Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 7)

Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga grammar flaws kayo na makikita, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... Secret!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:

Sina Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, Erion, coffee prince(unang nagbasa ng first five chapters ng novel ko), anonymous(my mentor pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, dark_ken(fan ako ng novel niya..) Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, chris018, jayfinap(in-add ako sa account niya at isa sa mga idol ko pagdating sa series) Nitro, zenki, ogie8906, at si JhayCie. Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!

ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my real life. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/
FB: http://www.facebook.com/pINNOHy
TWITTER: http://www.twitter.com/pINNOHy

------------------------------------------------

Part 7

Isa na namang panibagong araw para sa akin ang araw na ito. Swerte na lang at dumating si kuya Kenneth sa buhay namin kaya nagkaroon na ng kulay ang buhay ko na inakala ko noon na wala. Alas singko y medya na pala! Binuksan ko ang ilaw namin sa kwarto at nakita ko si kuya Kenneth na natutulog sa kanilang double-deck. Bumaba ako at nagtungo agad sa CR. Umihi ako. Pagkatapos niyon ay nagtungo ako sa sala para buksan ang TV. Unang Hirit na pala. Medyo kakaumpisa pa lang at nakita ko si mommy na nagluluto ng sinangag habang si daddy naman ay nasa sala at nagbabawi ng tulog dahil nakipag-inuman siya kay kuya Kenneth.

Agad akong nagpunta sa kusina at naghain na rin. Tinulungan ko si mommy na mag-ayos ng hapag at nagtimpla sa pitsel ng kape at gatas para sa aming dalawa ni mommy. Pumunta si mommy sa lamesa at inilagay ang pritong galunggong at sabay umupo.

"Jay, halika dito't kumain ka na.. Anong oras na oh, mahuhuli ka na naman."

Pumunta ako sa tabi ni mommy habang hawak-hawak ang tinimplang pampainit sa pitsel. Sabay kaming kumain ni mommy.

"Jay, Kamusta na kayo ni Cheney? Balita ko your relationship with her is getting stronger ah.. Naku jay, Kung alam mo lang! Yung kuya Kenneth mo, sobrang dinamdam ang huli nitong nakarelasyon at mukhang hindi na yata mag-aasawa! Sana mahanap mo ang one true love mo, at sana, si Cheney na talaga!!"

Hindi na ako nagsalita sa puntong iyon habang nagsasalita si mommy. Oo nga at mahal na mahal ko si Cheney, pero parang may pumapasok sa isipan ko na isipin si Patrick. Despite the fact that I'm so much fierce with angriness to what he had done in my life, yet, there is always a reason for me to think about him. Nasaan kaya siya ngayon? Bakit iniwan niya ako? Mahal pa ba niya ako? Hay naku!!

Mariin kong itinuon ang sarili ko kay Cheney. Natutuhan ko siyang mahalin simula pa noong iniwanan ako ni Patrick sa buhay ko. Ibinigay niya ang lahat sa akin kahit na ang kanyang napakagandang katawan nito. Hindi ko lubusang maisip na sa kabila ng mga musmos at batang edad ay may nangyari na sa amin nito. Mahal ako ni Cheney, at iyon ang dahilan kung bakit niya ginagawa iyon para sa akin.

Natapos na kaming kumain ni mommy. Pumunta agad sa water station na family business namin si mommy para buksan iyon. Samantalang ako naman ay nagtungo sa CR at naligo. Pagkatapos ay nagbihis at umalis na rin na di-nglaon.

Sa school, nakita ko agad si Cheney, andun na pala siya. Kasama niya ang mga barkada kong sina Nikol at Joseph.

"Bro, kamusta!! Nakapag review ka ba ngayon?" Sabi sa akin ni Nikol.

"Ah, ako pa!! I'm always on the go noh!!" Pagmamayabang na pagsagot ko kay Nikol.

"Ah, siya nga pala, Cheney, dumating na pala si kuya Kenneth ko galing Dubai and I'm inviting you to go with us outside after class. Would you mind to go mamaya?"

"Oh, sorry my cakie, I can't go with you kasi may meeting pala kami para sa gagawing program show bukas, kami yung napiling organizer for the coming Mr. and Ms. Lakanduleñan 2003 eh."

"Ah, ganun ba?"

"Wait, my cakie, I have a suggestion, what if I'll talk to your bestfriend and sue him he'll be the one to go with you, if you don't mind?"

"Sige, siya na lang!"

Hinalikan ako ni Cheney sa lips sabay alis sa harapan nito. Samantala, si Nikol ay kinausap ako para sa gagawing pageant ng school.

"Bro, sali ka! Grab this opportunity! You have the looks and the killer physiques na hinahanap ng year level namin. You know what, wala talaga kaming mapili sa batch natin, so I decide to recommend you."

"Sige, I'll think about it, malalaman mo yung sagot right after exam."

"Sige bro!!"

Sabay kaming naghiwalay ni Nikol at Joseph. Samantala, si Lei ay naglalakad mag-isa sa corridor ng 3rd floor at nagbabasa ng ni-lecture sa amin.

"Baby bro!! Musta!! Di ka pa rin tapos magreview?"

"No, Big bro.. I just want to make sure that I reviewed everything. Hirap na, Baka matalo mo ako!!" Pangasar na sinabi ni Lei sa akin..

"Aba at nagyayabang na agad tong kapatid ko ah!! Sabi mo yan ah!! Panindigan mo yan!!"

"Ako pa!!"

Sabay kaming pumasok sa room. Magkakahiwalay ang mga upuan. Mukhang pahihirapan kami ng class advisor namin ngayon ah, pumunta ako sa harapan malapit sa pintuan ng room para walang makakopya sa akin. Ganun din si Lei. Pinantay ko ang upuan ko sa lebel na upuan ni lei at ng iba pang ka-hilera ng upuan ko. Inilabas ang mga reviewer para siguraduhing na-memorize kong maigi ang mga ni-review sa akin ni Lei. Mga saktong 7:30am nang dumating si Ma'am Trinidad na dala-dala ang answer sheets at kanyang pekeng Chanel na shoulder bag.

"Ok class, stop reviewing.. Be ready for the exam today. If you have any questions regarding the exam, please! Don't hesitate to ask me. If I caught you cheating with your seat-mate, you are about to face the automatic failure in exam. Goodluck class!!"

Ibinigay niyang isa-isa sa amin ang test paper. Syempre at nauna na kaming sumagot ni Lei dahil nasa unahan kami at katabi namin si ma'am kaya ligtas kami sa kopyahan ng mga kaklase ko. Lumipas ang ilang minuto. Ayun pa rin si ma'am at matiyagang nagmamanman sa mga estudyanteng gagawa ng katarantaduhan o di kaya magtatanong tungkol sa test paper. Walang anu-ano, lumapit ang isa sa mga kaklase ko at nagtanong.

"Ah, Ok class, please lend me your ears first, turn your test paper on page 2 and I'll explain to you the instructions on how will you answer it."

Dire-diretsong inilahad ni ma'am ang correction sa exam at agad naman namin nakuha iyon. Habang nakikinig ako, di ko pala namamalayang kanina pa ako tinitignan ni Lei sa kaliwa ko.

"Hoy, mind your own paper, baby bro!!"

Hindi niya ako sinunod, tumingin siya sa mga mata ko na parang may gustong sabihin sa akin.

"Sorry Big bro, I'm done!!"

Nagulat ako dahil 30 minutes pa lang ang nakakalipas nang kami ay nag-start at natapos niya agad iyon!

"Are you sure? Teka nakinig ka ba sa mga instructions ni ma'am? Sagot ka ng sagot, baka mamaya ay maungusan kita dyan."

"Haha, I've been there done that, big bro!! Ako pa!! Pagmamayabang ni Lei.

Mga five minutes pagkatapos ay natapos din ako. Pagkalingon ko sa kanya, agad kong napansin, habang nagsusulat si Lei ang pilat nito sa kanang wrist niya. Pahalang at mukhang malalim. Saan kaya niya nakuha iyon? Pagkatapos ay tumingin sa akin si Lei na nakangiti. Ang gaganda ng mga ngipin niya. Pantay ang taas at baba. Walang sungki o isang bulok sa pagitan ng mga ngipin nito. Mapuputi, siguro dahil na rin sa me pagka-banidoso nitong lalaking ito kaya ganun siya. Lumabas ang haring araw sa corridor at unti-unti kong napapansin ang ganda ng buhok nito. Kulay brown na me pagka-red. Brunet kung tutuusin. Tumingin naman ako sa mukha niya. Parang kastila na hinaluan ng amerikano ang mukha nito. Halos natural at kahali-halina!! At ang mga malalaki at mapupungay niyang mga mata na kahit nakasalamin ay kitang-kita sa kanya pati ang hazel brown na kulay ng mga mata nito at ang mahahabang pilik-mata. Nasa kanya na rin siguro ang mga qualities na hinahanap ng isang babae sa lalaki bukod sa ugali at sex appeal nito kahit payat.

Pagkatapos niyang tumingin sa akin ay niyaya niya ako na ipasa na sa harapan ang test paper at sabay sandal ng ulo sa armchair. Parehas kaming nakasandal. Tumingin ako sa labas ng pintuan. Maganda ang tanawin sa labas. May mga humuhuning mga ibon at nakikita ko din ang mga estudyanteng first year na nagdidilig ng halamanan sa labas. Nang nakuntento na ay lumipat naman ako sa kaliwa. Andun si Lei at nakatingin sa akin. Siguro mga isang minuto kaming nagtitigan sa isa't-isa.

"I LOVE YOU, BIG BRO!!". Pabulong niyang sinabi sa akin habang nasa ganun kaming posisyon.

Nabigla ako. Bakit kaya niya sinabi sa akin ang ganoong salita? Bigla ko tuloy naalala si Patrick sa kanya. Agad na kumunot ang mga noo ko sa harap niya at nagbitaw ng salita.

"Loko!!"

Sabay ngiti niya sa akin. Maputi na, gwapo pa. Iyon ang unang impresyon ko kay Lei kahit hanggang ngayon. Sayang lang at payat siya. Lumipas ang isang oras at sa tingin ko ay tapos na ang lahat.

"Please pass first the answer sheets then the test paper in your front." Sabi ni Ma'am Trinidad.

Pagkatapos niyon ay inilagay ko ang ballpen ko sa bag ko at tinignan ang CP ko, may isang text at nakita kong si Cheney pala nagtext sa akin.

"cakie, break a leg!! Kaya mo yang exam na yan!! Keep it up!! I love you.."

Agad na tinago ko ang CP ko sa bag pagkatapos basahin. Mamaya ko na lang siya itetext. Inayos ko ang bangko ko at tinapat kay Lei. Umalis si Ma'am Trinidad na palatandaan ng pagtatapos ng klase namin sa kanya. Umalis rin si Lei saglit at nagpaalam sa akin na mag-si CR lang siya. Pumunta ako sa mga kaklase ko para kausapin sila.

"'cob, balita ko daw, ikaw ang ilalaban ng buong third year sa Mr. Lakanduleñans ah!! Sige boto kami sa'yo." Sabi ng president ng section namin, si Arah.

Si Arah ay kakumpitensiya din namin ni Lei pagdating sa exam. Minsan siya ang pinakamataas sa amin ni Lei pero lagi kaming naglalaban ni Lei when it comes to final average.

Nakalimutan ko palang magdesisyon kung sasali ako sa Mr. Lakanduleñans .Siguro ito na rin yung time ko para sumikat sa buong campus. Iyon talaga ang pinapangarap ko na tingalain ako ng mga tao na parang diyos at sinasamba nila. Agad kong naisip si Cheney kung papayag siya sa alok ni President. Naku, eh iyon pa, isa rin yun sa mga sulsulero na nakilala ko eh..

Bumaba akong saglit at pumunta sa kabilang building para puntahan ni Cheney. Andun siya at mukhang busy sa pagsagot ng exam. Sinitsitan ko siya at nang narinig ako ay ngumiti siya sa akin.

"Me sasabihin ako sa'yo mamaya!!" sigaw ko na pabulong sa kanya. Nakita kong tumango siya sa akin at sabay nag flying kiss. Agad niya itong sinalo gamit ang kanang kamay niya at inilagay sa puso niya. Bumaba ako at naisipang pumunta sa Library dahil may natitira pang 30 minutes bago ang isang subject namin. Binisita ko si Ma'am Pelaez at maganda naman ang approach nito sa akin. May binigay siya sa aking aklat at iniutos na ibigay ko daw iyon sa susunod na magiging teacher namin. Sumilip ako sa Filipiniana section at nakita ko si Nikol.

"Bro, anong ginagawa mo diyan?"

"Ah.. Eh, nagreresearch para sa El Filibusterismo. Teka, baka alam mo ito."

Ibinigay niya sa akin ang notebook niya at itinuro ang ireresearch.

1. Ibigay ang totoong pangalan ni Crisostomo Ibbara.

2. Saan hango ang nobelang ito at bakit namulat ang mga Pilipino sa ginagawa ng kastila sa kanila pagkatapos nilang basahin ito.

3. Kailan at saan ginawa ni Josè Rizal ito.

Agad akong humiram ng ballpen kay Nikol para sagutin at tulungan na rin ang naghihirap kong kaibigan. Sinagot ko isa-isa ang lahat na parang sisiw lang para sa akin. Wala pang 15 minutes nang natapos ako at ibinigay ko ang ballpen at notebook sa kaniya.

"ambilis mo naman, bro!! Buti ka pa, alam mo!! Teka, itinuro na ba ito sa inyo?"

"Hindi pa bro. Nag advance reading kasi ako eh, kaya may idea na ako para sagutin yang research mo."

"Salamat ah!!"

"Sige bro!! Una na ako!!"

Umalis agad ako sa Library pagkatapos. Pumunta ako agad sa room namin kung saan nakita ko si Lei na nakaupo at nagbabasa ng Bob Ong na libro.

"Pahiram naman ako niyan!!" pagkatapos ay sabay upo ako sa tabi nito.

"Mamaya, pagkatapos."

"Sure??"

"Oo.."

Maya-maya, pumunta na si Ma'am Cristobal para sa subject namin sa Math. Sakto at agad kong ibinigay sa kanya ang libro na ibinigay sa akin ni Ma'am Pelaez. Agad tinago ni Lei yung binabasa niya sa bag sabay sarado gamit ang zipper na malalaki.

Tumagal ang pagtuturo ni Ma'am Cristobal. Sumobra pa nga sa 15 minutes niya kaming ni-lecturan. Medyo magulo ang pagtuturo niya. Sumakit bigla ang ulo ko at agad na binigyan ko ng hilot sa pagitan ng mga sentido ko.

Hinubad ni Lei ang salamin niya sa lapag ng armchair nito. Sabay punas ng mga mata nito gamit ang maliit na bimpong kulay green at pagkatapos ay sinabay niya rin ang kaniyang salamin sa mata.

"Baby bro, naintindihan mo ba tinuro ni ma'am? Medyo magulo eh.." Sambit ko sa harap niya habang nangangamot sa batok.

"Oo, ako pa!!"

"Turo mo sa akin mamaya ah!!"

"Sige."

Ilang minuto na rin at tumunog ang napakalakas na ingay ng bell. Senyales Ito na patapos na ang kanyang time sa pagtuturo sa amin.

Lumipas ang tatlong oras pagkatapos. Pinahiram sa akin ni Lei ang Bob Ong book niya. Binasa ko ang likuran at natawa sa bawat birada niyang may halong humorous wit.

"Nakakatawa to Baby Bro ah! Mas naintindihan ko kesa sa mga turo ni Ma'am Cristobal!" Sabi ko sa kanya habang naglalakad ng magkasabay.

Habang naglalakad sa corridor, itinigil ko muna ang pagbabasa ng libro. Agad na inipit ko sa kaliwang kili-kili ang aklat. Tumingin ako sa dinadaanan ko at inobserbahan ang mga taong dumadaan sa harapan namin ni Baby Bro. Para kaming baliw, kasi ginagawa pala niya ang ginagawa ko.

"Big bro, kita mo yung girl ?! Anlaki ng boobs niya noh.. Nakakalibog!! Hahaha." palokong biro ni Lei habang nakikitig sa dibdib ng isang ka-schoolmate na Babae.

"Baby bro, kailan ka pang natutong tumingin ng ganyan? Ah?? Tandaan mo, I'm your Big Bro!!

Pinagsabihan ko si Lei dahil sa maling ginagawa nito. Nakita ko siya habang pinagsasabihan. Nakita ko ang pagsisimangot niya sa akin na parang nalugi sa isang negosyo. Medyo matangkad siya sa akin ng bahagya. 5'7" ako samantalang, 5"8 naman siya, kayang-kaya kong kutusan siya sa ulo ng sobrang lutong kung gagawa siya ng mali.

Itutuloy..

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 6)

Sa mga naghihintay ng pang-anim na episode ng blog ko, pwes, eto na!!

Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga grammar flaws kayo na makikita, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa mga bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... Secret!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:

Sina Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, Erion, coffee prince(unang nagbasa ng first five chapters ng novel ko), Psalm(taga tondo rin na katulad ko.) sa mga anonymous(mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, dark_ken(fan ako ng novel niya..) Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, chris018, jayfinap(in-add ako sa account niya at isa sa mga idol ko pagdating sa series) Nitro, zenki, ogie8906, at si JhayCie. Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!

ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my real life. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/
FB: http://www.facebook.com/pINNOHy
TWITTER: http://www.twitter.com/pINNOHy

------------------------------------------------

Part 6

Makalipas ang isang taon, naging 3rd year high school na kami. Naging mag-close kami ni Lei at naging kabarkada namin siya. Si Gelo, nag transfer sa Catholic School at pinagbawalan nang magkita kay Michael dahil ang mommy niya mismo ang nakahuli sa kanila habang ginagawa ang kababuyan sa loob ng kwarto niya. Si Michael naman, lumagpak at naging section 5 dahil na rin siguro sa nangyari sa kanila ni Gelo na talagang dinamdam niya. Lumalayo sila sa amin kapag nakikita namin sila. Ok lang kahit kaming tatlo na lang ang natira sa magbabarkada at masaya na rin kami dun, sabay dagdag na rin sa buhay ko si Lei at si Cheney na pinakamamahal ko.

Minsan naging kakumpitensiya ko si Lei sa oratorical contest namin pati na rin sa essay writing contest at quiz bee. Well, angat siya ng konting puntos pero mukhang makakahabol pa naman kapag naging Mr. Junior ako sa Mr. and Ms. Lakanduleñan katambal ng GF ko.

August, 2003 noon, kalagitnaan ng pagrereview sa first periodical test nang niyaya ako ni Lei sa bahay nila para magreview. Nagtext ako kay Cheney para magpaalam hanggang sa dumating ang isang oras na hindi siya nagreply. No choice pero kailangan kong pumunta para makabawi kay Lei sa mga lamang nito sa akin.

Tumungo ako sa sakayan malapit sa kanto ng Pacheco St. at dun sumakay ng Jeep na ang ruta ay Sangandaan-Pajo-Divisoria papuntang Bulacan St. Medyo traffic at biglang nagtext sa akin si Lei para i-remind sa akin na kung sakaling dumating ako na wala siya, kailangan niya akong hintayin sa bahay. Ito yung first time ko na makakatuntong sa bahay nila. Excited ako noon.

Tumagal ng 30 minutes ang traffic na talagang kinasakitan ko ng ulo
dahil sa mga pasaway na colorum na mga tricycle sa gilid ng palengke. Nang nakita ko ang Bulacan St. ay agad-agad kong bumaba hanggang sa may kumalabit sa akin sa likuran.

"Hoy, saan ka pupunta?"

Nakita ko si Lei na nakasandong kulay puti at naka Jersey Shorts na puti din. Nanlaki ang mga mata ko sa kanya noong mga panahong na-realize ko na gwapo pala siya kapag naka-sando. Mas ok pa kapag medyo lumaman siya ng kaunti sa akin.

"Punta ka sa Pampanga St. ayun ang 7-11 at dun ka dumaan, tas liko ka. Pagliko mo, hanapin mo yung 8th St. at pag me nakita kang kulay green na gate na mayroon Francisco Family na nakalagay, iyon yung bahay namin."

Hay ewan, parang ayaw kong makinig sa kanya. Parang nanaig sa akin ang pakiramdam ko nang nakita ko si Lei na nakasando at nakabukol ang alaga nito sa puting jersey short niya. Hanggang sa naalala kong bigla si Cheney, at kaagad na tinanggal ko ang pagapantasya sa binatilyo kong kaibigan.

"Hintayin mo ako dun ah!! Andun si Tita, pasabi mo, bisita kita!!"

"Sige!!"

Pumunta ako sa Pampanga St. at nakita kong kaagad ang 7-11, ayun nga at mayroon at tumungo ako sa sinabi sa akin ni Lei. Nakita ang 8th St. at ang medyo malaking bahay na 3 stories ang taas. Sa loob nakita ko ang nasa 37-39 years old na Tiyahin niya at kumatok sa kanila pagkatapos.

"Tao po.. Ako nga po pala si Jacob Inocencio, kaklase po ng pamangkin ninyo."

"Si Jacob ka, ah.. Sige iho, pasok ka."

Binuksan ni Tita ang gate na may halong tuwa sa akin. Agad kong tinanggal ang tsinelas ko at tumapak sa mala-marmol na sahig nito.

Sabay sa pagpasok agad kong kinilatis ang bahay nila. Mukhang kakaiba dahil puro muebles galing Saudi ang lahat ng gamit. May malaking carpet sa gilid ng dingding nila na parang Mecca ata yung theme na may nakasulat na Arabic Calligraphy tapos sa gilid ng sofa, nakita ko ang mga magazines at pati na rin ang mga photo albums.

"Sige iho, upo ka lang. Pakihintay lang si teng na dumating."

Ah!! Teng pala ang palayaw ni lei. Natawa naman ako dun!! Hindi ko pa talaga nakita ang ganitong bahay na akala mo nasa ibang bansa ka. Medyo may pagkakahawig sa bahay nina Cheney sa Tondo, pero mas angat pa rin ang ganda at mysteryosong Arabic Style na pamamahay nila.

Agad akong nagtungo at ginalaw ang mga picture ni Lei. Cute pala siya sa picture noong bata pa siya. Ang liit ng mukha na mukhang Fil-Am na puti siya. Para siyang si Cheney na yun talaga sa lahi nila ay may pagka espanyol ang kutis. Nakita ko ang tatay at nanay niya. Parang nakita ko na sila noong maliliit pa kami ni Cheney sa bahay nila noon. Hanggang sa may nakita akong bata sa picture na kilala ko, pero hindi ko alam kung siya talaga. Magaganda ang landscape ng background ng mga picture nila. Feeling ko sa Dubai iyon kasi parang nakita ko na yun sa mga picture na pinapadala sa amin ng kuya ko galing din dun eh.

Hindi ako nakuntento at nagbukas ako ng magazine. Puro mga modelong lalaki ang nakikita ko. Magaganda ang katawan at talagang kahali-halina! Ayaw ko nang bitiwan sa kamay ko pero parang may nag-uutos sa akin na kailangan ko nang tanggalin agad iyon. Tinanggal ko at agad na inilapag ko iyon sa ibaba ng mesa. Nakita ko ang sa tingin ko ay ang pamangkin nitong babae. Ang cute! Parang amerikanang puti na kapag inilagay mo sa arawan, makikita mo yung innate na kulay ng kanyang buhok. Agad kong tinawag yung bata at kinarga.

"Ang cute mo naman!! Ano name mo??"

"Tiffany po!! Ikaw po ba GF ni kuya teng ko?"

"Ha?"

Agad akong nagulat sa sinabi ng bata.

"Ay hindi.!! Bestfriend lang ako nun.. Tsaka lalaki ako!! Ang GF, pambabae iyon!!" depensa ko sa sinabi ng bata.

"Ay, sabi po niya, may GF na po siya kaso lalaki daw!!"

"Ah.. Tiffany, iba ang BF sa GF.. ok!! Kiss mo na lang si kuya sa cheeks!!"

Hinalikan ako ni tiffany sa cheeks ko habang nilalaro yung manyika niya. Para talaga siyang manyika na parang foreigner ang kutis niya. Biglang may kumatok at nakita ko si Lei at ako na ang nagkusang buksan ang pintuan ng gate.

"Musta bro!! Bat ang tagal mo?"

"Sensya na, Cob, may pinuntahan lang ako. Dun sa pinsan ko."

"Ah.."

Agad na inilapag ni Lei yung dalawang bote ng pop cola sa La Mesa nila. Mukhang hapong-hapo si Lei habang pinupunasan niya ang pawis niya na tumutulo sa leeg niya hanggang batok. Umakyat siya sa taas ng bahay at parang me kinuha saglit. Nang bumaba siya, nakita kong may dala siyang towel at mga damit pamalit.

"Bro, ligo lang ako, by the way, if you want to eat then, just ask my Tita to assist you, don't be too shy.. Just feel at home!!"

"Sige bro!!"

Agad na nagtungo si Lei sa CR. walang anu-ano, kumanta ng Westlife song si Lei na talaga pang themesong namin ni Cheney. Ang "Evergreen"

"♪Eyes
Like a sunrise
Like a rainfall
Down my soul
And I wonder
I wonder why you look at me like that
What you're thinking
What's behind
Don't tell me
But it feels like love

I'm gonna take this moment
And make it last forever
I'm gonna give my heart away
And pray we'll stay together
Cause you're the one good reason
You're the only girl that I need
Cause you're more beautiful than I have ever seen
I'm gonna take this night
And make it Evergreen..♪"

"Maganda pala boses mo eh.. Ano ba yan!! Lamang ka na naman kaysa sa akin!!" sabi ko sa kanya na may halong pang-aasar.

"Well, that's life!! I'm all jam-packed with everything!! Looks, Brains, Talents and so on.." pagmamalaki niya..

"Sige na nga.. Ikaw na!"

Sabay tawa namin habang nagluluto si Tita ng tanghalian.

Pinabukas sa akin ni Tita ang TV habang si Tiffany ay naglalaro kasama ng mga laru-laruan niya. Naiinggit ako kasi buti pa siya, may pamangkin na babae na parang kapatid na ang turing samantalang ako, wala kahit isa.

"Jacob, kain ka na!!" anyaya ni Tita sa akin habang nanonood ng Eat Bulaga.

Nakahain sa lamesa ang sabaw ng sinigang na nakahiwalay sa isang kaldero at yung mga laman ay nasa tupperware na malaki. Isa ito sa mga paborito ni Cheney kaya naalala ko agad siya.

"Iho. Kamusta kayo ng pamangkin ko? " sabi ni Tita habang nagse-serve sa akin ng sinigang sa plato ko.

"Mabuti naman po."

"May sinasabi sa akin siya tungkol sa 'yo. Alam mo, naging malungkutin lang iyan last time noong iniwan siya ng parents niya two years ago. Yung mga biological parents kasi niya nasa Dubai. Nagtatrabaho yung mommy niya as nurse while his father works as Engineer dun. Medyo nalulungkot siya kapag naaalala niya yun. Naghahanap siya ng kuya para gumabay sa kanya."

Agad na ibinigay sa akin ni Tita yung pagkain ko nang may bigla siyang sinalita sa akin na hindi-hindi ko makakalimutan.

"Pwede ka bang maging kuya sa kanya, Jacob? Alam mo, marami talaga siyang sinasabi sa aking magaganda tungkol sa iyo. Matalino ka daw at minsan ay naging topnotcher ka last year. Lagi mo raw siya sinasamahan sa twing wala kayong time. Sana, hindi lang bestfriend ang turingan ninyo sa isa't-isa kundi magkapatid na din." Sabay hawak sa aking mga kamay.

Naramdaman ko ang eagerness ni Tita na maging kuya ako kay Lei. Napaluha ako ng di-inaasahan dahil sa mga matang nangungusap ni Tita sa akin na parang nagmamakaawa na gawin ko ang ipinagagawa niya sa akin.

"Kung yan po ba ang gusto ninyo, eh, sige po."

Nagpasalamat sa akin si Tita at agad akong niyakap sa pinagkakaupuan ko, nang lumabas si Lei na walang pang-itaas at naka towel lang sa baba.

"Auntie, what are you doing to my bestfriend? "

"No, nothing iho, I'm just giving him a warm hug because you have already find your true friend on him despite of your introvert attitude."

"Auntie, Ikaw talaga. Pa-hug nga rin!!"

Nag-akapan kaming tatlo na parang magkakamag-anak. Mukhang narinig ata niya ang pinag-usapan namin ni Tita sa CR sabay halik niya sa akin na parang mag-kapatid.

"Starting today, you are already my Big Brother!! Thanks kuya ah!!"

"Puta!! Para akong tinablan nun ah!!" sabi ko sa sarili ko pagkatapos niyang sabihin sa akin yung mga katagang tumatak sa akin para akuin ang responsibilidad ko bilang kuya sa kanya. Agad na pumanik siya habang ako naman ay sinimulan ko ang pagsubo sa pagkain na inihain sa akin ni Tita. Nang natapos ako, tsaka siya bumaba na parang nagmamadali na rinig pati ang pagyabag nito.

"Teka kuya! Bakit hindi mo naman ako hinintay?"

"Sorry bro!! Teka, tutulungan ko muna si Tita para maghugas ng pinggan."

"No, Big Bro!! just sit there and you must take another one full meal!!"

"Ha?!"

Nagulat ako sa sinabi niya sa akin. Anong tingin nito sa akin, dinosaur? Ipapakain lahat ng nasa lamesa?! Gluttony yun noh!!

"Teka, I'll prepare your food. Dyan ka lang ha!! Don't do anything bad or else, I will tell that to my auntie!! Sige ka!!"

Umalis si Lei para kumuha ng pagkain sa rice cooker at sumandok din para sa kanya. Tumingin ako kay Tita at sabay nagtanong sa kanya.

"Tita, bakit antalas mag-English niyang si Lei? San ba niya nakuha yan?"

"Ah, si Lei? Sa ano? Kasi yung mommy niya, tumira sa Amerika ng limang taon at dun siya nagtrabaho as nurse, dun na din pinanganak si Lei, kaya masyadong matalas siya mag-English."

"Ah!!"

Agad na may naalala ako sa sinabi sa akin ni Tita. Tama!! Si Cheney!! Lumaki din siya sa Amerika noon kasama si Patrick at tumira ng 5 taon din kaso wala na siyang balak bumalik. Kinuha siya ng Tita niya para magkaroon siya ng anak-anakan na babae kasama ang pinsan niyang si Patrick at siguro kaya matalas na din ang pag e-English niya. Maraming pagkakapareho si Lei at si Cheney. Bakit kaya?

Dumating si Lei na karga ang dalawang pinggan. Agad kong kinuha yung isa at nagpasalamat. Sinandukan ko naman siya ng sabaw ng sinigang at kumuha ng laman nito. Sarap na sarap kami sa kinakain namin at hindi namin pala namamalayan na ala 1:30 na pala ng hapon!

Ako ang nagpaubayang maghugas ng pinggan at siya naman ang toka sa pagliligpit nito. Masayang-masaya siya dahil nagkaroon na siya ng kuyang aalaga sa kanya at titingin sa mga pagpapasyang ginagawa at gagawin pa niya sa mga susunod na panahon.

Natapos kami makalipas ang ilang minuto at nagpasyang gawin na ang plano namin sa araw na ito. Kumuha ng libro sa mini library niya sa kwarto si Lei at kinuha ko naman ang bag ko.

"Ano, Tara na!! San tayo?"

Anyaya ko sa kanya. Kumuha rin siya ng ballpen, malapit sa PC nila. Agad kong tinignan yung CP ko sa bag para makita kung me nagtext at sa di inaasahang pagkakataon, nagtext si Gelo.

"Ei jacob, sori if I made you hurt last time. I Hope u forgive us."

Hindi ko na siya ni-replyan. Nagmatigas ako dahil mali talaga ang ginawa nila para sa akin. Biglang lumapit sa akin si Lei at binigay sa akin yung libro at notebook na kinuha niya sa taas.

"Hey big bro!! Who texted you?"

"Ah!! Just a common friend of mine. Ano? Can we now proceed?"

Kinuha niya yung bag ko at hinalukay niya kung ano ang maaaring magamit para sa pagre-review. Nakita niya ang wallet ko at binuksan niya.

"Is this Cheney, oh!! She's beautiful!"

Hindi ko siya kinibo. Maya-Maya ay bigla siyang napaluha ng hindi oras siguro dahil na rin sa mababaw niyang emotion sa mga nawalang mahal sa buhay.

"Tahan nah, baby bro!! Sus.. Ikaw talaga, teka, I have here some candies!! Want some?" alok ko na parang nagpapatahan sa isang kadugong kapatid.

Kinuha niya ang isa at tsaka nagsulat. Marahil habang nagsusulat siya ay bakas pa rin sa kanya ang lungkot dala ng mga mahal niya sa buhay na nasa ibang bansa.

Nagreview kami pagkatapos nun. Para masaya, nag-isip kami ng game na kung saan, Kung sino ang maraming sagot ay lalagyan ng lipstick ni Tita sa mukha. Sa unang laro, nanalo ako, at binigyan ko siya ng isang stroke na linya mula sa pisngi nito. Tapos, sumunod siya. Halinhinan kami ng pahiran ng lipstick. Minsan siya, minsan ako. Para kaming magkalarong bata na talaga namang nagbibinata kami noong panahon iyon.

Niyaya ko siya sa kwarto niya dahil biglang bumuhos ang napakalakas na ulan at abot hanggang sa kinalalagyan namin ang anggi. Ayaw niya. Ayaw na ayaw niyang pinakikialaman ang kwarto niya na kahit Tita niya ay pinapagalitan niya. Mukhang may misteryong nababalot sa loob ng silid niya. Bukod sa kaniya, si Tifanny lang ang nakakakita sa kanyang kwarto at wala nang iba. Kung may kailangan si Lei sa baba, agad na pinapatawag niya si Tifanny para utusan ito.

Matagal bumuhos ang ulan. Sobra!! Parang may bagyo. Mabigat at maraming dalang hangin ang ulan ngayon gabi. Kamusta na kaya ni Cheney? Nakakain na kaya siya ngayon? Sino ang kasama niya ngayon? Wala siyang sagot sa mga text ko na maya't-maya kong binibisita. Hay Cheney!! Nangungulila ako sa'yo ngayon!!

Binuksan ni Lei ang monitor ng CP niya at agad tsinek ang plug kung nakakasaksak ito sa mother board. Binuksan ang transformer sa ibaba at tyempong hinihintay ang pagbukas ng monitor.

"Hey, Big Bro!! Don't be too weary there!! Cheney loves you so you don't need to worry her. Heto, mag Friendster ka muna." Sabi sa akin ni Lei habang nakatingin siya sa akin, samantalang pasulyap-sulyap naman ako sa bintana. Lumapit ako sa monitor nang may biglang nag flashback sa akin ng nabuksan ang monitor totally. Dalawang letra na kung iisipin mo ay parang wala lang pero para sa akin, may kahulugan iyon.

"J&P na magkasama. Teka Baby bro, what this J&P stands for? And why did you make this as your wallpaper in your desktop?"

"Oh!! This one? Ah..Hmm.."

Hanggang sa lumapit sa akin si Tiffany para tanungin ako tungkol din sa desktop. Di ko rin siya masagot, kaya hinayaan ko na lang si Lei na hindi niya ako sinagot.

Makalipas ang 30 minuto nang tumigil ang ulan. Tapos na rin akong magbukas ng account ko sa Friendster. Nagpaalam na rin ako kay Lei para umuwi nang bigla niya akong tinawag para saluhin ang isang bagay na nagpaalala sa akin kay Patrick.

"Big bro, wait! Before I let you go, I want you to catch this!! I hope you will like that!! Salamat ah!! Next time ulit!!"

"Snickers!! Baby bro!! Salamat!! Paborito ko to!! Natila na ang ulan at kailangan ko nang umuwi, Salamat bro ah!!"

"Ingat Kuya!!"

Kinuha ko ang bag ko sa sofa malapit sa pintuan nila at kaagad pinuntahan ang gate. Binuksan ko Ito at agad nagpaalam na sa bago kong kapatid at sa Tiyahin nito. Lumapit sa akin si Tiffany at sabay halik sa kanyang mga mamula-mulang pisngi.

"Kuya, mahalin mo Kuya Teng ko ah!! Love ka niya, sobra!!"

Nagulat ako sa sinabi ng bata sa akin kaya, iniwasan ko na sabihin na sagutin siya at nagtungo sa labas para umuwi.

Medyo malamig, siguro dahil na rin sa pag-ulan kanina. Maraming katanungan sa isipan ko Kung bakit naiisip ko si Patrick sa katauhan ni Lei? Siguro, gutom at pagod lang ito. Hinanap ko ang Cellphone ko sa gilid ng pantalon ko at binuksan. Ayun at may isang message akong tinanggap at biglang lumiwanag ang mukha ko nang nakita kong ni-replyan ako ni Cheney.

"Cakie, I know u'r at Lei's Crib? How was it? I hope u have a lot of good things spent by two of u. See u later my cakie.."

Nireplyan ko siya at ito ang tinext ko:

"We're good. In fact, cakie, his Tita had cooked us some food & I'm d one who'd best fed. Sarap nga eh, then later on Lei & I got to decide to review a lot this coming exam. Sana malagpasan q siya!! See u then. I love you!!"

Sabay agad na bumaba ako sa Pacheco St. sumakay ng sidecar. Pag-uwi ko sa amin, bakit kaya napakaingay sa kwarto sa itaas? Puro mga paboritong kanta ni Kuya Kenneth ( 34 years old, Panganay sa magkakapatid at nagtatrabaho sa Dubai simula pa noong sanggol ako.) kaya nagmamadali akong pumunta sa kwarto, at nakita ko si Mommy na kausap si Daddy sa bukana ng kwarto naming magkakapatid.

"Buti na lang at napauwi ka ngayon, anak!! Guess what?! Your long-lost kuya Kenneth is here!!" Sabi ni mommy habang nakatingin si daddy sa kanya.

Agad akong nagtungo sa loob at nakita ko si kuya Kenneth na nakahiga.

"Ma, siya Ba ang pinakabunso kong kapatid, si Jacob?! Naks anlaki na ah!! Binatilyong-binatilyo na!!

Agad akong inakap ng mahigpit ni kuya at sabay akap ko din sa kanya ng madiin. Iyon ang pinakamasaya kong mga araw, sumunod sa pagkakakilala ko Kay Patrick.

"Kuya Kenneth!! Parang tumanda ka ah?! Nakita kita sa picture noon, siguro bata ka pa at nasa College ka pa noong mga panahong iyon."

"Oo, Ako nga iyon.. Bata pa ako noon, pero, matanda na ngayon.. Ambilis ng araw ano, dati, nakita lang kita na baby ka pa noon at karga-karga, tapos anlaki mo na!! Grabeh!!"

Si Kuya Kenneth ay nagtapos sa Mapùa ng college ng BS Marine Engineer dun. Nagtrabaho siya sa Pilipinas ng isang taon lang tapos ay nagpasiyang mag-ibang bansa sa dahilan na rin na gusto niyang makalimutan ang huli nitong nakarelasyon. Bilib ako dun dahil nagtrabaho siya sa Jolibee noong pino-pursue niya ang college niya kahit medyo maluwag-luwag ang buhay namin. Siya ang dahilan para makapagtapos yung isa kong kapatid na lalaki na hindi na nakatira sa amin ngayon. Masaya ako dahil umuwi siya para makapagbakasyon dito ng tatlong taon na incentives sa kanya ng kumpanyang pinagtatrabahuan niya dahil sa mga achievements nito dun.

Gwapo si kuya Kenneth. Medyo hawig sa akin ng kaunti pero mas maputi ako kaysa sa kanya. Maputi siya dati pero dahil nasa ibang bansa siya kaya medyo naging brown yung complexion ng balat niya.

"I bought you something Jacob pero, I think, this mightn't be appropriate for your age now kaya ibibigay ko na lang ito sa kapit-bahay namin."

"Ano ba yan, kuya?"

Tumayo sa harapan ko si Kuya Kenneth at tumungo sa mga bagahe niya sa itaas ng double-deck na kama. Binuksan niya iyon at kinuha ang ibibigay niya sa akin at inabot niya sa mga kamay ko.

"Here 'cob, miniature cars. I know, you're too old for you to play this pero if you want, sige at ibibigay ko ito sa'yo."

Kinuha ko ang laruang minsan sa buhay ko ay naging paborito ko.

"After your class tomorrow, alis tayo!! Gusto kong I-spend yung mga time na nawala sa ating magkapatid! Sama mo din yung mga kaibigan mo, if you want to."

Agad na tumango ako. Pumunta ako sa itaas ng double-deck ko sa kaliwa at iniayos ang kama ko at pagkatapos ay tumingin kay kuya. Oo nga at nagmatured na siya, pero feeling ko sa puso niya, para siyang bata na tulad ko, may mga pangangailan siya na kailangan kong tugunan. Bigla siyang tumingin sa akin sabay kindat at ngumiti.

Itutuloy..

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick (Chapter 5)

Hindi available ang buod na ito. Mag-click dito para tingnan ang post.

Ang Kwintas, ang Sinickers at Si Patrick (Chapter 4)

Hindi available ang buod na ito. Mag-click dito para tingnan ang post.

Ang Kwintas, Ang Snickers at Si Patrick. (Chapter 3)

Nagulat ako sa mga sinabi niya. It makes me feel entice and my libidinal energy arouse. Hindi na ako nakapagpigil, at sinunggaban ko ang mga labi nito na mapupula at malalambot. 

"Hmmm.. Teka! Sa kwarto ko, huwag dito.." anyaya ni Cheney sa akin.

  Ewan ko. Para akong sinapian dahil sa sobrang taas ng kalibugan ko. Ang sarap niya kahit 5 beses ko na ginagawa ito sa kanya.  Magkasing edad Lang kami, parehong 14 anyos. Pawang mga bata pa kami pero parang mag-asawa na Lang ang turingan naming dalawa. 

 Torrid na halikan. Iyan ang naghatid sa amin para kalimutan ang sarili at ituon ang aming mga sarili sa mga makamundong pagnanasa. Sinimulan kong hinubaran ang pantaas habang tinatanggal naman niya ang mga butones ng polo ko. Nilaplap ko ang mga labi nito habang bumababa ako sa leeg niya at sabay pagtanggal ko ng baby bra niya at inihagis sa baba. Ramdam niya ang rurok ng pagkagulumihanan sa ginawa ko sa kanya. 

"Yung nipples ko.. Arrgh!!"

   Engganyong eganyo ako sa sarap ng bawat dila at laway ko sa mala-perlas na nipples niya. Anlalaki!! Hindi siya nakuntento, kumuha siya ng strawberry jam. Ipinahid sa katawan niya, sabay paghubad na rin ng palda niya.

"Sige, I want you to do this!! Suck my body around!!"

"Ahahay!!"

  Sinimulan ko ang paggagalugod ko sa lahat ng sulok ng katawan niya sa pamamagitan ng mga dila ko. Naalala ko tuloy yung tinapay sa baba kanina dahil sa sarap ng strawberry jam na nakakakalat sa katawan niya. 

  Nasimot ko na ang strawberry jam sa buo niyang katawan. Parang vacuum cleaner yung dila ko at ipinagmamalaki ko iyon. Tumayo ako sa harapan niya.

"Tsupain mo naman ako!!" 

  "Ayaw ko nga"

 "Ayaw ko sabi eh.. Mga bakla lang gumagawa niyan!!"

  Nagulat ako dahil at this point, first time ko lang inalok ang aking talong na kanina pa namamasa dulot ng pre-cum na lumabas habang dinidilaan ko ang katawan niya. Sobra akong nanghinayang dahil sa buong buhay ko, Hindi pa ako nakaraanas ng ganoong sexual style. Pinabayaan ko na lang. 

Nakahubad na kaming pareho at this point. Masarap ang feeling kasi parang nakikita ko na ang hiyas niya na parang oyster. Tumaas ulit si dudung!! Animo'y parang mga sundalo sa luneta na banat na banat at tuwid sa kaanyuan nito. Tinikman ko muna ang hiyas, at hindi ako nabigong dilaan iyon. 

"Aaaaarrrrrggghhh..."

  "Psst.. Tumahimik ka. Baka may makarinig!" Pabulong na sinabi ko kay Cheney. 

 Agad na kinuha ko yung condom ko sa bag ko. Kung susumahin, 14 anyos lang ako pero pinagkakaguluhan na ako ng mga bading at kumadrona sa tapat ng bahay namin kapag ako ay naka-boxer short na lumalabas. 6.5 inches ang sa akin. Sukat na sukat iyon dahil ginamitan ko ng medida ang tarugo kong gising na gising na at handa nang galugarin ang hiyas ni Cheney. 

"Ipasok mo na!! I'm badly horny!!"

  Ipinasok ko kaagad ang condom ko sa tarugo ko. Nang tapos na, agad kong ipinasok muna ang uluhan ng titi ko at kiniliti ang hiyas na basang basa dahil na rin sa ikaapat na putok nito sa loob ng kweba. Pagkatapos, pinaupo ko siya. Pinataas ko yung mga paa niya at sinimulang pinasok ang kweba. Ansikip!! Animo'y parang pinipigilan niya ang pagpasok ng alaga ko sa kweba pero hindi ako nagpatalo. Dahang-dahan kong iniyot si Cheney hanggang sa...

"Ah!!! Jacob!! Fuck me harder!! Sige pa!! Ibaon mo pa!!! Oh.. Shit!!"

 Naengganyo ulit ako sa pagkakataong binanggit niya ang mga salitang iyon. Nanginginig siya habang pinapasok ko unti-unti ang titi ko at nang mga sumunod na pagkakataon, sinabayan ko ng hagod ng sunod-sunod ang pagbira ko. Tumagal iyon ng 5 minuto. At nang Hindi na siya nasiyahan ay tumalikod siya sa akin at sabay narinig ko ang isang tunog na nagbigay ngiti sa amin habang tinatanggal ko ang alaga ko sa hiyas niya. 

"Pluk..."

"Hahahaha.." tawa ni Cheney

"Ansikip eh.. Sorry!!"

"Sige lang.. Teka tutuwad ako, I just want you to release your cum immediately kasi parating na sina mama."

Agad na dinalian ko ang pagpasok muli sa kweba niya. As what I expect, ganun din ang mga binitawan niyang mga ungol. Tumagal ng halos 3 minutes ang pagbayo ko sa likod niya hanggang sa me naramdaman akong parang me lalabas mula sa loob ng alaga ko. Eto na ata..

"oh Cheney, I'm coming!!"

At ramdam ko ang pagbulwak ng tamod ko sa loob ng condom at sa loob din ni Cheney. Napahiga ako tuloy ng di oras sa likuran ni Cheney na animoy parang porselana sa puti at kinis nito.. 

  Matapos ang pagtatalik namin ni Cheney, Naligo agad siya sa baba, dala na rin marahil ng paglalagay niya ng strawberry jam sa dibdib niya.  Sobrang naglagkit siya at dama ko rin iyon. Sakto, at habang nakababa na ako at inaayos ang mga gamit ko sa bag ay dumating na ang nanay niya. Nagulat ako dahil sa hindi inaasahan, nailagay ko sa basurahan malapit sa lababo nila yung condom na halos mapuno ng sperm ko. Agad na nagtungo ako sa kusina at hinanap ang basurahang malapit sa lababo. "Bata pa nga  ako" sabi ko sa sarili ko habang kinukuha ko ang condom. Ipinasok ko sa plastik na pang isang kilo at agad nilagay sa bulsa.

"Anong ginagawa mo dyan?" 

  Bigla akong nagulat at hindi ko alam ang gagawin ko nang narinig ko ang animo'y parang kilala kong boses.. "Shit!! Nanay ni Cheney!!" sabi ko sa sarili ko.. Agad akong humarap sabay tago sa bulsa ko yung condom na sinilid ko sa plastic. 

"Kanina ka pa dito?"

 "Kakarating lang po namin ni Cheney."

"Teka, kumain na ba kayo, I bought some foods here, Baka gusto ninyo."

"Ay, salamat po, pero hindi na po ako magtatagal. Hihintayin ko lang po si Cheney lumabas sa CR kasi me kukunin po ako sa kanya."

"ah... Ganoon ba iho?? Sige.."

  Pagkatapos naming mag-usap ng nanay ni Cheney, nakita ko siya na nakapambahay na, kinuha ko yung history book niya at nagmamadaling umalis baon ang ngiti at ngisi sa mukha ko dala ng marahil sa pangyayaring hinding-hindi ko makakalimutan sa buong buhay ko.

   Bumalik ako sa school para sa isang meeting conference ng mga officer sa library. Nakalimutan ko palang itapon ang basura ko, kaya tumungo ako sa basurahan malapit sa stage ng school namin. Nang nakita ko ulit yung misteryosong lalaki. 

"Psst.. Oo, ikaw!!"

"bakit"

"Me assignment ka na sa TLE?"

  Agad na pinunas niya ang salamin gamit ang baba ng polo niya.

"Sige iwan na kita. Me pupuntahan ako eh.."

"Teka Lang bro!!"

Itutuloy...

Ang Kwintas, Ang Snickers at Si Patrick. (Chapter 2)

"Mom, I want this, the letter on his first name and in the middle is my name encrypted. I want this!" Nagmamakaawang sabi sa kanyang mommy.

"Why do you have this style? Saktong sakto sa pagbibigyan namin niyan ah?!" Sambit ng pagtataka na may halong pagkahalina sa kwintas na napili ng anak.

"Ah.. Eh, ma'am, sa ano po. Sa dati po naming costumer eh.. Ahm.. Ibubulong ko na lang."

Agad na binulong ng saleslady ang dahilan kung bakit mayroong ganung style ng kwintas. Ngumiti siya sabay tapik sa mga braso nito. Agad na binili ni Tita Susan ang kwintas para sa isang importanteng tao sa buhay nila. Nang makuha, nagsuggest pa siya na kung maaari ay magpasadya ng isang kwintas na parehas sa kwintas na pinili ng anak niya sa kanya, pero ibinulong niya sa saleslady Kung anong letter. Pumayag naman ang saleslady at agad sinimulan ang paggawa nito. 

Hinintay namin ang paggawa sa necklace na pinagawa ni Tita sa Saleslady kaya napagdesisyunan ng Mommy ni Cheney na bumili muna sa department store. Andaming laruan!! Sobra!! Parang anlaya kong tunguhin ang bawat sulok ng tindahan ng laruan na parang nasa paraiso ka ng mga ito. Agad na nagtungo si Cheney kay Hello Kitty, samantalang kami ay tumungo naman ni Patrick sa Children's Toys. Kotse-kotsehang de remote, mga lumilipad na helicopter na nakokontrol, mga nagsasalitang robot, at kung anu-ano pa!! Wow!! Ang saya-saya!!

Sinundan ko nang tingin si Patrick, nagtungo siya kay batman. Mga miniature type na laruan pala ang gusto nitong amerikanong hilaw na ito. Pumunta ako at nakita ko na may napusuan agad siya. Ang galing niyang mamili, si Batman na kasama ang sasakyan niya ang pinili nito. Ginulat ko siya at sabay talon nito na akala mo ay nanalo ng lotto. Sinakal niya ako pero lokohan lang sa leeg at sabay smack sa lips ko. Teka, nakakahalata na ako ha!! Pangatlo na niyang ginagawa sa akin Ito kanina pa nang nasa bahay at sa sinehan (ako pala gumawa sa kanya sa sasakyan, kaya may isang puntos na ako!! Hahahaha!!) Nang biglang may nakakita sa aming salesman na kinilig. 

"Bagay kayo, mga iho!! Isang mukhang Chinoy at Fil-Am!! Sana paglaki ninyo kunin ninyo akong ninong, ay ninang pala ah?!"

Bakla din pala ang siya. Siguro tatanggapin ko na bakla ako kung naging kami ni Patrick. Siya Lang ang lalaki sa puso ko, na kahit musmos pa lang ako ay siguradong-sigurado na ako sa pakiramdam ko sa kanya. Niyaya ko siya na hanapin si Cheney at natiempuhan ko siya na kasama ang mommy niya sa cashier. Nakabayad na pala sila, kaya inihabol ko ang laruang pinili ni Patrick. Dumating din pala sa harapan namin si Tita Susan na dala ang ipinasadya niyang necklace para sa especial na taong pagbibigyan nila. Nagyaya na si Cheney na umuwi ng bahay kaya wala na kaming ibang dahilan pa, kundi, umuwi na lang.

Gabi na kami nang natapos sa mga binili at umalis kami ng punong-puno ng mga pangyayaring hinding hindi namin makakalimutan. Halos isang oras lang ang biniyahe namin pauwi sa amin at sa bahay nila Patrick. 

"Wag kang mawawala sa Sept. 14 ah!!" Sabi ng mommy ni Patrick habang nagmamaneho.

"Ano pong meron?!"

"Maliit na salu-salo. Ahm.. To be specific, despedida party."

"Aalis na po kayo?!"

"Oo, dalawang linggo lang kami ni Patrick sa Pilipinas, pero si Cheney, dito na siya for good,"

"Ba-ba-ba... Bakit naman po?" tanong ko na parang may babagsak na mga luha sa mata ko.

"Iho, don't be sad, nandyan naman si Cheney to support you eh. Mag-aaral this October si Patrick sa Dallas kaya kailangan na kami agad bumalik. Well anyway, magbibigay naman kami ng mga updates namin eh, so worry no more, iho!!"

"Eh pano po yung friendship naming tatlo, namin ni.. Ni.... 
Pat—."

"Ni Patrick ko, wag mong alalahanin yun, mahal ka nun!!"

Bigla akong nagulat sa mga sinabi ni Tita sa akin habang natutulog ang iba. Buti na lang at walang nakikinig sa amin.

"Ha?! Ano po? Kami po ni Patrick?!" tanong ko sa kanya.

"Simula ng nakita ka ng anak ko sa simbahan last time na nagsasakristan siya, he already know that you're a light in shining armor to him. Me kung anong liwanag sa mga mata niya nang nakita ka niya for the first time. He had just said to me that he's quite sure, he's in love with you, kaso ayaw lang niyang ipahalata sa iyo. Laking Amerika kasi siya eh. I'll admit to you, sa yo, at sa mommy ni Cheney na Bisexual ang Daddy ni Patrick. Bading in short, pinaramdam niya sa anak niya ang pagiging katulad niya dahil introvert silang dalawa. Ayaw makipaghalubilo sa iba. Kaya, maagang tinanggap namin ang pagiging bisexual niya despite of his young age."

"Ga-ganun po Ba?!"

Biglang lumiwanag ang lahat-lahat sa akin. Bakla si Patrick. Biglang nandiri ako noong una, pero nang tumagal ay naintindihan ko siya. Hindi naman siya especial child, o  autistic, pero bakla lang siya. bigla akong tumitig sa mga mata ni Patrick na nakahiga sa mga binti ko. Dama ko ang lungkot sa sinabi sa akin ni Tita Susan. Hinipo kong muli ang mga mukha nito hanggang biglang bumagsak ang isa sa mga patak ng luha ko sa kanya. Nang naramdaman niya iyon, ay bigla rin siyang lumuha. Mas maraming luha pa sa akin at sabay niyakap ako ng napaka- higpit at humagulgol.

"Sorry Jacob!! I love you!! I don't  wanna missed the chance of not having with you in my life, but that's the fact. I'm doing this because I believe, you will wait for me, I'm sure.. Please tell me you feel the same way that I feel for you right now! I'm holding your words.. So please!!"

Matindi ang yakap sa akin ni Patrick na para akong masasakal, pero wala na iyon para sa akin. Sa mga musmos naming edad, Hindi mo inaakala na mangyayari sa amin ang tulad ng nangyarari sa mga matatanda. Umiiyak ako at napansin kong napaiyak na rin si Tita Susan habang nagmamaneho. Bahala na!! 

"Mahal na rin kita!!" sabay punas ko sa mga luhang bumabagsak sa mga mata ko tungo sa pisngi ng kababata kong minahal ko na rin.

"Tama na, Please, don't be too emotional. Pati rin ako, napapaiyak sa inyo." Sabi ni Tita Susan habang nagmamaneho.

Magkayakap kaming binabagtas sakay ng kotse nila ang daan patungo sa mga bahay namin. Pinunasan ko ang mga mata at pati na rin ang namumulang pisngi nito dahil sa emosyon na bumuhos sa aming dalawa, at ganun din siya sa akin. Naisip ko ang sinabi sa akin na "Puppy Love" na istorya ng dalawang bata na nagmamahalan, against the world. Isang iglap na sa buhay naming dalawa, may mga pagbabago. Makakayanan kaya naming harapin ang pag-ibig sa gitna ng aming mga musmos na pag-iisip?

Lumipas ang isang linggo sa pag-iibigan namin ni Patrick. Asaran, iyakan, naglalarong minsan ay nakahubad, naliligo ng sabay-sabay na kasama si Cheney, na pangkaraniwan lang para sa mga musmos naming pag-iisip. Minsan sa buhay ni Patrick, nakaranas siya ng karamdaman dala na rin siguro ng pinaghalong init at ulang hatid ng panahon. Nandun ako para ipadama sa kanya ang suporta ng isang nagmamahal at ng isang kaibigan. Binigyan ko siya ng isa sa mga paborito naming chokolate, 

"Snickers.. Want some?!"

Kinuha niya iyon sa kabila ng pagbabawal ng mommy niya na kumain ng matatamis dahil kasabay ng lagnat niya ang tonsillitis na ngpapahina ng musmos na kaanyuan. Isinandal niya ang ulo nito sa uluhan ng higaan niya sabay bukas sa ibinigay ko na parang first time niyang makakakain ng ganun. 

"Thanks!! I would rather love to taste this! It's been a month since I didn't taste it much good!!"

Kasabay ng pagkain niya ng snickers, ibinigay ko ang basong may laman ng tubig para mabanlawan agad ang tamis na hatid ng snickers na kinain niya. Humirit pa siya ng isa pero hindi ko na siya pinayagan sa mga pagkakataong iyon. Dumating kaagad si Tita Susan dala ang oranges na binili niya sa divisoria. Buti na lang at alerto kaming itinago ang balat ng snickers sa bulsa ko. At sabay ngiti na akala mo ay inosente at walang kamuwang-muwang na mayroong ginawang masama sa kanya.

Dumating ang puntong nagtampo na sa amin si Cheney dahil kami ang palaging magkasama ni Patrick. Agad akong kumuha ng snickers sa bulsa ko para ibigay sa kanya at nang iniabot ko sa kanya ang chokolate, biglang  naaninag ko sa kanya ang ngiti dulot ng matamis na chokolate. 
Inakap niya ako at biglang hinalikan sa pisngi. Nagulat ako dahil iyon ang unang halik sa akin ng isang batang babae na natuwa sa ibinigay ko sa kanya. 

"Thanks Jacob!!"

Niyakap niya ako pagkatapos at bigla akong dumistansiya sa kanya. Ayaw kong bigyan ng pakahulugan ang mga yakap ni Cheney sa akin. Mahal ko si Patrick kaya ko lang iyon nagawa.

Gumaling si Patrick bago ang pagbalik nila ng mommy niya sa Amerika. Naghanda ng maliit na salu-salo si Tita Susan at niyaya ako kasama ng Mommy ko na pumunta sa kanilang despedida  party. 

"Mom, ayaw kong pumunta, ikaw na lang!!" 

Hindi ko alam kung bakit ko sinabi iyon. Mahirap para sa akin na umalis si Patrick sa buhay ko. Oo, ilang linggo lang silang namalagi dito, pero para sa akin, iyon  ang mga pinaka espesyal na  araw na dumating sa buhay ko. Natuto akong magmahal. Naging kaibigan sa mga dayo at ituring na mga kamag-anak sila. Si Patrick, siya lang ang buhay ko!! Kaya ikamamatay ko ang paglayo niya sa akin. 

Hindi talaga ako pumunta. Mag-aalas 7:30 ng gabi nang nakita kong lumabas sa bahay nila si Patrick. Sakto at mukhang may bibilhin si Mommy sa labas kaya bumaba ako para ikandado ang gate. Tumingin ako sa gate nang nakita kong papalapit na si Patrick sa bahay namin. Bumalik ako sa loob at pinabayaan ko ng bukas ang bahay namin. Pumasok siya, salamantalang ako ay nagkukumahog na naghahanap ng paraan para pagtaguan siya. 

"Jacob?! Are you still here, C'mon, I'm inviting you to our Despedida Party!! Please come!"

Ayokong makinig sa kanya. 

"Jacob, Yoo-Hoo!!" 

"I'll not go with you! Please get out!!" Sigaw ko na nanginginig na parang maya-maya ay babagsak na naman ang luha ko.

"Please Jacob, I'm begging you!! I just want you to go with me!! I love you!!"

"Ayaw ko nga sabi eh!! Please let me alone!! You Just get out!!

Lumabas ako para itulak si Patrick para makalabas. 

"Hey you, what do you want in my life? You love me, then you'll go miles away after?! What's the used of loving me if you're about to leave?  I'm all disappointed To you, because you ruined my life, you neglected my feelings to you!! So better get off here!! And I don't wanna see you again ever!!" 

Ewan ko ba?! Galit ang namayani sa akin kaya ko nasabi lahat ng sama ng loob ko sa kanya. Agad naman siyang bumuwelta ng dahilan.

"Jacob, please!! Let me explain before you judge me. I love you just the way you are!! Even before!! I know that at this point, you're fierce with the intense emotions of angriness, but please!! Let me just put my side on this way!! I'm leaving you not just because I don't love you or whatsoever. I'm leaving you because I want to fulfill myself to become somebody, isn't that a selfishness but I think, that's the only and absolute way for me to consider. I love you with all my heart, even miles away! I hope you'll gonna listen to me for once and for all." paliwanag ni Patrick na umiiyak habang sinasabi ang mga salitang unti-unting tumatatak sa isipan ako.

"After three years, I'm gonna make it up to you!! I'll visit you here for as much as I could! I can get you in touch every hour, every day!! Wag ka nang magtampo sa akin! I'll go outside of the country for me to take my responsibility as a son, and I'll take on my responsibility to you as my one true love after this obligations and I hope, you will wait for me till the day come I'll arrive."

Ayaw kong makinig sa kanya. Nawala na nga ang mga kuya ko sa buhay ko pagkatapos, mawawala pa siya! What's the used of every moments we shared if all of these will ended up  nothing at all!! Lumapit siya kaagad sa akin at tumingin sa aking mga mata. Kinuha niya ang isang cassette tape sa bulsa niya pagkatapos at kanya niyang agad kinuha ang radyo para iparinig sa akin ang nilalaman ng casette tape. Umupo siya sa sofa namin at sabay sinaksak ang plug sa saksakan at saka inilagay sa loob ang tape. 

"I hope you will listen to this!!"

Agad niyang pinindot ang play button ng radio-cassette. Narinig ko ang minus-one na kantang "Remember me this Way" na hango sa movie ni Casper. Hanggang sa may nagsalita habang pinapatugtog niya ito.

"Sharing moments with you would be the most precious moments I have with for all of my life. I thank God that I found a special someone who I treasure most. I finally found my missing piece to you. I will never let this next into nothingness. Your great value to my life is one that added to my inspiration not to surrender, but to stand still by my own. You build my character into a great foundation, nobody can eradicate it. I know, in some point you're angry at me, that I'm so selfish to what I used to decide. I hope you understand me. I love you, no matter how far the distance we're apart. My decision of leaving you doesn't mean we're all ending up our fortress relationship. Life goes on, but the mere fact you're still in my heart, it will just be the same again.  If we were about to grown up someday, I hope you realize that how far I am longing to see you, it will never change everything. I don't want to say my Goodbyes to you, rather, I just want to tell you that no matter how far I'm right now, my love for you will ne'er perish as time goes by."

Natapos ang kanta na puro chorus na ang naririnig ko. Pinalapit niya ako sa harapan niya at my dinukot ulit sa pantalon niya. Isang box na kulay pula. At nang binuksan ay agad akong nagulat sa mga susunod na pangyayari.

"First time that I saw you crying in the church, there was a feeling something in my mind that you're gonna be my first and last affection. I am also fascinated knowing that you gave me and Cheney a ring, as a sign of our friendship, and now, I am here, in front of you to take this necklace to you as a sign of our endearment to each other and I hope you will wear this." anyaya niya sa akin habang kinukuha ang kwintas sa loob ng box.

Ang ganda ng kwintas. Nandun ang unang letra ng pangalan ko pero noong sinuri kong malapitan ay may nakaukit na pangalan niya sa gitna. Agad kong itinanong iyon at iyon daw ay simbolo di-umano, ng sarili ko at ang pangalang nakalagay sa unang letra ng pangalan ko ay ang pangalan niya na sa puso ko lang dapat nakatatak.

"Isn't that so beautiful. Jacob? I know that was so expensive but for me, you are priceless. I was able to picked that up because I just want you to know that you're always be my Jacob and I'm always be your Patrick."

Gawa sa tunay sa silver ang necklace. Parang panlalaki ang style. Noong una ay ayaw kong tanggapin, pero dahil aalis na si Jacob bukas ng umaga ay daglian kong tinanggap ng buong puso.

Inilagay niya sa aking leeg ang kwintas. Ramdam ko ang hininga niya sa mga leeg ko. Tumayo ako at pumunta sa may salaminan upang kilatisin ang ganda at elegante ng kwintas. Nagniningning ito lalo na pag natatamaan ng liwanag. Tinanong ko si Patrick kung mayroon itong kapares at agad niyang nilabas mula sa loob ng t-shirt niya ang kwintas na letter P naman na naka-engrave ang pangalan ko. 

Agad na lumapit sa akin si Patrick at hinalikan niya ako. Napapikit ako at unti-unti kong ninanamnam ang sarap ng bawat pintig ng labi niya sa labi ko. Napaiyak ako. Unti-unting bumababa ang pawat patak ng luha ko sa mga pisngi niya sabay punas niya gamit ang hinlalaki niya sa kaliwa. Agad niyang inilabas ang dila niya sa loob ng labi niya at agad na pinasok ito sa mga labi ko. Hindi ako nagpatalo at pinatulan ko din siya ng ganoong halik. Hanggang sa napaupo ako sa sahig at bumaba siya para ipagpatuloy ang paghahalik niya sa akin. 

"So, C'mon and let's celebrate now to our party?! It could have been the last!!"

"Ok!!"

Pumunta kami sa bahay nila. Kaunti lang kami. Nang ako'y papasok ay natiempuhan ko na nag-uusap si Tita Susan at Mommy ko habang nagluluto naman ng barbecue ang mommy ni Cheney. Naghanap kami ng mapaglilibangan. Naglaro kami ng super nintendo( old version ng PSP na sinasaksak pa sa TV.)  at naglaro ng tekken. Ang saya ng gabing iyon.

Natapos ang party na lahat ay pagod. Si mommy ko ang naglilinis habang sina Tita Susan ay inihahanda ang pagkain para I-take home namin. Samantalang si Cheney naman ay natutulog sa sofa. Ako at si Patrick naman ay magka-holding hands na pumunta ng kwarto at tinulungan siya na ayusin ang mga gamit niya para ipasok sa mga bagahe niya.

"I hope you will not change!! I love you, Jacob!!"

Tinawag ako ni mommy sa baba para umuwi at agad kong binigyan ng sobrang higpit na mga yakap si Patrick. Hinalikan ko siya sa labi na akala mo'y mag-asawa kung iisipin. Pagkatapos ay maayos na nagpaalam sa kanya nang may iniabot siya sa akin na cassette tape na pinaringgan namin kanina sa bahay namin.

"Take this 'Cob!! If you feel that you're missing me, all you have to do is to play this and everything will fall into place. Again, thank you and I love you!!

Nginitian ko siya sabay yakap ng dalawang beses ang batang si Patrick na nagpamulat sa akin na magmahal ng katulad ko.

Nagising ako kinabukasan nang nalaman kong wala na si Patrick. Umiyak ako sa loob ng aking kwarto at nagmukmok ng ilang oras. Hindi ako kumain ng tanghalian hanggang sa ginulpi ako ni Daddy na nakamasid lang kay mommy.  Bumaba ako at dun ako sa tabi ng bahay nina Cheney, umupo. Iyon lang ang unang pagkakataon na nakita ako ni Cheney na umiiyak. Agad akong binabaan ni Cheney.

"Hey there, why are you crying?"

"No, I just came to realize, Patrick is no longer with us!!"

"Oh.. Don't say that!! Even though Patrick is not here, yet his presence is still living in our hearts, so don't be sad!!" 

Pinunasan ni Cheney ang bawat luha ko gamit ng kanyang hinlalaki. Niyaya niya akong pumunta sa kanila para manood at kumain na  rin kami ng tanghalian. 

Lumilipas ang araw, linggo, buwan, at taon na hindi nagpaparamdam sa akin si Patrick. Lagi akong nasa bintana upang alamin kung baka may telegrama akong natanggap, pero wala. Lagi akong malungkot at balisa kapag iniisip ko ang mga sandaling dapat sana ay kasama ko si Patrick sa buhay ko. Hanggang sa dumating ang pagkakataon ko sa buhay, noong Grade 3 ako na natutong magalit at kamuhian si Patrick sa buhay ko. Pati na rin sa mga bakla na umagaw sa akin ng pagkatao ko na maging lalaki. KINALIMUTAN KO NA SI PATRICK SA BUHAY KO.. Buti na lang na lang at laging naka-antabay sa akin si Cheney upang tumulong at magsaklolo sa akin kung kailangan ko ng kaibigan na  makakasama. 

Lumalim ang pagsasama namin ni Cheney hanggang dumating sa puntong niligawan ko siya noong Grade 5 at agad niya akong sinagot sakto, pagkatapos ng Grade six. Natuto na rin siyang mag-Tagalog at dahil na rin siguro sa matiyaga kong pag-alalay sa kanya, kaya humusay at gumaling siyang magtagalog. 

Napagdesisyunan namin ni Cheney na sa Lakandula High School kami mag-aral. Section 4 ako samantalang Section 7 siya. Lumipas ang mga araw sa amin na talagang magkasama kami na talagang hindi kami mapapaghiwalayan ng kahit sinoman. Natapos ang First Year at nakuha ko ang Card ko, sakto at section-two ako. Ako lang naman ang nakapasok sa higher section samantalang section three, four, five ang iba. Si Cheney naman ay section four. Dumaan ang enrollment at sabay kaming nagpa-enroll ni Cheney. Nakita ko din sa pila sina Jayson, Gelo, Michael, Joseph at Nikol, mga kabarkada ko. Si Gelo at Michael ang mga naging kaklase ko samantalang yung iba ay napunta sa ibang section. Sumapit ang pasukan makalipas ang ilang buwan. 

Sophomore. Baguhan, dahil ito ang first time ko na lumipat sa higher section. Hindi sa pagmamayabang pero, naging section two ako sa buong Lakandula High School noon sa amin dati. Isang biglaan na hindi ko inaasahan, galing ako sa mababang section noon, at ipinagtataka ko lang ay bakit sa dinami-dami ng etudyante na pwedeng maging section two, ay ako pa ang napili, siguro, ito na yung tinatawag na destiny. Habang magulo ang buong klase dahil hindi pa dumarating yung magiging adviser namin noon, may mga tumatakbo sa isipan ko kung malalagpasan ko ba ang pagiging section two next year. Naghanap agad ako ng upuan. 

       Lumipas ang mga buwan na parang hindi mo inaaasahan ang lahat. Ayun, at yung mga taong hindi mo kasundo noon ay mga barkada mo na ngayon. Kasama sa mga asaran, kulitan, barahan, plastikan ng ugali, at higit sa lahat, kopyahan pagdating ng exams. Hay naku.....! Siguro, eto na yung sinasabi ng iba na high school life.. You're just in between of everything, hanggang may napansin akong lalaki na minsan ay hindi ako pinapansin eversince nung opening of class. Classmate ko siya. Transfer student siya sa pagkakaalam ko. Ewan....! Parang weird!! Lumalayo sa taong hindi daw niya feel kausap. 

    Nasa 5'8 siya. Payat. Makapal ang salamin niya sa mata. Maputi. Mukhang Fil-Am hatid na rin siguro katangusan ng ilong at ng puti nitong balat na mamula-mula pag sinisikatan ng araw, na siyang nakapukaw ng aking atensyon para tignan siyang mabuti at kilatisin ang kanyang panlabas na kaanyuan. Maganda ang lips nito, pouted na maliit at mamula-mula. Mapupungay at malalamlam ang mga mata nito. Nakasalamin siya pero aninag pa din ang mala-hazel na kulay ng mga mata nito.
        
          habang sinusubukan ko siyang hanapin ay biglang naihi ako.. Oo!!! Sa kalagitnaan ng lahat-lahat.. Dali-dali kong hinanap yung C.R. para umihi, hanggang, napansin ko siya. Accidentally, as what you able to expect.. Ayun.. Umiihi siya.. Pero umiiyak.. Sinubukan kong tanungin siya kung bakit siya umiiyak, But he refused not to answer me, besides, who am I to talk to him about his own life? Close ba kami?! Ayun of course, hindi ako papayag na mapapahiya lang after all of these?? Kaya kinulit ko siya.. As in to the maximum effort. 

 "hui bro.. Classmate pala kita?!"

  Ayan ang unang bulalas ko habang parehas kaming umiihi. Pero wala pa rin siyang imik.

"Mukhang malaki yan bro ha?! Kasi antaas ng sirit ng ihi mo sa cubicle eh." 

   This is the first time since I joke on him. But still, he remain discreet with what I tend to say to him. Mukha 'atang nagalit. Natigil siya sa pag-iyak. Lumayo siya sa akin about 3 meters away at doon ipinagpatuloy ang naudlot na pag-ihi. Mataas pa din at habang tumatagal, lalong umiingay ang tahimik na C.R. ng boys dulot ng lakas ng pagpwersa ng ihi sa kanyang pantog. 

  Una siyang umalis sa akin sa hilera ng mga cubicles sa C.R. parang walang nangyari.

   Sa labas ng room nakatambay ang mga barkada ko. Sina Jayson, Gelo, Michael, Joseph at Nikol. Tawag sa amin, mga alpha boys kasi bawat project na ginagawa namin as a group, laging mas mataas ang grades compare to others who striving hard just to earn good grades. 

  Naghahalakhakan kami sa corridor, malapit sa P.E. Building ng school namin nang napansin ko yung misteryosong lalaki na umiiyak habang umiihi. Napatigil ako ng bahagya sa halinhinan ng pagtawa sa mga na-bully ng mga ka grupo ko. 

  "Pare, saglit lang ha. I think I should have to take this opportunity to victimize another student."

  Walang anu-ano, lumapit sa akin yung girlfriend ko, si Cheney since grade 6. Kababata ko siya. Oo, siya yung babaeng kaibigan ko noon pang bata pa kami ni Patrick. Parang me hawig siya sa lalaking nakita ko kanina, pero wala na akong pakialam dun. Napaka swerte ko kasi ramdam ko ang pagmamahal sa akin ni Cheney dahil bumili pa siya ng adaptor na kailangan ko para sa T.L.E. class ko. Magtatanghalian na rin nang napagdesisyunan ko na kumain kaming dalawa kasi ilang araw na rin akong hindi bumabawi sa kaniya.

"Bros!! I'm got to go na!! Magde-date lang kami ng cakie ko sa canteen!!" pasigaw kong sinabi sa grupo ko habang nakaakbay sa syota ko. 

  Malaki ang boobs ni Cheney. Kaya jackpot nang sinagot niya ako noong grade 6 pa lang kami. All out siya. Parang laptop na pinagtitinginan ng mga kalalakihan hindi lang sa school, kundi sa bahay namin sa Tondo.

 "Cake, mukhang pawis ka ha."

  "Wag mo na akong alalahanin, cake, kaya ko to, by the way how's your assignment in history?"

  "Well, as good as you. Teka pahalik nga."

   Agad na bibigyan ako ng matinding halik ni Cheney sa lips. Oo, aaminin ko, may nangyari sa aming dalawa. Ako ang unang naka-ano sa kanya. Masarap ang unang feeling. Kapag na ho-horny ako ay hindi lubos mawala sa isip ko ang kalibugan ko sa kanya kaya tine-text ko siya pag walang tao sa bahay at doon ginagawa ang makamundong pagnanasa sa kanya. 

   Hanggang sa nagdesisyon na gawin ulit namin ang hindi namin nagagawa, pagkatapos naming kumain sa canteen sa kanila naman.

  Habang naglalakad, nakita ko ulit yung misteryosong lalaki. Nag-aaral mag-isa. Sa isip isip ko, mukhang hinahamon ako nitong gagong toh para maging top one sa klase ah!! Pero batid din ng GF ko ang namumuong inggit ko sa kanya.

   Hinayaan ko na lamang siya. Naglakad kami ng GF ko at ng makarating sa kanila, agad na nagnakaw ako ng halik sa kanya. She can't resist it but eventually she pulls me up backward. Me mga tsismosa pala dito, gawa pala ng Barangay Captain pala Lolo niya.

Walang anu-ano, kumuha siya ng Strawberry Jam sa ref nila. Kinuha rin ang tinapay sa ibabaw ng ref para makakain. Inalok niya ako. Di ako tumanggi. 

"Hmm.. Ansarap nito ah!!" 

"Mas Masarap kapag pinahid ko yan sa katawan ko."

Itutuloy..