang naglalakad papuntang PLM. kinamusta niya ako. Nginitian ko lang siya. Napansin ko sa dibdib niya na nakatago ang necklace sa t-shirt niya na nakasulat ay "dao wears bench". Tinanong ko kung ako yung tinatawag niya. Gusto daw ni Lei na lumabas kami para magkaroon naman kami ng bonding kasi napapansin niya ang paglayo ko sa kababata niya. kinumpirma ko sa kanya na sasama ako.

Bigla akong ninakawan ng halik ni Jan. Halik daw yun ng pasasalamat. Kinilig ako pero hindi ko na lang yun pinahalata sa kanya. Umalis siya habang nilalagay ang malaking headphone sa ulo niya. Habang naglalakad, nakita ko si Gelo at sumabay ako sa kanya.

Nakakaasar ang second day ko sa eskwelahan. Agad kaming nag-exam sa Philippine Literature ng suprise. Hindi yun inaaasahan kaya bokya ako dun sa exam. Natapos ang subject ko na nakasimangot.

"Bawi ka na lang next time!"

Sabi ng kaklase ko, si Faith. Nagtapos siya sa Manila Science ng highschool at nakasalamin siya na tulad ni Lei. Mukhang matalino, pero kolokoy din pala siya tulad ko, bagsak sa exam. Napangiti ako sa kanya at sabay tapik sa balikat.

Natapos ang klase ko ng alas tres. Mahaba kung tutuusin pero ok lang. Tinignan ko ang CP ko kung may nagtext sa akin at meron nga. Binuksan ko ang inbox at nagtext sa akin si Lei.

"big bro. punta u d2 now! beside mapua. im hir with jan. ka2labas lng nmin. treat daw niya ulit."

Ui.. Treat! May kaya kasi si Jan eh. Varsity player siya ng Mapua at naging best player of the month ng kanyang sport. Agad akong pumunta para maabutan sila.

"Lei, tignan mo siya! Ang gwapo pala niya no?" Sabi ni Jan Kay Lei habang papalapit ako sa kanila

"Narinig ko yun! Ikaw Jan ah!! Bakla ka ba?!"

"Please.. Promise me you would never say this to anybody?! Sige, aamin ako, I'm in the closet. Yup you hear it right! Bisexual ako, discreet lang."

"Grabeh!! sa itsurang yan na gwapo, matipuno, maganda ang kutis, malalaman namin na you're just like us?!"

"Psst.. Baka may makarinig! Be careful to what you might have to say. Varsity ako dito and I don't want to ruin my name here just because of my identity."

"Sorry!!" sabi ko ng pabulong.

Tumingin ako kay Lei. Napagiti din siya. Parang me gusto akong sabihin kay Jan kaso baka magalit lang siya kaya nanahimik na lang ako.

Niyaya kami ni Jan na pumunta ng SM Mall of Asia. Kakabukas lang nun kaya kailangan daw kaming makapunta to experience something like that, pero bago muna ang lahat, kailangang samahan daw muna namin siya sa condo niya para kunin ang wallet.

Sa me likod ng SM Manila ang condo niya. Hati sila ng ka-boardmate na nag-aaral sa isang prestihiyosong pamantasan. Medyo maliit na kwarto lang kung tutuusin, pero dama sa maliit na condo ang lamig at preskong pakiramdam. Nakita ko rin sa loob ang picture niya nung nasa states pa siya. Gwapo na pala siya eversince! Naka-bonnet siya na printed ang watawat ng USA. Sa isang tabi, sa ibabaw ng kanyang study table, nakita ko ang violet na notebook. Medyo makapal ito at mukhang luma na. Nang bigla kong nilapitan ay nakaramdam ako ng kakaibang pakiramdam. Parang inuutusan ako ng sarili ko na basahin ang nilalaman ng violet notebook na nakapatong sa study table niya. Walang anu-ano ay bigla kong tinungo ang kinaroroonan ng notebook nang biglang..

"Kuya, saan ka pupunta?!"

Bigla kong narinig ang boses ni Lei. Tumingin akong bigla sa kanya. Hindi ko pala alam na kasama ko siya kanina pa, kaya dali-dali akong lumapit para sabihin ang dahilan kung ano ang ginagawa ko.

"Ah eh.. Baby bro, ahm.. Na-curious lang ako sa notebook na yun.. Yun oh!!(sabay tingin dun sa study table)"

"Ah, don't mind it, it's just an ordinary thing!"

Umupo ako sa tabi niya. Agad kong binuksan ang CP ko para tignan kung may nagtext hanggang sa biglang dumating si Jan sa harapan namin ni Lei.

"Oh, guys, c'mon! Let's go outside!!"

Umalis kami sa condo niya at pumunta sa LRT. Nang sumakay na kami, pansin ko ang panay na tingin ni Jan sa akin. Hindi ko na lang yun pinansin. Habang naglalakbay, pansin ko sa kanila na nagbubulungan sila. Minsan habang nagbubulungan ay tumatawa pa. Parang tanga lang, pero hindi ko na lang kinibo. Inisip ko na lang yung nangyari sa akin kahapon. Bigla tuloy akong kinabahan. Kinuha ako ni Jan at inakap.

"Ikaw talaga! Wag mong seryosohin yan!"

"Teka hoy, baka magselos ako niyan!" sabi ni Lei

"Kayo ba?! Ikaw ah! I wonder kung papatol ka dito?!"

Hindi na siya nagsalita. Ayaw kong matuklasan niya ang aming relasyon. Lumayo ako sa kanya ng konti para makahinga sa mahigpit na pag-aakap niya sa akin.

"Teka bro, gwapo pala tong si Jacob eh, pwede bang pahalik?!"

Tinignan ko si Lei. Parang mas ok pa sa kanya kung hahalikan ako ni Jan. Biglang tumango siya sa kanya.

"Ah.. Sorry, I'm not a type of guy you thinking of! I'm not that easy to get!"

Lumayo ako sa kanya. Parang mas naging agresibo siya nang tumanggi ako, hanggang sa hinalikan ako sa pisngi ng panakaw.

"Ano ka ba!! You're not funny anymore!! Ano ba ang gusto mo, brod?!"

Nagalit ako. Tinulak ko siyang bigla papalayo sa akin. Napaulos siya. Tumingin ang lahat ng sumasakay sa amin sabay talikod at humarap kay Lei.

"Sorry na!! Sorry na!! Sinusubukan ko lang naman yung temper mo kung hanggang saan! Mukhang magagalitin ka nga!!"

May kinuha siya mula sa bulsa niya. Hindi ko na lang siya pinakialaman pa. Tumingin ako kay Lei at pinagsabihang paayusin niya ang kababata niya kundi uuwi ako sa amin ng di oras, hanggang sa naramdaman ko na may parang kumalabit sa likod ko.

"Snickers, want some?! take this as my peace offering!"

Nagbigay si Jan ng snickers na favorite namin ni Lei. Tinanggap kong bigla. Hinati ko yun sabay bigay kay Lei. Ngumiti ako kay Jan at sinabing wag ng uulitin yun.

"See bro! We're just friends already! Ang bilis ano?!"

"Gago! Nagtimpi lang yan sa'yo!"

Tumawa kami habang nasa loob ng LRT. Buti na lang at walang guard na sumisita sa amin kaya nakain namin ang snickers na binigay sa akin ni Jan.

Tumagal ng 15 minutes ang pagko-commute namin papuntang MOA hanggang sa nakapunta kami dun ng exaktong 4:20pm

First stop namin ay sa KFC malapit sa Mang Inasal. As usual, inaasar pa rin ako ni Jan. Parang gusto niya akong asarin ng asarin hanggang sa nakatikim siya sa akin ng isang malutong na kotong sa ulo.

"Oh ano?! Mag-aalaska ka pa ba?!"

Walang anu-ano ay bigla akong hinalikan ulit sa pisngi. Hindi na ako makapagpigil kaya itinapon ko ang gravy sa kamay niya. Nagalit siya kaya naghanap siya ng paraan para makaganti. Si Lei ay tumatawa lang sa amin habang nanonood.

Para kaming bata kung tutuusin. Talagang ugaling kano itong bagong kaibigan ko. Maharot at tusong gumanti.

Nang nahimasmasan ay bumalik kami sa kinakain. Nagkwento siya tungkol sa buhay niya habang nasa abroad. Kasama niyang lumaki ang lola niya sa Dallas. Dun daw siya lumaki kasama ang pinsang babae. Bumalik siya sa Maynila para mag-aral. Mayroon daw siyang dapat balikan at yun ang plano niya habang nasa bansa. Mahal na mahal daw niya yun kaya ikamamatay daw niya kung mawawala sa kanya yung taong gusto niyang balikan. Tinanong ko kung sino ba yung taong yun pero hindi siya sumagot. Agad na pumasok sa isip ko si Patrick. Parehas sila ng sitwasyon. Bigla akong nagkaroon ng hinala na baka siya ang first love ko na hanggang ngayon ay umaasang babalikan ako.

Bigla kong naalala ang violet notebook. Bakit gusto kong malaman kung ano ang nasa loob nun?

Bumalik ako kina Lei. Mukhang malungkot ito. Kinuha ni Jan ang kamay nito at hinalikan. Siguro, innate na sa kanya ang ganung ugali, nanghahalik sa mga kakilala niya. Nilagay ko yung kamay ko sa likod niya at hinimas-himas para gumaan ang kanyang loob. Biglang nag-ring ang CP ko at lumayo sa kanila para sagutin ang tawag.

Habang nasa labas ng KFC, napansin ko ang ginagawa ng dalawa. Parang may pinagdadaanan si Lei. Iyak ng iyak sa harap ni Jan na wari'y parang nahihirapan sa problema. Agad kong minadali ang pagsagot sa kausap sa CP para kausapin sila.

"Oh Baby bro, bakit ka umiiyak?!"

"Ah, eh.. Uhm.. Just a personal problem, Jacob, never mind it!"
Sabi sa akin ni Jan.

"No, it's not an ordinary problem anymore! I think my baby bro is facing such big dilemma, kailangan kong malaman yun."

Iyak ng iyak si Lei. Ramdam ko yun. Hindi ko alam kung bakit pero feeling ko, napakalaki ng problema niya, hanggang sa tumayo siya sa amin at sinuntok ang mesa sa harapan ng malutong.

"Teka, Lei, hold on! What seems to be the problem ba?! Alam ninyo, para kayong tanga! Wag nyo nga akong gaguhin dito! (tumingin kay Lei) Sige na baby bro, just tell to big bro about your problem."

Umiiyak pa rin siya. How weird! Kanina lang ay masaya kaming nagku-kwentuhan tapos nung i-nopen ni Jan yung life niya, bigla siyang umiyak? Ano yun?

Pinaupo ko si Lei, dumukot ako ng panyo sa bulsa ko at ibinigay sa kanya. Kinuha naman niya yun. Tinanong ko si Jan kung ano ba talaga ang dahilan ng pag-iyak ng baby bro ko hanggang sa umalis sa harapan namin si Lei na parang may susugurin. Kaagad na hinabol ko siya.

"Baby bro!! Ano ka ba?! Ano bang problema mo?"

"Kuya sorry!! Sorry talaga!! Gagawin ko ito para sa iyo! Sana mapatawad mo ako!! Ayaw Lang kita masaktan! Mahal kita kuya! Mahal kita!"Sabi ni Lei habang naglalakad papalayo sa akin.

"Teka, pag-usapan natin to!"

Agad na tumakbo si Lei papalayo sa amin. Sinundan ko siya pero pinigilan ako ni Jan.

"Jacob, just let him release his emotions, maiintindihan mo rin siya."

Agad kong tinanggal ang kamay ko sa kamay niya. Hinabol ko si Lei pero nakaalis na yung orange na cab papuntang LRT na sinasakyan niya kaya tinigil ko ang paghabol sa kanya.

Bumalik ako kay Jan para sabihing uuwi na rin. Kailangan kong kausapin si Lei para malaman ko ang dahilan ng pag-iyak niya pero pinigilan ako ni Jan. Nagpumiglas ako at sinampal siya.

"Wag na wag mo akong pipigilan sa gusto ko, sino ka ba? Kakakilala ko lang sa'yo ngayon kaya wag mo akong aabusuhin! Susundan ko si Lei just because I want to talk to him!"

Lumayo ako. Pinabayaan ko si Jan ng mag-isa. Mukhang sising-sisi siya sa ginawa ko sa kanya.

Umuwi ako ng bahay na marami ang naglalaro sa isipan ko. Bakit kaya umiyak si Lei gayong kinuwento lang ni Jan ang buhay nito sa amin? Bakit siya lumayo? Bakit kailangan niyang i-insist ang pagsosorry sa akin, gayong wala siyang ginagawang masama? Hay Lei!! Namatay lang si Cheney, nagkaganyan ka na!!

Nang pauwi na, nakita ako ni Joseph habang naglalakad.

"Jay, kamusta lakad nyo ni Jan at Lei?!"

"Yun, 'seph, magulo! Basta magulo! Nag-walk out si Lei ng walang dahilan? Ano yun?!"

"Tsk..tsk..tsk.. Hay Lei! Bakit ayaw mo pa kasi sabihin ang totoo eh! Pinahihirapan mo pa ang sarili mo!!"

"Ano?! Hindi ko narinig?!"

"Ah wala! Basta Jay, wag na wag mong iiwan si Lei! Kahit pa dumating sa buhay mo si Patrick!"

"Ha?! Ano?!"

"Yun lang! Payo ko sa'yo, sundin mo ang puso mo, huwag ang isip, ok?! Uwi na ako!"

Hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin ng mga sinasabi ni Joseph. Siya lang kasi ang ka-close ko sa magbabarkada eh! Parang napakalalim ng sinabi niya. Bigla tuloy gumulo ang iniisip ko sa sinabi niya sa akin. Hay naku!! Bakit pa kasi nag-walk out pa si Lei eh! Gumulo tuloy utak ko!

Nang nakarating sa bahay, eksaktong alas syete y media na ng gabi. Nakita ko sina mommy na nanonood ng TV habang si daddy ay kumakain. Pumunta ako kay daddy para magmano. Pagkatapos ay umakyat ako at nagbihis. Pagkabihis ay kinuha ko ang CP ko para tignan ang text message na natanggap ko hanggang sa may nagtext sa akin na di ko kilala, ayun din ang gamit niyang number na si-nave ko dati nung nagtext siya sa akin noon. Kinamusta niya ako at alam daw niya ang nangyari sa amin sa MOA kaya wala daw akong dapat itago sa kanya.

"Teka, sino k b? bat mo alam ung gngwa ko? alam mo, nk2pikon k n! pag aq hindi n ngtimpi sau, ipapa-block q sim mo!"

Hindi siya nagreply. Tulad ng dati. Nagpasya na lang ako na hindi ko papansinin ang mga nangyayari sa akin simula kaninang umaga sa paghalik sa akin ni Jan hanggang sa pagwo-walk out ni Lei at pagsasabi sa akin ni Joseph tungkol sa kanya.

Pumasok sa kwarto ko si Patrick, yung alagang aso na binigay sa akin ni Cheney noong nabubuhay pa siya. Kinuha ko ang aso at hinalikan sa ilong. Dinala ko siya sa double deck na hinihigaan ko at kinausap habang hinihimas.

"Kamusta na Patrick ko?! Alam mo, ang dami ng nangyari sa akin ngayon! Nag walk out kuya Lei mo tapos, hinalikan ako ni Jan yung bagong kakilala ko, tapos yung mga sinasabi sa akin ng kuya Joseph mo tungkol kay kuya Lei mo... Argh!! Gulong-gulo na ako!! Alam mo, kung nasa kalagayan mo ako, malamang maguguluhan ka rin.. Hay naku!!"

Hinalikan ko ulit ang aso ko at niyakap. Ang lambot ng balat niya! Para kang humawak ng teddy bear kaso gumagalaw. Kung nandito lang si Cakie ko, sana hindi ako nahihirapan ng ganito!!

Isang linggo kong hindi nakausap si Lei. Lagi siyang lumalayo sa akin. Kahit na lagi kong nakakasama si Jan everytime na umuuwi kami galing school ay agad na lumalayo siya. Hindi ko pa rin alam ang dahilan kung bakit, ayaw naman niyang sabihin sa akin, kaya kahit masakit, para lang sa kanya, lalayo ako.

Mabait pala si Jan. Para rin pala siyang si Lei. Matalino na, athlete pa! Naging mas ka-close ko siya kesa kay Lei. Mas lamang lang ng kaunting puntos si Lei dahil mas gwapo at may dating ang mukha niya, kaso talagang mailap siya sa akin ngayon.

Si Gelo ang pinagsasabihan ko ng problema ko sa dalawa. Alam na niya rin ang sexual preference ko. Mukhang mahihirapan daw akong harapin si Lei lalo na at hindi ko alam ang dahilan kung bakit siya lumalayo. Buti na lang bumalik ang pagkakaibigan namin.

Patuloy pa rin akong pinadadalhan ng snickers ng nagpapakilalang PATRICK. hindi ko rin siya ma-contact sa CP ko. Ang mga sulat at padala niya ay iniipon ko lang at hindi ipinapaalam especially kay daddy.

Minsan habang papalabas ng school, nakita ko ang mysteryosong lalaki na nagmamanman sa akin. Sinundan ko siya ng tingin at nang tumalikod ay kaagad ko siyang hinabol. Kumaripas ako ng pagtakbo hanggang sa nakarating ako sa tapat ng Mapúa at nakitang lumalabas si Lei. Tinigil ko muna ang paghabol. Agad kong pinuntahan si Lei pero mailap pa rin.

"Lei, baby bro.. Ano ba ang problema mo? Sige na, sabihin mo na sa akin!!"

Hindi siya sumagot. Hindi ko alam kung bakit ayaw niya akong sagutin. Ito ang first time na nangyari sa amin ni Lei na nag-iiwasan kami sa isa't-isa. Agad kong kinuha ang bisig niya at humarap sa kanya.

"Sige, baby bro, sabihin mo sa akin ang problema, sabihin mo at handa kitang patawarin! Sige na."

Biglang lumiwanag ang kaninang malungkot niyang mukha, pero saglit lang yun. Bumalik siya sa dating gawi at inalis niya ang kamay ko sa bisig niya.

"Kuya, maiintindihan mo rin ako kung bakit kailangan kong gawin ito sa iyo!! Sorry kuya, mahal kita!"

Umalis si Lei na napaluha sa akin habang naglalakad. Masakit para sa akin na nakikita siyang ganun. Mahal ko siya pero para niya akong sinasakal sa ginagawa niya sa akin.

Habang pinapanood na umaalis si Lei ay biglang dumating si Jan na mukhang pagod na pagod.

"Oh Jan, ba't parang pagod ka ata? Ano ba ginawa mo?"

"Ah eh... Ah! Nag-practice kasi kami ng basketball sa gym. Pagkatapos kasi ng practice ay umalis ako para puntahan ka, ano ok ka na?"

"Tara, kain tayo!!"

Niyaya kong kumain sa Mc. Donald's sa may tapat ng Lyceum si Jan. Ako naman ang nanlibre sa kanya. Bumili ako ng dalawang burger at dalawang regular fries pati na rin drinks.

"Jacob, kung malaman mo na nandito si Patrick, anong gagawin mo?" tanong sa akin ni Jan habang kumakain.

"Syempre, ibabalik ko ang nawala kong pagmamahal sa kanya. Mahal na mahal ko siya kung tutuusin."

"Eh pano yung kapatid mo?"

"Ah.. Eh.. Teka nga, bakit nasama kapatid ko? Eh si Patrick lang ang pinag-uusapan natin? Hanggang kapatid lang ang turing ko sa kanya. Mahal ko siya bilang KAPATID LANG!! I don't want to step up our relationship into the next level."

Hindi nag-react si Jan. Mukhang napangiti pa nga ito. Habang kumakain, bigla kong naisip si Lei. Nami-miss ko na yung baby bro ko. Sana gumaan na ang pakiramdam niya sa akin para matuloy ang pagmamahalan namin sa isa't-isa.

Habang kumakain, bigla siyang nagpaalam sa akin na mag-CR. Pumayag naman ako. Bumalik ako sa kinakain ko pagkatapos.

Habang may kinakain, bigla akong napatingin sa bag niya. Nakabukas ito. Tinangka kong tignan ang loob ng bag niya hanggang sa nakita ko ang isang notebook na kulay violet. Kinuha ko kaagad yun at inilagay sa bag ko ng mabilis. Gusto kong malaman kung ano ang nasa laman nito. Bumalik siya na nasilid ko ang notebook sa aking bag.

"Oh, is there any problem?"

"Nothing! Let's eat!"

Kumain kami. Hindi ko alam kung bakit ko ginawa na kunin sa kanya ang notebook. Malakas kasi yung kaba ko nun habang tinitignan ko yun na nasa ibabaw pa ng study table niya. Wala siyang kamalay-malay na nakuha ko na ang violet notebook na makapal at mukhang luma na sa loob ng bag niya.

Pagkatapos nun ay nagyaya na si Jan para umuwi. Agad na hinatid ko siya sa condo niya sa likod ng SM at nagpasya na umuwi na rin.

Habang naglalakad, kinuha ko ang CP ko. Nagtext sa akin ulit ang mysteryosong lalaki na nagpapanggap na siya daw si Patrick.

"alam q ang gnwa mo! kinuha mo ung violet na notebook. sana matauhan ka kung mb2sa mo e2. konti n lng at mk2lala mo na aq."

Agad kong si-nave ang text message niya sa akin. Ano kaya ang ibig sabihin ng text niya? Ano ang laman ng violet na notebook na kinuha ko sa bag ni Jan?

Itutuloy...

Biyernes, Disyembre 23, 2011

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 27)



Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga GRAMMAR FLAWS kayo na makikita especially this EPISODE, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... Secret!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:
Sina Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, -Ram, makki, Nujum, LightRundle, Erion, boy jazz, coffee prince( number one fan ng novel ko! Thanks ulit ah!!) Kuya Nitro, mga anonymous readers (mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, salamander, jeh, Aqua16, Sen Janus(Don't worry, i will post some of my missing parts of my story ASAP, but not now..) dark_ken(Ano na kaya nangyari sa last series niya? Hindi na ako updated eh..) jasper.escamillan, Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, BourbonConan, chris018, jayfinap(in-add ako sa account niya at isa sa mga idol ko pagdating sa series) zenki, Ronn, ogie8906, at si JhayCie. Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!



ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my real life. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here, AyT?!:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

TWITTER: @pINNOHy (just follow me and I'll follow you back!!)

ADVANCE MERRY CHRISTMAS, ka-BOL!!

--------------------------------------------------

Part 27

College life. Eto ako ngayon. First time na papasok sa eskwelahan ng hindi gaanong kilala ang lahat. As if I'm just a stranger again in a school that full of mystery. Another venture of adjustment.

Nasa loob ako ng PLM at nakapambihis ng pangsibilyan. Hindi pa kasi tapos yung uniform na pinatahi sa sastre ni mommy eh, kaya pinag-tiyagaan ko munang suotin ito. Naglalakad ako sa malawak na field ground ng pamantasan nang napansin ko ang isang pamilyar na mukha. Si Gelo.

"Gelo!! Kamusta?! Dito ka pa rin pala nag-aaral? Ano kurso mo bro?"

"Ah eh.. Political Science pre, but if I could have a chance to shift another course, well I'll choose Accountancy. First choice ko kasi eh!"

"Eh, what happened ba?"

"Naabutan ako ng pagsasara ng course, that's why I decided to took BS Pol.Sci as my course, but maybe this coming year, I'll shift."

"Tama lang! Teka, saan nag-aaral boyfriend mo?"

"Ah sa, PMI siya sa Escolta, ti-nake niya yung Custom Administration. Well, kaka-break lang namin this past month. Ayaw niya kasing mag-reply sa mga text ko sa kanya eh, and he really doesn't care me too much, kaya I decided to ended up our relationship."

"Ah, ganun, sayang naman!! Well, I am thrilled knowing that you're my schoolmate here. Sana bumalik ang friendship natin before."

"Sana nga, Jacob."

Si Gelo, naging kabarkada ko noong high school. Dito rin pala siya nag-aaral sa PLM, nagtapos siya sa isang Catholic School dahil ayaw ng mommy niya na maulit ulit ang nangyari sa kanila dati. Since then, naging mas close kami ngayon.

Marami akong naging kaklase na feeling ko mas maraming ibubuga. Ayaw ko nang makipag kumpitensya sa kanila. Sapat na ang award na nakuha ko noon sa graduation ng high school.

Pagkatapos ng klase ay pinapunta ako ni Lei sa tapat ng Mapúa para sunduin siya. Umuwi na rin si Gelo dahil kailangan niyang samahan ang mommy niya sa office. Habang naglalakad, binasa ko ang course outline ng subject namin sa daanan at nang nakarating sa tapat ng Mapúa ay bigla akong nabangga ng isang matipunong lalaki na medyo hawig kay Lei.

"Tangina naman oh! Ba't hindi tinitiignan kasi yung dinadaanan eh! Ano ba?!"

"Ah sorry, it wasn't my intention to hurt you!!"

Tinignan ko ulit siya sa mata at nang na-percieve kong mabuti ang kaanyuan niya ay agad ko siyang nakilala.

"Ah!! Jan!! Kamusta!!"

"Ah eh, Ikaw pala yan, akala ko naman kung sino!"

"Dito ka pa rin ba nag-aaral?"

"Yup!! I'm studying here at Mapúa!"

"So you mean to say, lumipat ka ng school? Hindi ba sa TIP ka nag-aaral?!"

"Yup, but that's the only option I need to choose eh. At saka, para hindi na rin ako malayo sa condo ko malapit sa SM Manila."

"Kung sabagay! Teka, si Lei!! Nakita mo ba si Lei?"

"Well I just saw him in front of Mapúa, kakakita ko lang sa kanya about a minute ago, maybe he's still there, I'm about to go!!"

"Thank you ah!!"

Nagmadali akong puntahan si Lei sa labas ng Mapúa. Habang naglalakad, bigla kong naalala ang kakisigan ni Jan. Ang cute ng style ng buhok niya, patayo sa gitna at nakababa naman ang gilid nito. Parang bagong gising siya. Nakita ko rin ang kakaibang kulay ng buhok niya na feeling ko ay natural na sa kanya, tulad ng kay Lei. Matangos ang ilong niya. Para siyang si Bobby Andrews na Justine Timberlake kung iisipin, pero mas hawig talaga siya ng pinagsamang Cheney at Lei kung tutuusin. Napansin ko rin ang kanyang mga dimples sa bandang ibaba ng kanyang magkabilang parte ng bibig. Kusa itong lumalabas habang nagsasalita siya. Bumaling ako sa katawan niya. Ang ganda. Mas maganda at mas maskulado ang katawan nito bukod sa akin. Malaki din at matambok ang kanyang mga bisig sa magkabila. Bigla akong nahalina sa itsura niya habang kausap ko siya. Nakita ko na nakabakat ang malalaking dibdib niya sa muscle type na t-shirt na kulay green na nakabakat din ang nakatayong mga utong. Nakita ko rin na nakataas ang laylayan ng ibaba ng t-shirt niya at nakaangat ito sa mabalbong sinturon nito. Siyempre hindi ko ring maiwasang sumulyap sa nakabakat niyang alaga. Hindi pa yun nangangalit kung tutuusin pero, ang laki at ang tambok ng kanyang harap na animo'y parang nangangalit nang talaga! Bakat na bakat! Ito ang first time kong mabighani sa tulad niya na lalaking mas matikas pa kaysa sa akin.

Nakita ko sa daanan si Lei. Mas gumuwapo ito kumpara sa madalas kong nakikita siyang naka-uniform habang pumapasok sa ekwelahan. Medyo fitted type ang suot niyang black t-shirt ni Batman na na-emphasize ang kaputian nito. Naka-salamin sa mata siya na binigay ko sa kanya dati. Naka-jeans na medyo fitted at faded sa mga binti nito at nakasapatos siya na Chuck Taylor type.

"Oh, kuya, sakto dating mo ah! I wasn't able to catch up my last subject kasi na-late ako. Buti na lang and Jan is here para makausap ko. Well anyway, big bro, how's your first day in college."

"Heto, nangangapa! Para nga akong imbalido dun eh. Walang makausap! Ayaw ko namang maging feeling close sa kanila. Papansinin ko lang sila kapag kinausap nila ako."

"Ah ganun ba?! Well nagtext sa akin si Joseph at sabi niya, hintayin daw natin siya sa may tindahan sa tapat ng Lyceum. Mukhang papalabas na rin siya."

Pumunta kami ni Lei sa harapan malapit sa Lyceum. Hindi ko alam kung anong tawag dun, pero may nakita akong matandang babae na nagtitinda sa harap ng school ng tatlo kong kabarkada at bumili ako ng dalawang kendi sa kanya. Hindi kami naninigarilyo ni Lei, kung umiinom ng alak ay rarely for occasions lang. Tumabi kami sa gilid para umiwas sa mga naninigarilyong mga estudyante sa labas ng school.

After five minutes of waiting, nakita namin si Joseph, kasama niya sina Shaine at Jayson. Hinihintay na daw kami nina Nikol at Hiro sa SM Manila kaya umalis kami kaagad para makita sila. Nang nakapunta at nakita namin sila sa tapat ng National Bookstore, bigla akong nanibago sa itsura nila kasi iba na ang mga uniform na suot nila na dati ay pare-pareho nung highschool pa kami. Dumiretso kami sa Teriyaki Boy at dun kami kumain.

Nagtaka kami dahil nasa third floor na ang Teriyaki Boy na dati ay nasa upper ground floor lang. Walang anu-ano ay nakita namin si Jan na pasakay ng escalator at mukhang bababa. Tinawag ni Lei si Jan at ipinakilala siya sa bawat isa sa amin.

"Oh..shit!! Ang gwapo naman niya!" pabulong ni Shaine sa akin habang nakikipagkamay siya kay Jan.

Si Jan ang tipong boy next door. Sa appeal pa lang nito ay aakalaing mong nangongolekta ng GF sa buhay niya. Sabi sa akin ni Lei, half American daw siya. Para rin pala siya na kadugo niya.

"Teka baby bro, pansin ko parang magkahawig kayo ah?! Sure ka bang kababata mo talaga siya?!"

"Oo nga! Believe me, kasabayan ko pa ngang naliligo nang nakahubad iyan eh!! Just ask him!"

Totoo nga. Magkababata nga sila. Inimbita ng barkada si Jan para kumain at sumabay sa amin.

Sumama sa amin si Jan. Tinignan ko siya ulit. Ang pupungay pala ng mata niya. Parang ka-mata nina Lei at Cheney. Mahahaba rin ang kanyang mga pilik-mata. Tulad ni Lei, wala siyang peklat sa mukha. As in malinis siyang tignan kahit may balbon siya sa ibaba ng kanyang labi. Para hindi mahalatang pinapapantasyahan ko siya, tumabi ako kay Lei at pumuwesto naman siya sa tabi ni Shaine na kinikilig pagkatapos.

"Jacob, ang gwapo naman niya!! All out siya!! As in!!"

Nagulat ako nang binulong ni Hiro sa akin na may pagtingin din siya sa binatang katabi ko. Baklang ito, malandi din pala!

Nag-order ang lahat sa harap ng counter ng fast food pwera lang sa akin at kay Jan. Hindi ko siya gaanong ka-close kaya medyo malayo ang loob ko sa kanya. Pinabili ko na lang si Joseph ng pagkain ko samantalang si Lei naman ang kumuha ng pagkain niya. Pinagmamasdan ko siya. Mukhang mahiyain itong lalaking ito. Agad niyang kinuha ang iPod niya sabay pasak sa tenga ng mga malalaking headphone na nakasabit sa leeg niya. Hindi siya tumitingin sa akin, kaya malayang kinikilatis ko ang kanyang kaanyuan.

Lumipas ang 15 minutes nang natapos silang pumila sa counter. Ibinigay ni Joseph ang pagkain ko samantalang ibinigay din ni Lei ang pagkain ni Jan. Tumabi si Jan kay Lei dahil magsi-CR lang saglit si Shaine. Pansin ko ang panay na pagbubulungan ng magkababata sa tabi ko.

Habang kumakain, napag-usapan ng barkada ang tungkol sa mga nangyari sa amin sa unang araw ng klase. Another adjustment para sa amin pero ayos naman daw. Kinuwento ko rin sa kanila ang pagkikita namin ni Gelo sa school. Habang nakikipagkwentuhan, pansin ko na sumusulyap ng tingin sa akin si Jan. Sunod-sunod yun. Hindi ko na lang kinibo. Itinuloy ko pa rin ang pakikipagkwetuhan sa kanila.

Habang umiihi, hindi ko pansin na nandun pala si Jan at umiihi rin. Sa kabilang cubicle siya. Sayang at gusto ko pa namang masulyapan ang nakatagong alaga nito. Tumingin siya sa akin at ngumiti.

"So, Jacob! Nice to see you here!"

"Same with you, Jan."

"You know what, maraming sinasabi si Lei about you. I want to discover everything about your personality, so can I be your friend?"

"Sure, yun naman pala eh!"

Humarap siya sa akin habang tinataas ang zipper ng kanyang pantalon. Biglang nagising si dudong, kaya napapilipit tuloy ako sa kinatatayuan ko para itago ang alaga. Tinaas niya ang kanang kamay niya at ibinagay yun sa akin.

"Yan ah!! We're now officially friends!! Sabi niya habang kinakamayan ako.

Habang kinakamayan, hindi pa rin matanggal sa mata ko ang nakakabighani nitong umbok malapit sa ibaba ng harap niya. Basta, habang pinagmamasdan ko siya, ramdam ko ang pagtaas ng erotic stimulation mula ulo ko hanggang kay dudong.

Sabay kaming lumabas ng banyo. Mukhang tapos na silang kumain. Nagtatawanan sila habang yung iba ay nagpi-picture sa loob para daw ilagay sa Friendster. Napansin ko rin ang boses niya kanina nung kausap niya ako. Medyo mababa at modulate lang kung tutuusin, pero nakaka-inlove para sa kanya na marinig yun. Unlike kay Lei na medyo may pagka-Christian Bautista ang boses nito na pinaghalong matining na mababa.

Nagyaya ang barkada na pumunta ng Quantum pagkatapos kumain. Kinuha ko ang mga kamay ni Lei at sabay naglakad. Nasa harapan silang lahat kaya hindi nila napapansin ang ginagawa naming dalawa. Si Jan ay laging nakatabi sa akin. Hindi ko alam kung pero sigurado akong gusto niya talaga akong makilala ng lubusan.

Nakarating kami sa loob ng quantum. Maraming tao kasi first day of school. Syempre, nandun kami para magkantahan.

Matagal kaming naghintay sa labas para makagamit ng kwarto para makakanta, siguro 45 minutes din yun. Pansin ko talaga kay Jan ang panay na tingin na natatanggap ko sa kanya. Hindi ko na lang ito kinibo. Samantala, laging inaalaska ni Nikol si Shaine kapag nakikitang nakasimangot siya, kaya biniyayaan siya ni Nikol ng Miss Simang award at for now on, si Miss Simang na siya at siya lang ang makakatanggap nito at wala ng iba.

Nakapasok na kami sa loob. Medyo malamig. Napansin kong mabilis mag-shiver si Jan. Pumunta si Lei at kinamusta ang kababata.

Ilang oras kaming naglagi sa loob ng videoke room. Halos lahat kami kumanta pwera kay Jan. Mahirap daw para sa kanya ang mga kanta lalo na mga tagalog songs kasi hindi siya gaanong pamilyar na kantahin yun.

Umalis kami ng quantum ng may napansin na naman akong papel na nakalukos sa ibaba. Agad kong kinuha yun at tinignan. Nang nabuksang lahat, mayroon na namang "Sorry Jacob" na sulat pero at this point, baligtad ito.

Sorry Jacob!!I still do love you!!
Sorry Jacob!! I still do love you!!
Sorry Jacob!! I still do love you!!

Nang tinignan ko ang date, August 18 1997. Hindi ko alam kung bakit ko nakikita ang ganung mga sulat pero may isa akong hinala, na sa loob ng kwarto, sa aming walo kung sino ang nagpapakalat ng ganitong sulat sa akin.

Kaagad kong tinago yun. Iipunin ko ang mga papel na ito at gagawa ng imbestigasyon kung sino ang may pakana nito.

Natapos ang araw sa amin na puno ng kasiyahan at kababalaghan. Umuwi kaming lahat dama ang kasiyahan na akala namin ay mahihinto lang kapag nagtapos kami high school. First day of school is cool talaga!!

Habang dumadaan sa kalye ng Pacheco malapit sa amin, may napansin akong nagmamamanman na isang lalaki. Halos kasing edad ko lang. Matangos ang ilong nito at mukhang foreigner. Kumaripas ako ng lakad, lakad na eventually naging takbo na rin, hanggang sa hindi na niya ako kaagad nasundan. Feeling ko siya yung nakita ko sa sementeryo ni Cheney na hinabol ako. Ano kaya ang motibo ng mysteryosong lalaking ito sa buhay ko? Bakit niya ako sinusundan?

Itutuloy..

Lunes, Disyembre 19, 2011

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 26)



Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga GRAMMAR FLAWS kayo na makikita especially this EPISODE, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... Secret!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:
Sina Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, -Ram, Nujum, LightRundle, Erion, boy jazz, coffee prince( number one fan ng novel ko! Thanks ulit ah!!) Kuya Nitro, mga anonymous readers (mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, salamander, jeh, Aqua16, Sen Janus(Don't worry, i will post some of my missing parts of my story ASAP, but not now..) dark_ken(Ano na kaya nangyari sa last series niya? Hindi na ako updated eh..) jasper.escamillan, Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, BourbonConan, chris018, jayfinap(in-add ako sa account niya at isa sa mga idol ko pagdating sa series) zenki, Ronn, ogie8906, at si JhayCie. Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!



ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my real life. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here, AyT?!:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

TWITTER: @pINNOHy (just follow me and I'll follow you back!!)

ADVANCE MERRY CHRISTMAS, ka-BOL!!
-----------------------------------------------

Part 26

Agad na tumakbo ako. Kumaripas ako ng takbo hanggang sa makita ko siya sa harapan ko. Agad siyang tumakbo. Tumakbo ng tumakbo hanggang sa hindi ko na naman siya nakita. Bigla siyang nawala sa paningin ko. Hindi ko pala alam na sumusunod sa akin si Lei. Hinihingal siya kaya imbis na sundan ko ang mysteryosong lalaki ay ibinaling ko na lang ang tingin sa kanya.

"Kuya, sino ba yung sinusundan mo?"

"Si Patrick!! Nakita ko siya?!"

Hindi naniwala sa akin si Lei. Pinabalik niya ako dun sa kinaroroonan ni Cheney na kasama siya. Mukha siyang galit. Well, naiintindihan ko siya, kaya hindi ko muna siya pinansin.

"Cheney you know what, pinagod ako ni Kuya, he just keep insisting me that he saw Patrick somewhere in here. Pinagod pa niya ako!! Nakakaasar siya!!"

"Ikaw naman baby bro! Hindi ka naman mauto, sorry na!!"

Ngumiti siya sa akin. Napansin ko na biglang lumakas ang hangin. Biglang nagdilim, kasabay nun ang malamig na simoy ng hangin. Mukhang uulan, agad kaming nagpaalam kay Cheney at nagpasyang umuwi na ng bahay dahil wala kaming sisilungan sa sementeryo.

Nakarating kami sa bahay ni Lei ng eksaktong alas sais ng gabi. Sakto at nang nakauwi kami ay biglang bumuhos ang napakalakas na ulan. Buti na lang at bumagsak yun habang bumibiyahe kami sa jeep.

Huminto ang ulan nang kami ay nasa daan papuntang Divisoria. Medyo maputik noong araw na yun, kaya nang nasa bahay na kami ay agad kaming nagpalit ng damit at dumiretso sa inumang nagaganap sa bahay ni Joseph.

Masaya naming ipinagdiwang ang selebrasyon ng graduation namin. Naglabas ng tatlong case ng Colt 45 at ng maraming pulutan ang daddy ni Joseph. Kasama namin sa bahay bukod kay Joseph sina Hiro, Jayson, at Nikol. May mini videoke na inihanda nila para sa selebrasyon. Nagbiro pa nga sila ng huwag kakanta ng "REMEMBER ME THIS WAY" at "IM MISSING YOU" baka daw akong mag-walk out na naman.

"Jacob, buti na lang at unti-unti mong natatanggap ang pagkamatay ni Cheney, alam mo, bro, bilib na ako sayo!! Ang tatag mo!!" sabi ni Jayson habang namumulutan.

"Well, that's the spirit!! Ganun talaga bro, kailangang tanggapin at lahat, kahit masakit!"

Tumagal ang inuman namin ng barkada hanggang di na namin napapansin na mabilis na tumatakbo ang oras. Alas onse na ng gabi at mukhang di na kaya ng baby bro ko ang umuwi. Mukhang first time niya na uminom ng ganung kalala kaya nagpasya akong iuwi muna siya sa bahay.

Sa bahay, habang inihihiga ko siya sa kama sa loob ng kwarto, agad siyang nagsalita habang natutulog.

"Sorry Jacob!! I lied to you!! Sorry!!"

Bakit kaya niya sinasabi iyon, eh wala naman siyang ginagawang masama sa akin? At isa pa, mahal ko naman siya eh, magbabago lang yun kung darating si Patrick sa buhay ko.

Bumaba ako at pumunta sa CR para maghilamos. Pagkatapos nun ay nagsipilyo, nagpalit sa itaas ng damit at nagpasyang matulog na.

Habang natutulog, bigla kong nanaginip ng isang tao. Wala siyang mukha, pero tinatawag ko siyang Patrick. Hinahabol ko siya pero hindi ko siya mahabol. Tinatawag ko siya, pero ayaw niyang makinig. Nag-aalala ako kaya nilakasan ko ang sigaw ko. Sigaw ako ng sigaw hanggang nakita ko sa panaginip ko si Lei na nasa malayo na nakangiti at pagkatapos ay lumapit siya sa akin at hinalikan. Nadarama ko ang ligaya ng aking mga labi sa paghalik sa kanya. Sana, kung siya lang si Patrick, mamahalin ko siya ng buong-buo!

Bigla akong nagising. Sa pagdilat ko, nakita ko si Lei, nakatitig sa mga mata ko. May bigla akong naramdaman sa kanya. Ang maamong mukha ang nagpapabilis ng pagtibok ng puso ko. Bumibilis ito habang tumatagal. Parang sasabog. Parang mawawasak. Hinawakan ko ang kanyang mala anghel na mukha, mula pisngi hanggang sa mga labi. Ang lambot! Parang kerubim na bumaba sa langit para alagaan ako at mahalin. Napatingin ako sa mga mata niya. Napakaamo na parang inosente. Ang mapupungay na mga mata ang nagpapabighani sa akin para siyay mahalin ko. Hindi ko alam. Hindi siya si Patrick, pero parang napakaligaya ko sa kanya.

Bigla akong itinayo ni Lei habang nakatitig sa kanya, mas lalo kong nakita ang mala-porselanang mukha na parang si Sto. Niño kung iisipin. Hinipo ko ang buhok niya, ang lambot! Maikli lang ang buhok niya pero mas malambot ito kumpara kay Cheney. Bigla niyang nilapit ang labi niya sa labi ko, hanggang nakarating sa puntong naglapat ito sa isa't-isa.

"Kuya, gagawin natin ito para kay Cheney, para sa pagmamahal natin sa kanya."

Bigla kong hinalikan ang mga labi ni Lei. Ang bango ng hininga niya! Nandun ang amoy ng alak na nainom namin pero mas lamang pa rin sa kanya ang samyo ng hangin na binubuga ng kanyang mga ilong sa mukha ko. Tulad ng paghalik niya sa akin last JS prom, naramdaman ko din ang sarap ng kanyang mga halik. Naramdaman ko rin na tumutusok sa pisngi ko ang matangos niyang ilong. Hindi ito ang unang ginawa niya pero para sa akin, ito ang pinakamasarap na halik na ginawa niya.

Hinalikan ko siya hanggang napagdesisyunan ko na hubarin ang mga damit niya. Nakita ko mula sa katawan niya ang payat, pero malaman niyang pangangatawan. Ang tiyan niya na parang may nakaumbok na parang pandesal at ang buhok niya mula sa pusod hanggang sa ibaba ng kanyang pagkatao. Ang kinis ng katawan niya! Parang mas maputi ang katawan nito kaysa kay Cheney. Parang katawan ng isang manikin na masarap hawakan. Sinubukan kong hawakan ito, matigas pero napakadulas. Hinubad din niya ang katawan ko sabay tulak sa akin para humiga.

Ipinatong niya ang dibdib niya sa dibdib ko. Ang init! Ang sarap ng skin-to-skin contact na naging dahilan kung bakit tumatayo ang nasa ibaba ko. Agad niyang pinaramdam sa akin ang alaga nito sa alaga ko. Biglang tumigas lalo ang alaga ko. Buhay na naman siya. Nararamdaman ko ang paglabas ng pre-cum ni Lei habang nakapatong ako sa kanya. Agad niyang idinikit ang buo niyang katawan sa katawan ko hanggang bumaling siya sa mukha ko at hinalikan akong muli.

Pagkahalik sa akin, ramdam ko ang kanyang mga labi at ang nilalabas na hininga sa aking mukha hanggang nilibot nito ang leeg at tenga ko. Pagdating sa tenga, kaagad niyang kinagat ng bahagya ang hikawan ko. Bigla akong kinilabutan. Gusto ko siyang pigilan dahil baka makiliti ako't mapasigaw pero, hindi ko na lang tinuloy. Nakakakiliti talaga! Lalo na ang init ng hininga niya na dumadampi sa puno ng tenga ko.

Pagkatapos nun ay ako naman ang gumawa. Hinalikan ko siya at gunalugad ko mula sa leeg hanggang sa puno ng tenga niya. Napapaungol siya, dahil dun, ginalingan ko. Sinipsip ko ang leeg niya hanggang sa namula ito. Hinawakan ko ang buhok niya, pagkatapos ay sinabunutan ko ng bahagya, hanggang sa bumalik ako sa bibig niya at hinalikan iyon.

Bumaling ako sa dibdib niya. Tuloy-tuloy pa rin ang paghalik ko sa kanya. Ang sarap ng lasa ng natuyong pawis ang nalalasahan ko sa twing hinahalikan siya. Pansin ko ang mabilis na pagmula ng kanyang dibdib. Nakakaaya! Parang kamatis yung kulay kung titignan. Nang di nakintento, pumunta ako sa mga namumulang utong nito. Nakakatuwa! First time ko lang matitikman ang dibdib ng isang lalaki sa kanya. Maliit kung titignan, pero parang mas naging masaya ako sa ganung uri. Nilaro ko ng dila ang kanyang kaliwang utong pagkatapos ay sinipsip. Kinagat ko rin ito ng bahagya. Naramdaman ko na parang napaangat siya. Ganun din ang ginawa ko sa kabila.

"Oooohhhh...."

Napaungol siya. Mas pinatindi ko ang paggawa ng ganun sa kanya. Nang nagsawa ay bumaling naman ako sa tiyan niya papuntang pusod. Nilinis ko ang pusod niya sa pamamagitan ng dila ko. Ginalugad ko iyon na parang kumakain ng kendi sabay sipsip ng marahan. Naramdaman ko sa gilid ng mukha ko ang kanyang mga buhok na nakaguhit mula sa pusod niya pababa. Huminga siya ng malalim. Agad niyang hinawakan ang buhok ko, hanggang sa unti-unti kong nararamdaman ang banayad na pagsabunot niya sa akin. Mukhang gigil na siya sa ginagawa ko.

Agad kong tinanggal ang boxer shorts niya. Hanggang nakita ko ang brief niya na kulay puti. Bakat na bakat sa kanya ang lagpas pusod niyang alaga. Puta, parang mas malaki pa yung sa kanya kesa sa akin ah?! 6 1/4 yung sa akin pero mas mukha akong namangha dahil mas lagpas pa yung sa kanya hanggang sa pusod nito. Bigla akong na-excite na hawakan yun at bigyan ko ng tikim.

"Oh.., Kuya!! just suck this!! I wanna feel the intense of your sexual urges!!"

Hinawakan ko ang kanyang alaga mula sa ulo nito hanggang sa mga alaga niya. Ramdam ko ang basa ng ulo niya dahil sa pre-cum na lumabas. Agad na napaangat siya sa ginagawa ko. Dinama ko gamit ang hintuturo ko sa kamay, hanggang sa inutusan niya akong buksan at dungawin na ang nangangalit na alaga.

Nang binuksan ko ang alaga niya ay laking gulat ko sa aking nakita. Ang ganda!! Hindi ko ito nakita sa buong buhay ko pwera yung sa akin. Mas malaki ito na ga-mineral water na maliit ang sukat ng taba. Ang puti nito at mamula-mula ang ulo. Nakita ko rin sa harap niya ang mabalahibong buhok sa kanyang ari. Kakaiba ito dahil yun ang first time ko na nakakitang kulay brown na maitim ito. Ang cute! Bumalik ako sa alaga niya. Talagang galit na galit talaga. Kita ko ang ulo ng alaga niya na naglalaway, ang daming lumalabas. Agad akong kumuha ng katas galing sa kanya gamit ang hintuturo ko at tinikman. Manamis-namis na parang tubig ang itsura pero ang lapot niya. Hanggang sa unti-unti kong binuka ang bibig ko at dinahan-dahan ang subo sa nagagalit na etits ni Lei.

"Oh Jacob!! I love you!! Just do it harder!! Much harder as you can!!"

Ang sarap! Maalat-alat na nakakakiliti ang feelings sa loob ng bibig ko. Nang tinangka kong ibaon ang alaga nito sa bibig ko ay bigla akong nabilaukan. Kalahati pa lang yun ng kanyang alaga pero parang sa tingin ko, sagad na hanggang sa bibig ko yun. Bigla tuloy akong naluha.

Habang subo ko ang kanyang pagkalalaki, sinusulyapan ko ang kanyang reaksyon. Mas gwapo pala ito kapag napapapikit na di ko mawari kung nasasarapan o nahihirapan. Para siyang anghel na kinakalantari ng demonyong katulad ko.

Dinedere-derecho ko ang pagtaas-baba ko sa etits niya. Habang umuungol siya ay kaagad na naeenganyo akong gawin sa kanya ang pinapagawa niya sa akin. Hindi ako nakuntento sa ginagawa ko sa kanya. Hininto ko ang pagtaas-baba ko sa kanyang ari at sabay dinilaan ang katawan nito mula pababa hanggang pataas. Napaangat siya. Ramdam niya siguro ang kuryente na naramdaman ko nung ginawa niya ito sa akin. Agad akong huminto sa ginagawa ko sa kanya. Pinagmasdan kong muli ang itsura ng kanyang pagkalalaki. Basang-basa ito na madulas. Biglang tumaas ang erotic sensation ko habang tinititigan ang kanyang ari. Bumalik ako sa ginagawa ko sa kanya. Napahugot siya ng malalim na paghinga. Sa puntong yun, inilagay niya ang isa niyang kamay sa likuran ko hanggang napagpasya kong balbalin yun gamit ang aking kanang kamay.

Tumagal ang pagbabati ko sa kanya ng limang minuto. Hanggang sa bumalik ako sa unang ginawa ko sa kanya. Sa puntong yun, hinipo ako sa ulo ni Lei at sabay kadyot sa bibig ko habang nakasubo ang nangangalit niyang ari. Pagkatapos ay bumaling ako sa alaga niya, agad ko munang inamoy ang mga itlog ng kanyang alaga. Ang bango! Me kung anong pumasok sa isip ko na halikan yun at dilaan, at ginawa ko naman yun. Napaungol siya ng hindi oras na napanginig pa nga habang ginagawa ko yun. Hindi ako nakuntento at inihilamos ko sa mukha ko ang kanyang itlog hanggang ang basa nitong kaanyuan ay napunta sa mukha ko. Pinabuka ko siya ng konti, agad kong dinilaan ang mga singit nito hanggang sa hinalik-halikan na parang sumisipsip ng kalamansi. Bumaling din ako sa butas niya. Bigla kong naalala ang butas ni Cheney sa kanya dahil magkasing pareho sila nito. Mamula-mula na maputi na ang pinagkaibahan lang ay mas marami siyang buhok sa parteng yun kesa sa kanya. Ginalugad ko gamit ang dila ko ang nag-iisa niyang butas na ginawa ko kay Cheney noon. Mas umungol pa siya. Nagustuhan ko lalo yun! Dinila-dilaan at hinalik-halikan ko ang kanyang butas hanggang bumalik ako sa kanyang ari at sinubo ang sa kanya.

"Oh.. Jacob, I'm coming!!"

Sunod-sunod ang pagbalbal niya sa bibig ko na dumating sa puntong kailangan kong isuka yun, pero tiniis kong lahat, hanggang sa lumabas sa akin ang dagta niya na pahinto-hintong lumalabas sa loob ng bibig ko. Wala na sa ulo ko at sa likod ko ang kanyang mga kamay. Ang sarap pala! Maalat-alat na manamis-namis! First time lang lahat ito kaya hindi ko pinalagpas na lunukin lahat ang dagta na pinakawalan niya sa bibig ko.

"Did you gulped all?!"

Hindi ko na siya sinagot. Ang sarap kasi eh. Para akong inosenteng tanga na hindi ko alam kung ano ang gagawin. Basta ang sa tingin ko, nakapagbigay-lakas para sa akin ang dagta na unang bumulwak sa bibig ko sa unang pagkakataon.

Pinatayo niya ako. Hinalikan niya ako sa labi ng isang nag-aalimpuyos hanggang sa bumaba siya sa akin at sabay sinubo ang nangangalit ko na rin alaga. Habang subo niya ang alaga ko ay kinuha niya ang aking mga kamay at hinawakan niya ng mahigpit. Napatingala ako. Ang sarap! Ramdam ko ang kiliti sa ibaba ng pagkalalaki ko na parang habang tumatagal ay mas lalo pang lumalala. Agad niyang hininto ang pagsusubo sa aking alaga hanggang sa napagdesisyunan niya na tumalikod at tumuwad siya akin at itinapat ang aking alaga sa likuran nito.

"Kuya, please just fuck me in my ass!! I just want to feel your dick inside my butt!! Sige nah!!"

Sa una, hindi ako pumayag, ayaw kong nasasaktan ang baby bro ko, pero wala na akong magagawa pa, ayaw kong sa puntong yun ay magtatampo pa siya sa akin ng dahil dun. Agad na nilawayan ko ang aking alaga sabay tutok sa pwitan niya na first time ko gagawin sa isang lalaki na tulad ng kinakapatid ko.

Mainit, masikip, masarap, malambot ang naramdaman ko ng mapasok ko siya. Tinutulak niya at kinakabig ang bewang ko hangang sa ako na rin mismo ang natutong gawin iyon. Paulit-ulit kong ginawa yun sa kanya.

"Please kuya!! Just fuck me harder!! I want to feel your dick penetrates my body inside!! Sige na!!"

Habang binabayo ko ang likod ng alaga ko, nararamdaman ko na nanginginig ang mga paa nito. Nakikita ko rin sa mala-anghel na mukha niya ang paghihirap sa ginagawa ko sa kanya. Napabuntong hininga ako. Gusto ko nang itigil ito dahil naaawa ako sa kanya pero, nabalutan na ng kalibugan ang buo kong pagkatao.

Ramdam ko ang sikip ng kanyang kalooban. Ang init ng nadarama ko sa kanyang loob ang nagpapaengganyo sa akin para malibugan ng todo. Nagma-muscle contraction siya sa loob. Lumalaban ang kanyang sikip na parang sinasakal ang aking alaga pero hindi ako nagpatalo. Hinimas ko ang mapuputi, mamula-mula at walang galos ng sugat na mga pisngi ng kanyang pwet. Ang lambot! Napatingala akong bigla. Dun ko unang naramdaman ang sarap ng pagpatol sa isang lalaki na akala ko ay suntok sa buwan lang para sa akin noong kami pa ni Cheney.

"Ok ka lang, baby bro?! Baka nasasaktan ka na, ititigil ko na ito?!"

"No Kuya!! You just have to keep it going!! I like the way you fuck my butt, kahit first time ko lang ito gagawin."

"First time?!"

Kaya pala nanginginig at naluluha ang kolokoy na kapatid ko eh, first time din pala niya. Ako ang naka devirginize sa kanya. Kaya pala naaawa akong gawin ito sa kanya dahil ibinigay niya ang buo niyang pagkatao sa akin.

Tinuloy-tuloy ko lang ang pagbayo sa likod niya hanggang biglang me kung anong naramdaman ako sa pantog ko na lalabas na parang tapos nang mag-ipon ng something sa loob, hanggang sa ipinasok ko ng buong-buo ang aking alaga sa kanyang butas at pinutok sa kaloob-looban ni Lei ang aking dagta na pahinto-hintong lumalabas at pumipintig-pintig sa loob ng kanyang nag-iisang butas.

Agad akong napaluhod. Para akong nanghina. Mukhang marami ang nailabas ko dahil may ilang araw na rin ako na hindi nagpapalabas simula namatay si Cheney. Ang sarap ng pakiramdam! Wala akong pakialam kung napagod ako sa ginawa ko kay Lei.

Dahan-dahan kong inilabas ang aking ari sa kanyang butas at nang umabot na sa pagkuha ko sa aking ulo ay umulas siya at napasigaw sa sobrang sakit.

"Awwww!!!"

Hanggang sa narinig ko ulit ang nakakatuwang sound na una kong narinig noong nagsex kami ni Cheney pagkatapos binilisang ihugot palabas.

"Pluk"..,

Bigla akong natawa. Totoo nga at first time niya sa akin. Masikip ang butas na pinasukan ng 6 1/4 inches kong alaga, pero hindi siya nagpatalo, mas naging proud ako sa sarili ko pagkatapos kong ginawa yun sa kanya dahil dun ko nalaman ang tunay na pagmamahal sa akin ng baby bro ko.

Napansin ko mapuputi at mababalbon niyang hita sa likod na bumababa ang aking dagta mula sa mga butas niya. Napansin ko na may kasama itong dugo. Nag-alala tuloy ako na baka magkasakit siya at mawala siya sa akin tulad ni Cheney.

"Baby bro, halika nga!! Eto na yung first and last na gagawin ko sa'yo ito ah!! Mukhang nasaktan ka talaga!! Next time, I would not allow to enter my cock to your hole kapag ginawa ulit natin to."

Pinunasan niya ang kanyang butas gamit ang T-shirt na iniabot ko sa kanya. Mukhang marami yata ang nailabas ko. Pagkatapos ay inihagis niya sa marumihan at tumabi sa akin habang nakahiga ako. Agad na kinuha ko ang ulo niya at dinikit sa dibdib ko. Parehas kaming nakahubad nun. Hinang-hina kaming ginawa ang aming makamundong pagnanasa
at inaalay namin yun para kay Cheney.

Ikinandado ko ang pinto, pagkatapos ay humiga siya na nasa ulo niya ang dibdib ko sabay dumapa. Gusto kong matulog kasama siya ng nakahubad. Gusto kong maramdaman ang kanyang mga balat na kumikiskis sa balat ko habang kami ay natutulog at higit sa lahat, para masolo ko ang aking baby bro ngayon gabi.

Pumunta ako sa kama at inihiga sa dibdib ko si Lei. Pareho kaming nakahubad. Inilagay ko ang ulo niya sa dibdib ko at dun dumapa para matulog. Ramdam ko ang mapuputi niyang balat na mainit na dumadampi sa balat ko. Ang kanyang buhok ay nararamdaman ko sa utong ko at ang kanyang ilong ay nakatusok sa dibdib ko. Syempre, ang kanyang mahaba at malaking alaga na tumutusok sa mabuhok na binti ko na mukhang galit pa rin hanggang ngayon.

Nakatulog kami ng ganun ang posisyon. Para kaming mag-asawa. Tumagal ang tulog namin ng hanggang walong oras nang hindi gumagalaw.

Nagising kaming dalawa ng alas ocho na ng umaga. Nagulat ako sa posisyon namin, nakatalikod ako sa harap niya samantalang nakatutok ang kanyang alaga sa aking likod. Parang me ibig ipahiwatig ang baby bro ko, pero hindi ko pwedeng isuko ko ang aking likod sa kanya, kundi si Patrick lang ang makikinabang at wala nang iba.

Tumayo ako at ginising siya, pagkatapos ay pumunta sa aparador at kumuha ng damit pambihis. Kinuha ko rin si Lei. Agad kaming nagbihis ng sabay. Mukhang masaya ang kanyang mga gising dahil nakangiti ito habang nagbibihis sa harapan ko. Nang tumapat ang sinag ng araw sa katawan niya, mas lalong nag-illuminate ang kaputian na walang halong chemical na pinapahid para ma achieve ang ganung consistency. All natural siya in one whole package!

Nang natapos ay sabay kaming bumaba. Nakita ko si daddy na nanonood ng movieng Armageddon. Wala si mommy at mukhang nasa family business namin kaya sinamahan ko muna si Lei na kumain kasama siya. Nakita ko ang aso na binigay sa akin ni Cheney at lumapit kay Lei. Kinuha yun ni Lei at hinarot.

Pagkatapos ay pumunta kami sa family business na 3 blocks away sa bahay namin. Itinuro ko sa kanya ang lahat ng tungkol sa family business namin at kung kailan katagal na yun mina-manage ng family namin. Pinakilala ko rin siya sa mga tauhan at pati na rin kay Kuya Elmer.

Medyo tumagal ng isang oras kong iginala siya sa family business namin. Nagyaya siyang umuwi kaya hinatid ko siya sa kanila pauwi ng bahay.

Lumipas ang oras, araw at buwan na magkasama kaming dalawa. Minsan pumupunta sa amin sina Hiro at Nikol kasama si Joseph para maglakwatsa ng magkakasama. Nakapunta na rin kami sa mga bihira kong puntahan tulad ng SM Megamall, Trinoma, at syempre, ang bago naming tambayan, ang Intramuros. Nagselebrate din kami ng aking ika-17 na birthday pero this time, wala na si Cheney. Malungkot kung iisipin dahil wala na siya, pero tinatagan ko ang loob ko. Nandiyan naman ang barkada kaya hindi ako gaanong nalungkot sa pagkawala niya. Binigyan ako ni Lei ng isang teddy bear na kulay puti para hawakan ko ito just in case na nalulumbay ako sa pagkawala ng cakie ko. Me natanggap rin ako sa nagpapanggap na PATRICK ng isang dosenang snickers. Niyaya rin nila ako minsan na mapanood ang labanan ng skateboard sa may harap ng post office ng Maynila at tinuruan nila.

First week ng April, magkakasama kaming nag-enroll na pito. Una akong nagpa-enroll sa PLM at kinuha ko ang Mechanical Engineering para sa kurso ko, sumunod si Lei, kinuha niya ang Marine Engineering na naging course ng daddy niya sa Mapúa. Sumunod sina Shaine, Joseph at Jayson sa Lyceum. Si Shaine ay Tourism ang kinuha, si Jayson ay Commerce at si Joseph naman ay Business Administration , major in Marketing. Si Nikol ay pinalad na makapasok sa PNU at kinuha niya kaagad ang kursong BS Secondary Education major in English samantala ang pinaka-kawawa sa barkadang si Hiro ay sa FEU bumagsak. Wala sa vicinity kasi ng intramuros ang eskwelahan ni Hiro, kaya kailangan pa niyang mamasahe para lang makapunta sa amin sa intramuros. Well, dahil gwapo siya at matipuno, kinuha niya ang kursong Mass Com para daw mas maging sikat na model balang araw. Sunod-sunod na araw yun ng month of April kaya feeling ko para akong napagod sa kanila.

Sa paglipas ng panahon, mukhang palagiang pinadadalhan ako ng mga sulat ng nagpapakilalang PATRICK. Ayaw ko pang maniwala dahil iba ang sulat nito sa sulat niya na binigay niya sa akin last Christmas. Pero kung ikukumpara ko ang message niya ay mas malaman at mas nakakakilig ito. Nagpapadala rin siya ng snickers na favorite namin simula pagkabata. Ayaw niyang magpakita sa akin dahil hindi pa raw siya prepared, kaya umaasa akong sa susunod na school year ko siya makikita at mahahagkan. May mga balita akong natatanggap na mag-aaral siya somewhere in Intramuros pero hindi pa tiyak kung saan.

Minsan, nakakatanggap ako ng mga text message na nagpapahiwatig ng pagmamahal ng nagtext sa akin. Hindi ko siya ma-contact kasi laging out-of-reach ang area niya. Sinubukan kong mag-reply pero hindi siya sumasagot. May mga hinala akong pinaglalaruan ako ng taong ito at kung dumating ang oras na mahuhuli ko siya, tiyak na ang latay na may kasamang black-eye para sa kanya.

Tapos na kung tutuusin ang buhay ko sa high school. Mga hindi makakalimutang pangyayari sa buhay ko ang naghatid sa akin para sariwain ang lahat. Parang napakabilis ng oras. Tulad din ng paglipas ng oras ang pagmamahal ko kay Cheney. Oo, simula ng napamahal sa akin si Lei ay unti-unti ko siyang nakakalimutan sa puso ko. Hindi yun ibig sabihin na nakalimutan ko na ang pagmamahal niya, kundi nakakalimutan ko na ang sakit na namutawi sa puso ko noong lumisan siya. Sana Cheney, kung nasaan ka ngayon, malamang, masaya kang pinagmamasdan kaming unti-unting nagbabago ang mga buhay namin.

Itutuloy..