Mischievous Identity (NEW STORY!!) Chapter 1

After 3 years of no updates, ngayon ay umpisahan ko nang muling maglikha. Buti na lang at ginising muli ako ng isang tagahanga na gawin muli ang aking naumpisahan. Salamat at may malasakit ka sa akin. Pasensiya na kung medyo pinaghintay ko kayo ng matagal mga readers. I'm here to continue the phenomenal story of ANG KWINTAS, ANG SNICKERS AT SI PATRICK but this time, the story hasn't any involvement to the main character which is Jacob and Patrick. Eto ay tungkol sa nagmahal pero laging sawi. Ang mundong iikot sa mundo ni Joseph, isa sa mga kaibigan ng dalawa. 

Sana'y magustuhan ninyong muli ang isa pang likha ng aking imahinasyon... 

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL. 

---------------------------------------------------------------------------------------

KABANATA I

"Forever?! Sus.. Isang malaking palaisipan yan..That is just a word.  Parang synonym rin yan ng ETERNITY tsaka EVERLASTING.. Panget pakinggan."

Nanatili ako sa pusisyon na kung sandal ako ng aking imahinasyon. Ang paghiga. Malalim kong iniisip ang bawat nagdaan sa akin. Yung sa bawat pag-iisip mo ay bigla kang ngingiti ng nakaw na sandali lang. Yung tipong iiyak o tatawa ka at iiyak kang muli. Parang ulupong na baliw lang. Pero sa kabila ng lahat ng yun.. Lahat ng kulitan, awayan, suyuan at tampuhan ay mayroon din pala syang ipapabaon sa akin. Isang alaalang nagpapayaman sa aking imahinasyon na hanggang ngayon baka sa panaginip ko na lang maramdaman at masilayan. 

Habang nakikinig ng mga bagong download ko sa iPod touch ko ay bigla akong nasurpresa sa isang tawag mula sa cellphone ko. 

"Sepie!! Tangina ka! Kamusta ka nang hindot ka!!"

Si Gino. Natawa akong bigla sa kanyang pagbati. TANGINA, isang gamit na salita na para sa amin. Wala lang yun. Tropa na kame ngayon. Dati ay kung sinong kilig to the bones ang hatid namin sa magbabarkada. Di ko alam kung bakit mas pinili kong maging magkaibigan kami. Baka hanggang dun na lang siguro. 

"Toma tayo mamaya hindot!"

"Di ko alam, landi! Si Jacob magkikita kami mamaya!!"

"Putanginang Jacob yan, bat ba laging kontrapelo yan sa buhay ko.."

"Umayos kang kingina ka! Di mo ako kilala, Si Jacob lang ang kaibigan ko, ikaw isa lang kitang kakilala ungas ka!!"

Bigla nyang binaba ang phone. Siguro nagalit sa akin sya sa binigkas ko sa kanya. 

Marami na ang nagbago simula nung 3 taon na di ko makita ang dati kong kaibigan. Si Jacob. Sa hinaba haba ng panahon na yun ano na kaya ang itsura namin? Dumami ba ang humuhumaling sa kanya?! Oh mas matindi pa rin ang kapit ng karisma ni Patrick sa kanya.. ?! Di ko mawari. 

Nga pala bago ko buksan muli ang istorya ng buhay naming magbabarkada, ako nga pala ulit si Joseph.. Joseph Sandejas, 25 anyos at dito parin nakatira. 

Apat kaming magkakapatid at ako ang panganay sa amin. Mahirap kasi sa isang tulad ko, tutok ako sa mga pananagutan ng mga kapatid ko kesa sa sarili kong kapakanan. Si Mama ko asa Taiwan na ngayon at nagtatrabaho sa isang pabrika ng cellphone samantalang si papa nagkaroon ng sakit sa utak siguro dahil sa lungkot na nadarama nya nung nangibang-bayan si mama. Kasalukuyang nasa institusyon siya ng pangangalagang pangmental sya sa Mandaluyong naka-detine. Kasalukuyan pa rin akong nagtatrabaho sa isang call center company na ilang taon na rin akong nagbibigay serbisyo sa kanila. 

Pinilit kong bumangon. Binuksan ang bintana na malapit sa bukana ng pintuan namin at sininghot ang umaga ng kinaiinisang lugar sa Maynila, ang Tundo. Sinasamyo ko ang mga alaalang hinatid sa akin ng mga kaibigan ko na di ko na alam kung naaalala pa ba nila ako ohh hindi nahh?! Siguro nga may kani-kanila na silang buhay. Hayyyy.. 

"Boss seph! May magpipick-up ng order dito.." 

Si Kuya Elmer. Siya yung katiwala ni Jacob sa business na tinayo nila. Pinaubaya sa akin ni Jacob itong business niya sa akin dahil may tiwala siya. Siguro halos ilang taon na rin akong namomroblema sa mga pinansyal ehh di pa niya ako nakakalimutan. 

"Ahhh sige bababa ako.."

Dali-dali akong bumangon sa kinahihigaan ko.. Sinuot ko ang aking mga tsinelas at padabog kong tinungo ang ibaba namin nang patakbo. 

"Oh ayos na ba yung mga naka-schedule na delivery natin?! Kay Aling Tenang?! Ohh si Aling Pining?! Tsaka yung kina Shane?! Ayos na ba?!"

"Sir inuna ko na po yung kina ma'am shane. Nagmamadali kasi sila.."

Sa biglang tingin may itsura talaga tong si Kuya Elmer. Matipuno at maputi ang mga ngipin pag ngumingiti. Di ko alam, siguro dahil sa identity ko na kalahati ehh nakakaramdam rin ako ng kalibugan sa kanya. Hindi. Mali ang ginagawa kong ito. 

Napailing ako habang naglalakad ako nang palayo sa kanya. Papunta ako sa bahay ng nanay ni Jacob para mag report tungkol sa sales ng water station nila nang bigla kong naalala ang isang bahay na malapit sa kinatitirikan malapit sa Pavia St. Ang silong na minsan ay naging makabuluhan sa buhay ng dalawa kong kaibigan. Si Patrick at si Jacob. 

Saglit ko munang tinungo ang bahay. Binuksan ang pintuan. Nadama pa rin dun ang kilig at ang samyo ng pagmamahalan ng dalawa kong matalik na kaibigan. Madilim pero di ko anda ang takot sa puso ko.. Hanggang sa mayroong humatak sa akin mula sa hagdan na kung saan balak kong pumanhik.. 

"Tangina, Sino ka?!" 

Hakuna Matata!! Aloha people!!

Finally!! After 3 years of not opening this account now I am accessible!! Thanks for my neurons and protons for pushing me too far just to remember my 13 letter of my password.. Kidding aside!

Hey guys! I'm going to put here some of my latest masterpieces since I activated this account once. Also please try to open my second account, pINNOHy14.blogspot.com to read my previous post.

Can we just start doing maaaah thing here?! Hihi

I am sooo much missing writing. Writing really wakes me up again..

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (ANG PAGWAWAKAS!!)

Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga GRAMMAR FLAWS kayo na makikita especially this EPISODE, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

AUTHOR'S NOTE:

----> Maligayang Kapistahan ng Banal na Sto. Niño sa inyong lahat!! Heto na ang pinakahuling kabanata ng seryeng sinusubaybayan ninyo.. Salamat sa mga readers na nagbigay oras para basahin mula Part 1 hanggang sa huling kabanata ang seryeng ito.. Ako at si Patrick ay malugod na nagpapasalamat sa inyo!!! NAWA'Y PAKIHINTAY PO ANG PANGALAWANG SERYE NA GINAGAWA KO PA LANG AT POSIBLENG I-LAUNCH SA ABRIL O MAYO, PAGKATAPOS NG UNANG TAON KO SA PAG-AARAL.. (in short, pahinga muna pansamantala.. Hehehe..)

Hindi naman ako mawawala sa inyo, bagkus ay magsusulat pa rin ako ng mga SHORT STORIES habang ako'y magpapahinga at naghahanda para sa midterm exams sa MBA ko...

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... ALAM NINYO NA!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:
Sina clyde (thanks po!! I appreciated much!!) doki, John Gerald, Don, Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, -Ram, makki, Nujum, LightRundle, Erion, boy jazz, coffee prince, Kuya Nitro, mga anonymous readers (mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, salamander, jeh, Aqua16, Sen Janus, dark_ken, jasper.escamillan, Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, BourbonConan, chris018, jayfinap, zenki, Ronn, ogie8906, JhayCie at sa mga iba pa na hindi ko na nabanggit... Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko at MA-MI-MISS KO KAYONG LAHAT!!



ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my REAL LIFE. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here, AyT?!:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/ or just type: Bisexual/Faggot's Kiosk

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

TWITTER: @pINNOHy (just follow me and I'll follow you back!!)

---------------------------------------------
Last Part, Part 36

Nang sumunod na araw ng aming pagmamahalan ni Patrick, pinili ko na ligawan niya akong muli. Well, kailangan yun dahil hindi naman siya si Lei ngayon na minahal ko eh, so back to zero siya sa akin ulit.

Pumunta kami ng simbahan ng Tondo para magsimba. Pista ng Poong Sto. Niño de Tondo. Sa labas, makikita ang iba't-ibang mga banda na tumutugog ng mga nakakaaliw at nakakaagaw pansin na pagsasayaw ng mga batang bading at ng mga transgender. Andun ang mga iba't-ibang tao sa labas, kabilang ang mga magbabarkada, mga magkasintahan, mga pamilyang namamasyal sa labas at siyempre, mga pulubi at mga batang gusgusin na siguro ay trademark na ng kinalakihan kong lugar, ang Tondo. Andun din ang mga tipikal na nga namamanata sa loob ng banal na lugar. May mga taong nagsisimba para magpasalamat at humingi na rin ng kapatawaran sa mga ginawa nilang kasalanan. Maingay sa loob, pero hindi alintana sa amin yun ni Patrick. Nandun kami hindi lang magsimba kundi magpasalamat sa poon dahil sa wakas ay nakapiling ko na ang Patrick ko na akala ko'y suntok sa buwan na lang siya makikita.

Pagkatapos nun hinanap namin si Father Michael. Nakita namin siya at kami naman ay binasbasan pagkatapos. Nagpasalamat ako sa kanya dahil siya ang dahilan kung bakit natanggap ko sa puso ko ang pagbubunyag ni Lei na siya si Patrick.

"Iho, wag kang magpasalamat sa akin. Hindi na importante yun sa ngayon. Kahit taliwas sa aral at turo ng bibliya ang pagmamahalan ninyo, nararamdaman ko naman, na naiintindihan ng poon ang lahat ng iyon. Nawa'y pagpalain kayo ng mahal na Sto. Niño at sumainyo nawa ang pagmamahalan na walang hanggan."

Umalis kami na natapos ang pagbabasbas ni father sa amin. Lumabas kami ng hawak-hawak ang aming mga kamay hanggang sa nakita namin si Aling Linda na may mga tindang bago pa.

"Mga iho!! Natutuwa akong magkasama kayo ngayon!! NAGKATOTOO ANG HULA!! Kayo ang itinakda para mahalin ang isa't-isa!!" sabi niya habang nakaupo at nakamasid sa aming dalawa.

"Hindi po namin sadya na hanapin namin ang pag-ibig sa isa't-isa. Nagkataon lang po ang lahat!!" sabi ko habang hawak-hawak ang kamay ni Patrick.

"Mali iho, mali ang tinuran mo!! Hindi yan nagkataon. Tapos nang habiin ng mga tala ang mga kapalaran ninyo!! Narinig ninyo sa isa't-isa ang mga hagikhikan, mga oyayi at mga bulong ng mga tala ninyo at naging dahilan ito para makita ang isa't-isa habang hinahabi ang mga bawat sinulid na siyang magdadala sa inyo sa iisang kapalaran, na MAHALIN ang isa't-isa ng walang hanggan. Ito ang nakatakda at dapat na mangyari sa inyong dalawa!! Hala!! Sige!! Ipagdiwang ninyo ang araw na ito dahil kayo naman ulit ang maghahabi sa ibang mga tala."

Napakalalim ng ibig niyang sabihin. Napaisip ako. Siguro ang paghahabi nga ng mga tala sa amin ang naging dahilan para maging isa ang kapalaran namin na mahalin ang isa't-isa. Mapalad kami, dahil naging masaya at kuntento sa pagmamahal na ibinibigay namin sa aming relasyon. Sana, tama si Aling Linda. Sana hindi maputol ang sinulid na hinabi ng aming mga tala upang maging isa ang kapalaran namin. Ang mahalin ang isa't-isa ng walang hanggan..

Habang nagmumuni-muni at iniisip ang mga bagay na iyon, bigla akong inakbayan ni Patrick.

"Salamat po sa inyo, Aling Linda!! Hindi-hindi po namin kayo makakalimutan sa sinabi ninyo! Mamahalin ko po ng walang hanggan ang lalaking itinakda ng mga bituin namin sa langit, di ba Kuya?!"

"Oo naman, baby bro ko!! Ay, siya nga po pala, baka gusto ninyong sumama sa amin para sa maliit na salu-salo ngayong kapistahan ng Sto. Niño?!" tanong ko na may pag-aanyaya sa matandang nanghula sa amin.

"Ay, Huwag na mga iho!! Huwag ninyo na akong pansinin dito! Maraming Salamat na lang!! Sige na!! Humayo na kayo't lasapin ang tadhanang itinakda sa inyo ng inyong mga tala't bituin!!"

Nagpasya na kaming umuwi ni Patrick habang nakangiting iniiwanan namin si Aling Linda kung saan namin siya nakita mula sa loob ng simbahan kanina. Kaagad namang kinuha ni Patrick ang kamay ko habang kami ay naglalakad at nagsimulang umuwi patungo sa aming bahay para pagsaluhan ang munting salu-salo para sa pagdiriwang ng Pista.

Nakauwi kaming dala-dala ang natupad na mga hula. Masaya ako dahil si Patrick pala ang nakatakda sa akin para mahalin, kaso, nagkubli lang siya sa pagkatao ni Lei na nagpatibok sa nangungulila kong puso para kay Patrick na noo'y wala sa piling ko.

-o0o-

E P I L O G U E

Lumipas ang mga araw at mga buwan na nililigawan ako ni Patrick. Talagang matiyaga niya akong nililigawan sa kabila ng mga paghihirap na ginagawa ko sa kanya. Wala sa akin ang pagsisisi kasi kasalanan din naman niya. Kung kaagad niyang sinabi sa akin ang totoo na siya si Patrick nung una kaming nagkita ay hindi siya nahihirapan ng ganito. Buti na lang at nandyan ang mga kabarkada ko para tulungan sa pagpapahirap kay Patrick.

Speaking of barkada, uumpisahan ko ang kwento sa mga nangyari sa amin after the unforgettable revelations ni Lei as Patrick kay Gelo, ang bestfriend kong discreet na bading. Nangyari yun ng pumunta kaming apat ni Patrick para mag-gym. Habang nagji-gym, napansin kong panay ang titigan nilang dalawa. Napansin din ni Patrick yun. Umalis si Gelo at sumunod naman si Hiro pagkatapos, sinundan namin sila sa CR hanggang sa naaktuhan namin sila sa cubicle na chinu-chupa ni Gelo si Hiro habang nakaupo. Well, hindi na sila makapagsalita pa. action speaks louder than words eh, kaya inamin din nila sa huli na naging sila na for one month.

Samantala, si Joseph naman, nagiging mas sweet sila ng boyfriend niyang si Gino. Gusto ko sanang isulat at gawing kwento ang pag-iibigan nilang dalawa kasi ang ganda ng love story nila eh. Pag may time ako, baka magbago isip ko.. Hehehehe!! Nagsimula yun sa dare ng barkada ni Gino na puro certified 100% male na ligawan ang tatahi-tahimik na si Joseph nun. Hanggang sa may nangyari sa kanila habang nag-iinuman sa kwarto ni Gino na silang dalawa lang. After nun, naging sila. Siguro nahanap nila ang magical spark sa isa't-isa despite na mayroon silang girlfriend noon.

Si Nikol at Shaine naman ay naging mas sweet pagkatapos ng isang pagsubok sa relasyon nila. Una, nahuling ka-sex ni Nikol si Shaine sa loob ng kwarto niya na kapartner ang kaklase niyang babae rin. In short, may tendencies si Shaine na bisexual rin siya. Tiboli siya in all fairness!! Siyempre, what comes around, goes around, kaya nahuli rin ni Shaine si Nikol na may ka-sex na lalaki sa kwarto niya. Well, ganun talaga, pagsubok na eventually, pumanday sa relasyon nilang dalawa. Minsan nga, sinasama nila ang mga nakapartner nila para FOURSOME daw. Ang weird para sa kanila pero mukhang nasasayahan naman sila sa ginagawa nila.

Si Jayson, Naging business minded siya kaagad at the age of 19. Bihira kasi sa age namin na maging business minded dahil masyadong risky eh. Tinulungan ko siyang magplano ng business para sa kanya. Until may pinakilala akong lalaking kaibigan ko na me itsura naman para maging ka-sosyo niya sa business dahil hindi pa ako handa para dun. Habang tumatagal, ang walang bahid na si Jayson ay biglang bumigay dahil nakita ko sila somewhere in intramuros na magkahalikan ng lalaking kaibigan ko para magnegosyo. Napaakap tuloy ako kay Patrick ng hindi oras dahil napaka-sweet nilang ginagawa yun na walang humahadlang sa kanila. Ang Jayson na tatahi-tahimik pagdating sa sexual preference ay bumigay na rin.

Nakaplanong magpropose si Jan sa girlfriend nito. Minsan, nakausap ko siya sa skype at humihingi ng tulong sa akin para magpropose sa girlfriend niya. I was also surprised that time when I knew his girlfriend's name was Cheney. Cheney Gaston ang real name niya. Half-american, half-Filipina. Kapangalan pa ng naging girlfriend ko. Siya yung girl na humalik kay Jan noon. Kinausap ko si Patrick para pagplanuhin ang proposal sa girlfriend ni Jan at nagtagumpay naman kaming napasagot ang GF niya. Ikakasal sila sa 2013 at invited kami dun.

Mapapansin sa mga barkada ko, this college ko lang natuklasan ang mga sexual preferences nila. Akala ko, tunay na lalaki at brusko sila sa paningin ko, pero may tinatago pala silang lihim na ngayon lang nila ibinunyag. Mga late bloomers kasi eh..

Consistent na manligaw sa akin si Patrick. Hindi ko sila pwedeng i-compare kay Lei dahil iba na ang pagkatao niya ngayon. Kailangan makilala ko siya as Patrick at hindi si Lei na bestfriend ko na, kapatid ko pa. Minsan, puro snickers ang binibigay niya sa akin. May mga regalo, pero mas ok na rin sa akin yung mga snickers niya dahil dun ko siya naalala at minahal bukod sa necklace na binigay niya sa akin noon.

Sakto at pang 14th month na niya akong nililigawan ng sinagot ko siya. 14th years niya kasi akong naghintay sa mga pangako niya eh. Nasa puntod kami ni Cheney nun na tulad kay Lei, dun ko rin siya sinagot. Sinabi ko rin kay Cheney na nakita ko na rin si Patrick sa katauhan ni Lei at habang sinasabi yun ay biglang bumuhos ang napakalakas na ulan, dahilan para hindi kami sumilong at sinelebrate ang pag-iibigan namin ni Patrick habang sumasayaw, tumatampisaw at ninanamnam ang bawat patak ng ulan na bumabagsak sa aming dalawa ni Patrick habang nasa ibabaw ng puntod ni Cheney.

Taong 2009 at going strong pa rin kami. Lumipas ang graduation namin ng college at masaya naming ipinagdiwang yun ng mgbabarkada. Naunang nagtapos sina Shaine, Joseph at Jayson sa Lyceum, tapos sumunod si Hiro sa FEU. April din nagtapos si Nikol sa PNU ng teacher at sa June magte-take ng licensure exam. Kaming dalawa ni Patrick ay nagtapos noong 2010 dahil kailangan na 5 years naming bubunuin ang engineering course. Si Patrick ay nagtapos din ng Marine Engineering sa Mapúa at ako rin naman ay Mechanical Engineering noong month din ng April, 2010.

Naging anak-anakan naming dalawa si Tiffany at ang alagang asong si Patrick. Gusto ko sanang palitan ang pangalan ng aso na ibinigay sa akin ni Cheney kaso hindi pumayag ang totoong Patrick ko kaya hinayaan ko na lang na ganun ang ipapangalan sa kanya.

Balak naming magpakasal ni Patrick kapag umedad kami ng 25 sa New York kung saan malaya kaming makakapagpakasal dahil legal na rin naman dun ang same-sex marriage. Magma-migrate na rin kasi kami dun dahil American Citizen si Patrick at magse-settle na for good kahit masakit sa mga magulang ko na iwanan ko sila, nangako naman akong uuwi sa kanila twing Pasko, Bagong Taon and even their birthdays.

2010 nang kaming dalawa ay nakapasa sa magkahiwalay na licensure exams. Magkasama kasi kaming nagrereview sa review center sa itaas ng SM Manila at kailangan namin yun ipasa para sumunod kami sa mga yapak ng Kuya ko at ng Daddy niya na malayang nagmamahalan sa abroad.

Ngayong 2012, parehas na kaming 23 years old. Nagtatrabaho si Patrick ngayon as Senior Field Controller ng isang sikat na shipbuilding company sa isang kilalang pier sa Subic at nakaplanong pupunta ng Dubai kasama ko para magtrabaho this year at ako naman ay first year student ng master's degree sa PLM ng business administration every weekends para sa business namin ni mommy at nagtatrabaho at the same time sa isang kilalang call center company as Technical Support Agent na ka-trabaho rin si Joseph ng halos dalawang taon.

---------------------

Kaagad kong isinara ang photo album na binuksan ko. Napapikit ako at nagbuntong-hininga. Sa hinaba-haba ng mga pagsubok na dumating sa buhay ko para makapiling si Patrick ay sa wakas at kapiling ko siya ngayon.

Agad na binalik ko sa cabinet yung mga photo album ko noong High School at College hanggang sa nahulog sa photo album yung picture naming dalawa. Kinuha ko ulit iyon at tinitigang mabuti. Nakakamiss yung mga panahong iyon ano.. Nagma-matured na ako, pero parang kahapon lang lahat ng mga pangyayari at ng mga pinagdaanan sa buhay ko, ANG KWINTAS, ANG SNICKERS AT SI PATRICK. Habang tinititigan ko yung picture naming dalawa ay biglang nag-ring yung Cellphone ko, at napatawag si Patrick..

"Baby bro, ba't napatawag ka?!"

"Ah.. Kuya na-miss lang kita. Pupuntahan kita diyan sa inyo para kumain sa labas ah?!"

"Sige baby bro, mag-ingat ka habang nagmamaneho ah!! Ayaw kong matulad ka sa mga minahal ko na iniwanan ako!!"

"Sus, Ikaw naman Kuya, hinding-hindi kita iiwan!! Sige basta hintayin mo ako dyan ah!! Mahal na mahal na mahal na mahal kita!!"

"Siyempre ano!! Ako rin! Sige, hihintayin kita dito.. Salamat sa pagmamahal mo!!"

WAKAS-


(PAKIHINTAY pong muli ang susunod na seryeng hango ulit sa totoong karanasan... Salamat po, mga KA-BFK!!)

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 35)

Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga GRAMMAR FLAWS kayo na makikita especially this EPISODE, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

AUTHOR'S NOTE:

----> Heto yung part ng Series ko na nasolo ko si Patrick ng buong Gabi. Siyempre, ano pa ba ang ine-expect dito kundi ang bed scene namin.. Hehehe.. Sadyang pinahaba ko ito dahil dito namin binuhos ni Patrick ang pagmamahalan namin sa isa't-isa. Alam ko yung iba ay nagtaas ng kilay sa scene na ito. Sorry po pero sadyang MALIBOG lang talaga kami.. Hehehehe :)) May isang part pang natitira kaya sana'y pakatutukan ninyo ang natitirang series ng Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick..

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... ALAM NINYO NA!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:
Sina clyde (thanks po!! I appreciated much!!) doki, John Gerald, Don, Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, -Ram, makki, Nujum, LightRundle, Erion, boy jazz, coffee prince, Kuya Nitro, mga anonymous readers (mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, salamander, jeh, Aqua16, Sen Janus, dark_ken, jasper.escamillan, Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, BourbonConan, chris018, jayfinap, zenki, Ronn, ogie8906, JhayCie at sa mga iba pa na hindi ko na nabanggit... Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!



ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my REAL LIFE. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here, AyT?!:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/ or just type: Bisexual/Faggot's Kiosk

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

TWITTER: @pINNOHy (just follow me and I'll follow you back!!)

--------------------------------------------- Part 35

Pagkatapos kong dalhin siya sa kwarto niya, bigla niya akong tinawag.

"Kuya, halika muna saglit!!"

Bigla niya akong tinulak sa kama niya ng pahiga sabay dumapa sa harapan ko. Nagkatitigan kami. Nakita ko sa mga mapupungay at mala-foreigner na kulay ng kanyang balintataw ang pagkasabik sa akin. Napapikit ako at napabuntong hininga. Hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala na nakita ko na si Patrick sa buhay ko at sa katauhan pa ng baby bro ko! Bigla niyang hinawakan ang mukha ko, pati ang medyo matangos ko ring ilong. Bigla akong humugot ng matinding lalim ng paghinga ko hanggang sa lumapit na siya ng malapitan sa mukha ko..

"Kuya, ito na ang araw na pinakahihintay ko. Ang makasama kang hindi ako si Lei, kundi si Patrick!! Gagawin natin to hindi dahil gusto natin, kundi gagawin natin ito, para ipagpatuloy ang naudlot nating pag-iibigan."

Kinuha niya sa bulsa ang kwintas at sinuot niya yun sa akin, pagkatapos yung sa kanya naman. Habang sinusuot, ramdam ko ang banayad na paghinga niya sa mga leeg ko. Ang init!! Hindi ko ma-imagine na nasa ibabaw ko na ngayon ang Patrick na minahal ko.

Pagkatapos nun ay bigla niyang nilapit muli ang kanyang mga mukha. Pinigilan ko muna siya sa pagtatangka niyang paghalik sa akin gamit ng aking mga daliri at nagsalita.

"Alam mo baby bro, natikman ko na kayong magpipinsan. Simula kay Cheney, kay Jan, at sa'yo ngayon! Sana, gawin natin tong espesyal para sa ating dalawa! I want to give you my everything! Ibibigay ko sa'yo ang buo kong katawan."

Tinanggal niya ang aking mga daliri sa kanyang bibig at lumapit siya ng mas malapit sa mukha ko.

"14 years akong nagtitimpi sa'yo!! Ngayon, kailangan mong tanggapin ang pangigigil ko sa'yo ngayong gabi!! Just brace yourself for this!! Hahaha!!"

Bigla niya akong hinalikan. Halik na umaalimpuyos. Tulad ng paghalik niya sa akin nung una kaming naghalikan noong umuulan, noong my nangyari sa amin at ng huli, noong JS prom. Napapikit ako. Habang hinahalikan, ramdam ko na umiiyak siya. Damang-dama ko ang bawat luha niya na dumadaloy sa pisngi ko habang kahalikan siya. Kaagad kong pinunasan yun gamit ng aking kamay at ipinagpatuloy ang paghahalikan.

Isang galit na galit at umaapoy na halik at natanggap namin sa isa't-isa. Sa bawat halik, nararamdaman ko ang init ng hininga niya na dumadampi sa parte ng ilong ko. Ang kanyang matangos na ilong ay tumutusok naman sa gilid ng ilong ko. Nararamdaman ko rin ang dila niya na ginagalugad ang kailaliman ng bibig ko at ang laway niya na nasisipsip ko habang kahalikan siya. Tumagal ang palitan namin ng halik ng humigit isang oras na feeling ko, pinakamatagal sa buong buhay ko.

Tumayo kaming dalawa habang naghahalikan at inihubad ng sabay ang mga pang-itaas namin. Nakasuot pa rin ang kwintas namin sa isa't-isa. Bigla kong narinig na may nagsara ng pintuan sa kwarto niya, pero hindi na namin yun pinakialaman pa! Direcho pa rin kami sa torrid na halikan. Habang hinahalikan, nilagay ni Patrick ang kamay niya sa batok ko at diniinan pa niyang mabuti yun para dumampi ng maigi ang mukha ko sa mukha niya. Hinawakan ko naman ang nagpuputukang mga dibdib na dati ay maliit lang. Sa puntong yun, mayroon na rin siyang abs. Nilagay ko ang isa kong kamay sa pendant ng kwintas niya. Dinama ko yun at hinawak-hawakan. Nilagay rin niya ang isang kamay sa bewang ko habang hinahalikan. Naramdaman ko rin na bahagya niyang kinakagat ng bahagya ang labi ko sa ibaba at ganun din naman ang ginawa ko sa kanya. Na-extend ang kaninang isang oras na halikan ng 30 minutes bago natapos.

Namumula ang mga labi namin na parang namamaga pagkatapos naming maghalikan. Agad na napatawa ng hindi oras si Patrick dahil mas lumobo daw ang bibig ko sa pamamaga pagkatapos niya akong halikan. Kinutusan ko siya ng malutong at napakamot siya ng hindi oras. Tinawanan ko siya hanggang sa kinuha niya akong muli at hinalikan. Tumagal yun ng limang minuto.

"Jacob!! Magpapakasal tayo!! Siguro five years from now! Kahit hindi tayo pwedeng magpakasal dito, pwede naman kitang dalhin sa ibang bansa eh.. I want to marry you and grow old with you!! Ganun kita kamahal!!" sabi ni Patrick habang hinahalikan ko siya sa labi.

"Hiss... Calm down my baby!! Wala pa nga tayo sa twenties natin, yan agad ang pinaplano mo. Tsaka na yan!! Let's just savor this moment na bihira lang nating gawin sa buong buhay natin.."

Ipinagpatuloy namin ang paghahalikan. Kahit wala na akong laway para masipsip niya at dehydrated na rin kami dahil sa tagaktak na pawis na tumutulo sa likod namin ay wala kaming pakialam. Tuloy pa rin ang pagmamahalan hanggang sa tumagal ulit yun ng another 15 minutes.

Hindi ko alam kung nakakailang oras kaming naghahalikan sa loob ng kwarto niya. Mainit sa loob kasi nakapatay yung aircon niya. Hindi ko na pinabuksan sa kanya yun para manamnam namin ang mga sandali na basa sa mga pawis namin.

Agad na lumuhod kaming dalawa sa ibabaw ng kama niya at sabay naming hinalikan ang bawat leeg. Habang hinahalikan ko siya sa leeg, dama ko rin ang nakakakiliti niyang mga bibig na sumisipsip sa basang leeg ko na dulot ng matindi kong pawis. Nilagay ni Patrick ang dalawang kamay niya sa balikat ko habang hinahalikan ang bawat gilid ng leeg ko. Napatigil tuloy ako sa ginagawa ko sa kanya. Napatingala ako at umungol sa sarap ng halik niya sa aking leeg habang nakapit at bumalik ulit sa paghahalik sa kanya pagkatapos.

Sa sobrang pagka-horny ko ay kaagad kong dinakma ang kanyang alaga habang tuloy pa rin siya sa paghalik sa akin. Napatigil siya. Pinagmasdan ko ang kanyang kaanyuan. Ang puti niya!! Para siyang gatas na hinaluan ng strawberry flavor dahil sa mamula-mulang kutis na parang artista. No wonder kung bakit siya naging instant commercial model nung biglang lumaki ang katawan niya. Kinuha niya ako kaagad. Sa sobrang gigil niya ay pinutakti nya ng halik ang leeg ko hanggang sa naramdaman ko na kinagat niya ako ng sobrang sakit.

"Aray!! Patrick naman oh!! Para ka namang gago eh!!"

"Sorry na Kuya ko!! Teka, higa na lang tayo!!"

Inihiga ako ni Patrick. Sa puntong yun, tuloy pa rin siya sa paghalik sa akin. Nakadapa naman ako sa harap niya. Habang nakadapa, ramdam ko ang alaga niya na bumabakat na sa hapit na denim jeans niya. Nararamdaman ko rin ang buhok niya sa pusod pababa na kumikiskis sa balat ng tiyan ko. Bigla tuloy akong nangilabot. Nakakakiliti!

Binaba ko ang halik sa malalaking dibdib niya. Ang puti at kumikinang ito. Mas nakakalibog kasi basa pa ito. Mamasa-masa na mamula-mula ang kanyang mga dibdib!! Para akong pinagpala ng langit dahil sa ibinigay na anghel nito sa harapan ko. Napansin ko na may buhok na rin siya sa bandang ibaba ng utong niya. How astonishing!!

Hindi na ako nagtumpik pa!! Pinangigilan ko ng halik ang dibdib niya, sabay nun ang paglaro ko gamit ang dila ko sa mga nagmumurang ga-munggong mga utong nito. Sa hindi inaasahang pagkakataon, nakagat ko ng di sinasadya ang utong niya. Napasigaw siya, pero ipinagpatuloy ko ulit yun.

Umulos siya at tumayo, kailangan siya naman daw ang gumawa ng paghalik sa katawan ko. Humiga ako sa kanyang malambot na kama at pinatungan niya ako. Naramdaman ko rin ang ginagawa niya sa akin. Ang sarap!! Para akong minamasahe ng kanyang mga halik. Nararamdaman ko sa may kasabay na mga kiskis ng ngipin niya ang paghalik sa akin. How delectable!! Hinagod din ng dila niya ang mga nagmumurang dibdib ko at pinuntirya rin ang mga ga-munggong mga utong ko. Sa sobrang sarap ay napagalaw akong bigla! Habang sinisipsip, hinahalikan at bahagyang kinakagat ang mga utong ko ay unti-unti kong nararamdaman ang mga kamay niya na humahagod mula pusod ko hanggang sa alaga ko na basang-basa na dahil sa pre-cum na lumalabas sa ulo ng ari ko.

"Oh!! Patrick!! Oh!!"

Bigla akong nangilabot. Sa sobrang gigil niya ay pinatong ko ang kamay ko sa ulo niya at idiniin ng bahagya habang hinahalikan ako. Tumagal na ginagawa namin yun salit-salitan ng 30 minutes.

Hinubad niya ang pantalon ko, pagkatapos halikan. Nararamdaman ko na basang-basa na ang etits ko sa kakalabas ng pre-cum dulot ng matinding kalibugan kay Patrick. Nang naibaba na ang lahat, hinawakan niya ang galit na galit kong alaga habang balot pa ito ng boxer shorts ko at brief. Tinanggal niya yun isa-isa gamit ng ngipin niya na ramdam kong gumuguhit sa balat ng alaga ko. Nang natapos ay kaagad na hinawakan niya ang nangangalit na 6 1/4 inches kong alaga at hinagod ang katawan nito gamit ang dila niya na mamula-mula. Sa sobrang sarap ng pakiramdam, bigla akong nangisay. Parang may kuryenteng dumaloy mula sa harapan niya hanggang sa ulo ko. Nakakakilig!!

Binalot ni Patrick ang alaga ko gamit ang kanyang palad at sinabayan ng taas-baba movements. Napaliyad ako sa kanya para tignan kung paano niya binabayo ang tarugo ko. Ngumiti siya sa harapan ko at hinalikan ako pagkatapos.

"Patrick, Sige pa!! I'm getting horny so badly!!"

Sinubo niya ng buo si dudong ko. Biruin mo, nagkasya yung lahat sa bunganga niyang napaka-elastic. Naramdaman ko ang labi niya na dumampi sa mga naglalaguan kong mga buhok sa ibaba. Naramdaman ko ang mga ngipin niya na humahawak sa katawan ng etits ko na talagang nakakapagdulot ng walang kapantay na kalibugan. Nararamdaman ko rin ang laway niya na tumutulo pababa mula sa buhok ng alaga ko papunta sa mga itlog nito.

Itinaas niya ang pagsubo sa alaga ko hanggang sa naramdaman ko na kumikiskis ang ngipin niya. Napaurong ako ng di oras. Tinuloy-tuloy niya ang pagtaas-baba sa alaga ko na tumagal ng limang minuto. Hindi siya nakuntento hanggang sa hinalikan niya pababa ang etits ko at tinungo ang mga itlog ko. Hinagod ito gamit ng dila niya at hinalik-halikan.

Pinuntirya ko ang kanyang mga butas. Nakita ko na mabuhok ito. Hinawi ko ang buhok sa butas sabay dinilaan at hinalikan. Wala akong pakialam kung ano ang nalalasahan ko nun, ang sa akin, mas erotic at mas tumataas ang libidinal sensation ko habang ginagawa ko yun sa kanya. Bigla kong narinig ang mga ungol nito. Ungol na nagpapagana sa akin para gawin ang pinakamababoy pero pinakamasarap na parte ng copulation naming dalawa.

Binuhat niya ako, dumapa sa harap niya at ibinuka ang mga binti ko sa harap ng mukha niya. Parang alam ko itong pusisyon na ito. First time ito kaya para akong nabaliw sa ginawa niya sa akin. Patuloy na ginagawa ko sa kanya ang pagkikiliti gamit ng dila at bunganga ko ang butas at alaga niya habang nakabaligtad siya sa akin at ginagawa ng parehas sa kanya.

"Oh!! Hmmm!! Argh!! Patrick ko!! Nakakagigil ka!!"

Sa sobrang gigili ko sa kanya ay napasipa ako sa mukha niya. Nagalit siya sa akin pero nilambing ko siya sa pamamagitan ng paghalik sa kanyang ari at singit.

Natapos kami ng ganung istilo sa loob ng 25 minutes. Nakakapagod pero masaya kaming ginawa yun. Pareho kaming basa at naglalagkit sa mga pinaghalong pawis namin at laway na binigay namin sa isa't-isa.

Umupo ako sa isang plastic chair (hindi yung armchair) at pinagpag ang basang-basang sandata at bumuka. Hindi ko alam kung bakit ako napaupo nun. Habang ginagawa, biglang lumapit sa akin si Patrick dala-dala ang baby oil at mukhang nakahanap ng paraan para makagawa ng panibagong pusisyon. Ipinahid niya sa akin ang baby oil sa etits ko at pati na rin sa butas niya. Ang ganda niyang pagmasdan sa harapan. Maputi siya na kumikintab ang mga naglalakihang mga dibdib at mamula-mula pa ito. Agad na tumalikod siya sa akin at umupo ng dahan-dahan habang hawak-hawak ang ari ko at ipinupunturya niya sa butas niya na kanina ay pinutakte ng halik at binasa ng laway ko.

Inilagay ko ang mga kamay ko sa likod at pinagmasdan sa harapan ang ginagawa ni Patrick sa akin. Napapikit akong bigla at ninamnam ang pagpasok ng alaga ko sa butas niya habang nakapusisyon kaming nakaupo. Ang sarap!! Medyo masikip ang loob ng butas niya pero napasok naman niya yun ng swabe at presko. Nilagay niya ang mga kamay sa binti ko at sinimulan ang ritwal ng pagtaas-baba. Oh!! Ang sarap!!

Napaakap ako sa likod ni Patrick Habang umuupo at tumatayong ginagawa ang ganung posisyon. Itinodo ko ang pagbuka para maka-kambyo siya ng presko sa harapan ko. Napasandal tuloy ako sa likuran niyang napakaputi. Hindi ko na talaga kaya hanggang sa nararamdaman ko na parang may lalabas mula sa puson ko papunta sa kahabaan ko. Pinatigil ko siya sa pagbayo at ipinasok ng todo ang aking etits sa butas niya hanggang sa lumabas sa akin ang mga katas at dagta na pahinto-hintong bumubulwak sa kaloob-looban niya..

"oh!! Hmm.. Argh!! Patrick ko!! Pasensiya na at hindi ako nakapagpaalam sa yo na lalabasan na ako. Oh!!"

Bigla akong nanghina sa kanya. Napayakap tuloy ako sa basa niyang likuran habang sumisirit pa rin ang dagta sa loob ng butas niya. Pagkatapos nun ay tumayo siya sa harapan ko habang pansin ko ang pagtulo ng dagta ko sa gilid ng binti niya sa likod. Sa puntong yun, wala ng kasamang dugo. Na-devirginize ko kasi siya eh, kaya no wonder kung hindi na siya dinugo sa akin.

"Nakakaasar ka kuya!! Tayo!! TUMAYO KA! Gaganti ako sa'yo ngayon!! Hinding hindi kita tatantanan dahil hindi ka nagpaalam sa akin!!"

Pumunta siya sa maliit na aparador na ang laki ay ga-pusod lang. Itinulak niya ako sa harap ng aparador. Pagkatapos ay kaagad na kinuha niya ang kaliwang paa ko at ipinatong yun sa mallit na aparador. Umalis siya saglit at kinuha ang baby oil sa plastic chair na inupuan ko kanina. Ipinahid niya yun sa sandata niya mula ulo hanggang katawan at sabay ipinahid at ipinasok gamit ang kanyang mga daliri ang butas ko. Napamura ako ng hindi oras.

"Puta!! Napaka-masokista mo!! Ang sakit Pat!! Baka magdugo butas ko!!"

Wala siyang pakialam sa mga sinasabi ko sa kanya. Para siyang bingi. Hindi ko na lang pinansin ang sakit at ninamnam na lang ang sexual pleasure na hatid ng pagmamaneobra sa butas ko. Napansin ko rin na napatigil siya. Nararamdaman ko sa likuran ang pagtututok ng ulo nito sa butas na minaobra niya gamit ng mga malilikot na daliri. Medyo nahihirapan ako sa ginawa niyang posisyon na napaka-masochistic.

Unti-unting nararamdaman ko ang pagpasok ng kanyang tarugo sa nag-iisang butas ko. Napapikit ako. Biglang kumulot ang noo ko at sabay napakagat ng labi dahil sa sakit ng unang pagbira niya sa butas ko. Napaurong akong bigla sa kinatatayuan ko pero hinadlangan niya gamit ng kanyang kamay na nakahawak sa balikat ko. Naramdaman ko ang pagliyad niya sa likuran ko.

Habang lumiliyad, nararamdaman ko sa butas ko ang pagpasok ng mahabang bisita sa loob ko. Sa una pala, masakit yun, pero eventually, parang namanhid at nasanay na ito habang binabayo niyang paulit-ulit ang likod ko. Ang sarap!! Wala akong pakialam sa mga nararamdaman ko na parang natatae, basta habang nararamdaman ko ang pagbabayo niya sa likuran ko ay masaya at kuntento na ako.

Tumagal ng sampung minuto niya ginawa ang pagbibira sa butas ko hanggang sa naramdaman ko unti-unti na bumibilis ang pagbira niya, isang senyales na lalabasan na siya.

"Kuyah.....!!! I'm cooooommmmiinnngggg!!!"

Ipinasok niya ng buong-buo ang sandata hanggang sa naramdaman ko sa loob ang pahintu-hintong pagbulwak ng katas niya. Ang init na hatid ng dagta na pinasabog sa loob ko ay tumutulong pababa. Napayakap siya sa aking likuran ng hindi oras.

Tumagal ang sexual encounter namin sa isa't-isa ng isang oras at paulit-ulit lang ginagawa ang sex position namin. Ilang beses na rin akong nalabasan at sobrang hinang-hina na parang lantang gulay, pero, ayos lang sa akin yun dahil sa wakas ay dumating na sa buhay ko ang pinakamamahal kong si Patrick sa katauhan ni Lei.

Itutuloy...

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 34)

Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga GRAMMAR FLAWS kayo na makikita especially this EPISODE, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

AUTHOR'S NOTE:

----> Heto yung part ng Series ko na pinakahihintay ninyong lahat!! Kung sino nga ba talaga si Patrick na minahal ko.. Alam ko, yung iba sa inyo alam na kung sino si Patrick simula sa umpisa pa ng istorya ko. Sana'y hindi pa ito ang last na pagsusubaybay ninyo sa series ko dahil may mga revelations pa na mangyayari right after Patrick's appearance in this story. May last 2 parts pang natitira kaya sana'y pakatutukan ninyo ang natitirang series ng Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick..

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... Secret!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:
Sina clyde (thanks po!! I appreciated much!!) John Gerald, Don, Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, -Ram, makki, Nujum, LightRundle, Erion, boy jazz, coffee prince( number one fan ng novel ko! Thanks ulit ah!!) Kuya Nitro, mga anonymous readers (mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, salamander, jeh, Aqua16, Sen Janus, dark_ken(Ano na kaya nangyari sa last series niya? Hindi na ako updated eh..) jasper.escamillan, Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, BourbonConan, chris018, jayfinap(in-add ako sa account niya at isa sa mga idol ko pagdating sa series) zenki, Ronn, ogie8906, at si JhayCie. Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!



ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my real life. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here, AyT?!:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/ or just type: Bisexual/Faggot's Kiosk

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

TWITTER: @pINNOHy (just follow me and I'll follow you back!!)

---------------------------------------------
Part 34

"Jacob pumanik tayo! I want you to watch this!!"

Kinuha niya sa bag ang isang DVD. pagkatapos ay niyaya niya akong pumanik. Pagkapanik ay nakita ko sa loob ng kwarto ang TV at DVD player. Binuksan niya yun at sabay ipinasok ang DVD sa loob ng DVD player. Mukhang may ipapanood siya sa akin.

"I hope you understand everything after watching this one!!" Sabi ni Patrick sa akin habang nakayukong mangiyak-ngiyak ang boses nito.

Pinanood ko ang video. Napanood ko ang introduction ng video na nakasulat ang "I LOVE YOU, JACOB!! SORRY FOR EVERYTHING I'VE HAD DONE FOR YOU.."

Sumunod nun ang mga picture namin na nag-pop out isa-isa simula noong mga bata pa kami. Nung nasa amerika siya kasama si Jan, at ang highschool at college days namin. Pumikit ako. Ayokong madala ng emosyon sa mga nakikita ko. Maaring magbago ang lahat kapag napanood ko ito. Hinawakan ni mommy ko ang mga kamay ko at sinabing, "Kaya ma yan!!"

Biglang nagsalita si Cheney. Mukhang may sakit siya noong mga panahong yun. Nasa kwarto siya sa loob ng hospital at paniwala ko'y kinuhanan ni Lei ito nung last time na dinala niya ang videocam sa hospital.

(this is an actual footage when Cheney was confined in hospital about few years ago)

"Hi cakie!! What's up!! I know while you're watching this, I'm already in my 6 feet below the ground (biglang yumuko ng konti, pero bumalik naman sa camera after 1 minute) Well, let's just stop this!! I want you to be happy when this day comes in your life!! I'm so, so, so, happy that you already knew that Lei is Patrick. I hide this because I want you to surprise when this wonderful day has come to your life! Cakie, sorry kung itinago ko sa'yo ang katotohanan na si PATRICK AT LEI AY IISA. Akala ko nga nung una eh..(biglang nagkamot ng ulo) mahuhuli mo na kami nung nakiusap ako sa'yo na lumayo ka sa aming dalawa ni Lei pansamantala. Buti na lang at dumating si Joseph at kaagad na kinausap ka niya. Sorry my cakie!! See.. Oh!! Ngingiti na yan!! Kahit nasa heaven na ako, sana, wag na wag mawawala yung smile na isa sa minahal ko sa'yo. Well, dapat talaga yung plano namin ni Patrick na i-reveal out na sa'yo talaga nung last time na na-receive mo yung Christmas letter na binigay ko sa'yo! Pasko yun kaso, nahirapan siya. Kaya dinaan na lang niya sa letter yung lahat ng gusto niyang sabihin sa'yo.."

"Yung sa simbahan! Tama! Dapat yun ang araw na sasabihin namin ni Lei na siya si Patrick kaso, unfortunately, bigla akong na-confined sa hospital. Hindi tuloy natuloy, pero, kahit na nalaman ko na bilang na yung araw ko here, nangako siya sa akin na after my wake, sasabihin niya sa'yo ang katotohanan. ( biglang tumingin siya sa labas) Ano?! Nandyan na., naku... (biglang tumingin sa camera at kinausap si Lei habang nangangamot ng ulo) Lei, bilisan natin at nandiyan na si Jacob!!( nag-ayos sa harapan) ayan., well... Nasabi ko na ang lahat-lahat cakie!! Sana mapatawad mo si Lei!! Kahit ako!! Sana mapatawad mo rin ako.. Kahit na ok lang for us na hindi mo kami patawarin, ok lang!! Basta intindihin mo na lang siya (sabay tingin kay Lei) Gago ka rin kasi eh 'noh?! Pinapahirapan mo pa cakie ko!! ( tumingin agad sa harapan) ok cakie!! Hanggang dito na lang. Papunta ka na kasi dito eh!! Well actually, nasa labas ka at bumili ka kasi ng food sa canteen.. Di mo alam ito as of now!! By the way, see you in heaven, my cakie!! I love you!! Muah!! ( sabay kindat) TAKE CARE!!"

Hindi ko alam kung magagalit ako sa mga narinig kay Cheney o masu-surprise. Basta kailangang hindi ako magpakita ng motibo na konti na lang at mapapatawad ko na siya.

After kay Cheney, bigla ko rin nakita ang mga letters na nagpe-fade isa-isa yung mga letters at iniisa-isang binubuo ang salitang "A REVELATION THAT CAN CHANGE EVERYTHING."

Nakita ko sa video si Kuya Kenneth.

(this is an actual footage when my brother was in Dubai..)

"Hi bro!! Kamusta!! Mami-miss kita
Wag mong kakalimutan yung sinabi ko sa'yo ah!! Just follow your heart!! Wag yung isip!! Ok!!
(biglang dumating sa video ang lalaki na kamukhang kamukha ni Lei.) ay siya nga pala!! Siya si Robinson, DADDY NI PATRICK!! Tama!! Siya yung daddy ni Patrick at sinasabi kong First love ko!! What a coincidence!! Hehehehe..(biglang hinalikan ni Tito Robbie si Kuya sa pisngi) Bye, sweetie( tapos bumalik kaagad sa video) nagulat ka no!! Hahahaha!! Well, yun ang revelation ko sa'yo. Siya yung kinukwento ko sa'yo na one true love ko. Parehas ng sa inyo ni Patrick, este ni Lei, este ni Patrick.. Hay ang gulo!! (biglang nagkamot ng ilong) like father like son, like his brother to his bunso!!(sabay ngiti sa harap ng videocam) basta Jacob!! Sana Mapatawad mo si Patrick!! Mahal ka niya at panatag akong hinding-hindi ka niya iiwan.(biglang tumingin sa baba ng 1minute at bumalik din sa videocam pagkatapos) Jacob, naalala mo yun time na naabutan mo si Lei umiiyak?! Ang totoo nun, sinabi niya sa akin yung totoo. Pati yung tungkol sa daddy niya. Kaya na-surpise ako nung nalamang siya pala ang anak ng one-true-love ko.. Aaminin ko, NAPAIYAK AKO NUN!!"

"Well, alam yan ng bestfriend ko, diba, Susan?!(nung sinabi ni Kuya yung pangalan ni Tita Susan ay napatingin akong bigla sa mommy ni Patrick at nakita ko siyang ngumiti habang umiiyak.) Jacob!! Ikaw (bigla akong napatingin sa kanya) Oo, tanggapin mo na kasi si Patrick!! Mahal ka naman talaga niya eh!! Swear!! Naniniwala ako sa destiny!! YOU BOTH HAVE DESTINED TO BECOME AS ONE!!! Believe me!! Gayahin mo kami ng Tito Robbie mo!! Maging masaya ka sa piling ng tunay mong mahal!! Teka(tumingin sa relos niya) aalis na pala ako!! Kailangan ko nang magtrabaho!! Sige Lei.. Pinauubaya ko na sa'yo kapatid ko!! Wag na wag mo siyang sasaktan kundi.. Papatayin ko daddy mo..(sabay tawa..) bye now my bunso!!tawagan mo ako kapag nag-reveal na si Lei sa'yo.."

Biglang lumambot ang puso ko. Hindi ko na pinagpatuloy ang panonood ko sa video clip ng mga mahal ko sa buhay. Agad na binaba ko ang ulo ko at nagsimulang umiyak. Mga luhang unti-unting pumapatak hanggang sa naging sunod-sunod na parang umuulan. Bigla kong na-miss ang lahat ng mga tao sa videoclip niya. Si Cheney, na minsan ay natutuhan kong mahalin at si Kuya Kenneth, na nag-udyok sa akin para sundin ang tibok ng puso ko at hindi ng isip ko.

Ipinikit kong muli ang mga mata ko. Sa puntong yun, sinabayan ko na rin ng madiin na pagtiklop ko sa mga palad ko. Gusto kong sumuntok!! Gusto kong ilabas ang sakit!! Gusto kong ipakita sa kanila ang paghihirap ko sa mga nangyayari sa akin ngayon!!

"TAMA NA!! TAMA NA!! Ayoko nang makita o mapanood ang lahat!! NASASAKTAN LANG AKO!! Lahat ng ipinapakita nyo sa akin ay wala lahat!! Wala sila sa buhay ko!!"

Kaagad na lumapit sa akin si mommy. Umupo siya sa tabi ko. Hinawakan niya ang buhok ko at sinabayan din ng paghimas.

"Anak!! Kaya mo yan!! Nandito lang kami ng daddy mo para alalayan ka!! Mahal ka ni mommy at susuportahan kita sa ide-desisyon mo!!"

Pinagpatuloy ko pa rin ang pag-iyak. Sa sobrang sakit, napahagulgol ako. Ipinakita ko sa lahat kung gaano akong nasaktan sa mga nangyayari sa akin sa buhay ko. Agad silang pumalibot sa harap ko hanggang sa iwanan na nila si Patrick na nag-iisa.

"Jay, sorry din kung hindi ko kaagad sinabi sa'yo yung totoo. Pasensiya na kung naging makasarili ako at ng mga barkada natin sa ginawa namin sa'yo!! Handa kaming tanggapin ngayon kung ano ang ide-desisyon mo ngayon! Kahit masakit! Ok lang sa amin!!" sabi ni Joseph habang hinihimas ang likod ko.

"Kayong lahat! Labas na kayo dito. Pinatatawad ko na kayo!! Isa lang ang hindi ko kayang patawarin at yun ang lalaki na niloko ako at ginawa akong gago for 14 years!!!"

Inakap nila akong mahigpit. Samantala, sa isang tabi, nakikita ko si Lei na nililigpit ang DVD set habang umiiyak. Para siyang bata kung tutuusin. Sabay sa pag-iyak niya ang pagsinghot dala na rin siguro ng baradong ilong na naipon habang umiiyak. Nakakaawa siya kung tutuusin pero hinding-hindi ko siya patatawarin!

Habang umiiyak sa harapan ng mga kasama at kabarkada ko, biglang tumakbo papalabas sa kwarto si Patrick. Binitawan niya ang DVD Set na nililigpit kanina. Ni wala man lang umawat sa ginawa niya. Nakita kong sinundan siya ng kanyang mommy para samahan siya sa pagluluksang ginawa ko sa kanya hanggang sa nakarinig ako ng sigaw mula sa ibaba na parang may nangyaring bungguan sa labas.

"Tulungan ninyo ako!! My son!! Anak!! Gumising ka!!"

Biglang nagkagulo sa labasan malapit sa N. Zamora St. Tumingin ako sa bintana. Nang nakita ko, bigla akong nagulat sa aking nasaksihan.

Nasagasaan si Patrick sa labas. Nakabulagta. Hindi ko alam ang gagawin kung pupuntahan ko ba siya o hindi. Para akong natakot! May kung anong pumasok sa isip ko na mag-alala para sa kanya!! Gulong-gulo ulit ako!! Pinipigilan ako ng isipan ko na wag siyang pakialaman ngunit sinisigaw naman ng puso ko na sundan siya sa labas at tulungan siya. Hindi! AYAW KONG MAWALA ULIT SIYA SA PILING KO!! Sa Kabila ng galit na nararamdaman ko sa kaniya, MAHAL KO PA RIN SIYA!! Grrrr!! Nakakaasar!! Hay naku!! PAKSHET NA PAG-IBIG TO!! Di na ako makikinig sa dinidikta ng isip ko! Wala na rin akong pakialam sa nararamdaman kong galit sa kanya! BAHALA NA!! Pupuntahan ko siya!! Kailangan niya ako dun!!

"Patrick!! Mommy!! Please!! Tulungan natin si Patrick!!" Paanyaya ko kay mommy habang nagmamadaling bumaba paa tignan ang nangyari sa pinakamamahal ko.

Kumaripas ako ng pagtakbo sa ibaba para tulungan ang minahal ko ng buong buhay ko. Nang nakarating kami sa lugar ng aksidente, Bigla akong na-shock!! Hindi ko alam ang gagawin ko sa kanya. Hindi na ako nagpatumpik pa! Kaagad na lumuhod ako at kinuha ko si Patrick na duguan at niyakap siya ng mahigpit.

"Patrick!! Kung mawawala ka sa akin ngayon, hindi ko ito makakaya!! Lumaban ka, Patrick!! Kailangan pa kita sa buhay ko!! Pasensiya na! Pasensiya na talaga!!"

Biglang tumulo muli ang luha ko sa kanya. Ang sakit at galit ng nangyari kanina ay unti-unti nang napapalitan ng pagmamahal at pagmamalasakit sa taong minahal ko ng sobra-sobra.

"Ah.. Ja— Jay— Jacob ko!! Mahal na mahal kita!!"

Tinapat ko ang pisngi ko sa pisngi niya. Nararamdaman ko pa ang kanyang maiinit na hininga. Nakapikit siya at mukhang wala nang malay. Pinagmasdan ko ang mukha niya. Ang kanyang mukha na napaka-inosente at mukhang anghel. Ayaw kong mawala si Patrick sa buhay ko! Nandito siya para mahalin muli ako at hinding-hindi ko ito hahayaang mawaglit pang muli.

"BUHAY PA SIYA!! DALI!! Tumawag kayo ng masasakyan!!(sabay tingin kay Patrick) baby bro ko!! Wag kang bibitaw!! Andito na si Big bro!! Mamahalin ka na ulit niya!!"

Kaagad na pinunasan ko ang mga luha ko gamit ang manggas ng T-shirt ko. Nakarinig ako mula sa likuran ko na may nagbusina ng tatlong beses. Nang lumingon ako, nakita ko ang pulang Pajero na sasakyan ni Tita Susan dati. Buhay pa pala yun? Binuhat ko agad si Patrick at dinala sa sasakyan. Kasama ko rin ang mga barkada ko, si mommy, mommy ni Cheney at mommy ni Patrick.

"Patrick ko!! Wag kang bibitiw!! Mahal na kita at pinapatawad na kita!! Sana mapatawad mo na rin ako... Sorry Patrick!! I'm sorry!!!"

Umiiyak ako habang nakakarga sa aking mga kamay ang noo'y walang malay na si Patrick. Nakikita ko ang mga luha ko na pumapatak sa malaporselanang kutis ng mukha niya. Ang tangos ng ilong niya ay kaagad kong hinipo. Habang hinihipo gamit ang hintuturo ko, bigla siyang lumuha. Luha na dire-direcho. Kaagad kong kinuha ang buo niyang katawan at niyakap siya. Siguro, ito na ang pinakamalungkot na nangyari sa buhay ko na naaksidente si Patrick despite dun sa ginawa niyang kasinungalingan sa akin.

Dinala siya sa UST Hospital kung saan sinugod at ki-nonfined si Cheney. Binaba ko kaagad si Patrick habang nakapasan sa likod ko at inihiga sa isang higaan exclusively for accident-caused patient. Habang naglalalakad ay hawak-hawak ko ang kanyang mga kamay at kaagad na idinala sa emergency room para gamutin.

Samantala, habang nasa labas ng emergency room, tumingin ako sa isang altar malapit dun at nagpasiyang pumunta. Nang makarating, tinignan kong mabuti ang imahe ni Jesus Christ na nakapako sa krus. Sa hindi inaasahan, bigla kong sinapak ng napakalakas ang isang dingding sa gilid ng altar.

"Ano?! Diba eto yung gusto ninyo sa akin?! Pinahihirapan ninyo ako!! Kinuha ninyo si Cheney sa akin tapos, ano?! Kukunin ninyo si Patrick?! Unfair po kayo!! Lahat ng mahal ko, kinukuha ninyo sa akin!!"

Umiyak ako ng umiyak. Wala akong pakialam kung nakaka-eskandalo ako o hindi. Gusto kong ilabas ang lahat!! Gusto kong magalit sa sarili ko!! Sa pagkakataong hindi ko minahal si Patrick!! Na puro galit at poot ang namayani sa puso ko para sa kanya. Na hindi ko pinahalagahan ang lahat ng malasakit niya sa akin!!

Biglang lumapit sa akin ang mommy ni Patrick. Niyakap niya ako. Ibinaba niya ang kamao ko at dinala ako sa upuan para kalingain at damayan.

"Anak... Alam ko ang pinagdadaanan mo. Napagdaanan mo na rin yan noong nagkasakit at namatay ang pamangkin ko. Masakit anak, pero kailangan mo na magpakatatag!! Kailangan ni Patrick yun ngayon!! Masakit para sa kanya na magtapat sa'yo pero sana, kahit konti lang! Ma-appreciate mo ang mga ginawa sa'yo ni Patrick sa buhay mo."

Dire-direcho akong umiyak. Sa puntong yun, para akong namatayan. Ang sakit ng nararamdaman ko ay ibinuhos kong lahat, hanggang sa dumating ang duktor sa galing sa ng ER kasama ng mommy ni Cheney at hinanap si Tita Susan.

"Who is the patient's relatives? Oh are you, Ms. Francisco, by the way, ma'am your son is already fine! Wala siyang natamong major injuries sa accident niya. Maybe tomorrow you can now bring him home, well anyway, who's Jacob?!"

Agad akong pumunta sa harap ng duktor na pamilyar na rin sa akin.

"Doc!! What about Patrick? Is he in good condition? What? I need an update now!!"

"Well iho, just relax!! , By the way, ako yung doktor na nag-opera sa kaibigan mo, si Lei! Siya nga! Natatandaan mo pa ba?! Yung nag-donate ng bone marrow sa kaibigan niya!! Well, I was thrilled knowing na tinatawag ka ulit niya sa loob! And the interesting part is, tulog siya!! Yup!! You heard it right!! Tulog siya na habang sinasabi niya na mahal ka niya!! Kayo talaga!!"

Biglang sumigla ang kaninang tumatangis kong puso. Gusto kong puntahan si Patrick! Gusto kong malaman kung ano ang kalagayan niya ngayon?

Makalipas ang ilang oras at nilagay na siya sa recovery room. Kaagad ko siyang pinuntahan sa loob habang ang iba kong kasama ay nagpasyang hindi muna papasok.

Nang nakapasok, agad akong lumapit sa kanya. Kinuha ang kanyang mga kamay at nilaro.

"Baby bro ko!! Si Kuya Jacob to!! Alam mo, NAPATAWAD NA KITA!! Ngayon, ang gusto ko ay mahalin mo rin ako. Mahalin mo ako ng hindi ikaw si Patrick, kundi si Lei."

Napatingin ako sa patient's nametag niya. Bigla akong nagulat sa aking natuklasan! Ang nakagisnan kong pangalan niya na Kleinstein Francisco ay kulang pala. Ito ang totoong pangalan na nakita ko sa kanya.

"JAN PATRICK KLEINSTEIN V. FRANCISCO"

Yun ang totoo niyang pangalan. No wonder kung bakit may napansin akong nakabura sa Christmas Card na ibinigay niya sa akin at yun pala yung pang-third na pangalan niya. Kinuha ko yung tag niya at tinitigang mabuti.

"Hay naku, Patrick!! Ikaw pala ah!! May sikreto ka pang hindi sinasabi sa akin. Yung totoo mong pangalan!! Ang gamit mo nung highschool ay iba pala sa pangalan mo na nasa tag mo ngayon!! Ang galing mo rin magtago my baby bro ah!! Hehehe.. Joke lang!! I love you!! Baby bro!!"

Habang natutulog, kinurot ko ang mga mapuputing pisngi niya na nanggigigil hanggang sa bigla niyang hinawakan ang mga kamay ko.

"Suprise!!"

Biglang nagising si Lei. Kinuha niya ang ulo ko at sabay hatak papunta sa mga mukha niya.

"Sabi ko na nga ba eh, mahal mo rin ako!! So what kung tinago ko sa'yo ang totoong pangalan ko? Hindi na importante yun! Ang mahalaga, yung pangalan mo ang nakatatak sa puso ko. Can we just start all over again?!"

Hindi ko siya kinibo. Tinitigan ko ng mabuti ang mukha niya. Ang mga maliliit na pouted na labi, ang mala-hazel brown na kulay ng mga mata nito, ang pointed na ilong niya at higit sa lahat, ang mga naglalakihang mga dibdib niya na dati ay maliit lang.

Bigla akong hinalikan sa labi ni Lei. Napapikit ako. Dinama ko ang halik niya na una kong nalasahan noong mga bata pa kami. Si Patrick na nagkukubli sa katauhan ni Lei pala ang una at huli kong mamahalin. Ramdam ko ang kanyang pagmamahal sa mga halik na ibinibigay niya sa akin. Siya nga si Patrick!! Siyang siya.

-----o0o-----

Kinabukasan ng gabi, kakagaling lang niya sa hospital, medyo nakakayanan na ni Patrick na ilakad ang kanyang mga paa. Nasa loob pa rin ako ng bahay nila para bantayan siya habang may tama ang kanyang likod.

Pumunta ang mommy niya para kumuha ng makakain namin at pagkatapos nun ay inalalayan ko siyang umupo sa sofa.

"Kuya, maraming Salamat sa lahat ah!! Akala ko, mabibigo akong sabihin sa'yo ang katotohanan sa pagkatao ko!"

"Baby bro, ok lang yun!! Ang importante, magpagaling ka! Tandaan mo, mahal na mahal ka ni kuya!!"

"Ay.. Teka kuya, kukuha lang kita ng makakain."

"Teka, baby bro, ako na lang!! Umupo ka na lang diyan at baka mahirapan ka!"

Kinuha ko ang pagkain na niluto ni Tita Susan sa amin and guess what?! Ang niluto niya ay chocolate cookies na pinagsaluhan namin noong bata pa kami! Kumuha ako ng mauubos namin ni Patrick at pagkatapos nun ay pumunta sa kanya.

"Baby bro, medyo malabo pa sa akin ang lahat eh?! Pwede bang sabihin mo kay Big bro kung bakit naging ikaw si Patrick?!"

Biglang dumating sa usapan namin ang mommy niya, si Tita Susan.

"Ay, iho!! Teka mukhang may nakalimutan akong dalhin sa inyo! Ah!! Yung iced tea!! Saglit lang ha?!"

Kinuha ni Tita Susan ang iced tea sa loob ng ref at dinala sa amin. Umupo siya sa tabi ko habang nag-uumpisa na siyang magkwento ng lahat ng bagay na nangyari sa kanya simula noong nasa amerika siya hanggang sa dumating ang oras na ni-reveal niya ang sarili niya as Patrick.

Dumampot ako ng dalawang pirasong chocolate cookies at ibinigay yung isa sa kanya at tinuloy ang kwento habang kumakain.

"Actually, noong nasa america ako with mom, lagi akong malungkot nun. Minsan nagta-tantrums ako sa kanya kasi gusto kitang makita. Nagwawala ako as in. Lagi akong walang ganang pumasok sa school, yung Jacksonville Academy at minsan ay nagka-cutting classes pa kasama si Jan. Actually, naging magbestfriend kami ni Jan nun. He always comforting me that time when I was crying. Siya rin ang dahilan kung bakit gusto niya akong umuwi sa Pilipinas para makasama ka. To tell you, kuya, our similarities in names were just purely coincidental. Jan Patrick siya, while me is Jan Patrick Kleinstein. Kleinstein dahil dun sa barko kung saan nakita ni daddy ang happiness niya sa kuya mo. Nakaka-inspire nga eh, kaya that was the time I emulated my dad kaya naging bisexual ako at my younger age, pero discreet lang. Gumawa rin ako ng diary notebook para mailabas ko ang pangungulila ko sa'yo at dun ko lahat inilagay yun."

Nagsalin ako ng isang basong iced-tea at ibinigay sa kanya. Hindi ko muna itinuloy ang pagku-kwento niya sa akin para makainom siya ng kaunti. Pagkatapos nun ay bumalik siya sa kinukwento niya.

"Nagalit sa akin si granny noong nagwawala ako ng dahil sa'yo kaya nagkulong ako. Dinam-dam ko ang pagkawala mo sa buhay ko kaya, nagdecide ako to kill myself by means of slashing my wrist, pero bago yun, nagsulat muna ako sa notebook ng "Sorry Jacob!! I still do love you" ng paulit-ulit hanggang sa mapuno ko ang isang page ng balikan at nang natapos yun ay dun na ako nagpasyang kitilin ang buhay ko kahit bata pa ako."

"Tumulo ang mga dugo ko, pagkatapos ay inilagay ko sa page ng notebook ko para alalahanin ang araw nun na wala ka sa piling ko. Nawalan ako ng malay because I lost some of my bloods in my body and had caused me to be fainted that time.
I was ran abruptly into the hospital and had confined there for six consecutive days. Malalim ang sugat na ginawa ko sa sarili ko, that's why I have some scars here in my wrist."

Pinakita niya ang pulso niya na may peklat. Yun yung napansin ko sa kanya dati noong highschool. Kaagad kong kinuha yung kamay niya at hinawakan ang peklat sa pulso. Mukhang malalim nga. Binaba ko ang kanyang mga kamay pagkatapos at hinayaang siyang magsalita ulit.

"That day, gusto ko nang mamatay! Ayoko ng mabuhay dahil hindi na kita makikita. Naaawa sa akin si mommy kaya nangako siya na ipagpapatuloy ko ang pag-aaral sa Pilipinas ng highschool basta't tapusin ko lang ang grade seven ko. Pagkatapos ma-confined, biglang sumakit ang ulo ko, pati na rin ang mga mata ko. Napansin ko rin na biglang lumalabo ito habang tumatagal ang sakit. Kaagad na dinala ako sa optometrist para malaman ang dahilan ng biglaang paglabo ng mata ko at binigyan ng salamin pagkatapos."

"Tinulungan ako ni Jan na gumawa ng plano. Siya ang may pakana nito. Kailangan ko raw magpanggap na hindi ako si Patrick para daw malaman ko kung talagang mahal mo ako. Gusto niya na mahalin mo ako ng hindi sa pangalan ko kundi sa ibang pagkatao. At first, hindi ako pumayag, pero kinulit niya ako. Kailangan ko raw gawin yun para malaman kung gaano mo ako kamahal. Nangako siya sa akin na pupunta siya ng Pilipinas para tulungan ako sa plano ko basta sabihin ko lang kung kailan."

"Umuwi ako sa Pilipinas. Medyo nagiging maayos na ang pagtatagalog ko. Nasanay yun dahil ayaw ko na makipag-usap kay mommy ng English para hindi makahalata yung mga magiging kaklase ko na galing ako sa ibang bansa. Kaagad na kinausap ko si Cheney para sabihin na nasa Pilipinas na ako. Sinabihan ko rin siya na i-sikreto ang pag-uwi ko para matuloy ang plano. Naging kasabwat ko siya. Siya ang nagsabi sa akin ng lahat ng tungkol sa'yo. Nalaman ko rin sa kanya na naging kayo pagkatapos. Masakit para sa akin na nalaman yun sa kanya, pero kailangan kong maging matatag. Nagkita kami noong bakasyon noong 2002 para pag-usapan ang lahat ng ipa-plano. Sorry Jacob, pero kailangan naming matuloy ito hindi para sa amin kundi para na rin sa'yo."

"April, 2002, nagpa-enroll ako. Inayos ng mommy ni Cheney yung dokumento para maiba yung pangalan ko as Jan Patrick Kleinstein to Kleinstein lang. Gusto kong walang makaalam na ako si Patrick lalo ka na. Nagpasuyo rin si mommy sa kapatid niya para dun muna ako tumira ng pansamantala. Naging kasama ko nun si Tiffany. Siya yung parang naging kapatid ko. Sa kanya ko rin sinabi pati yung sikreto ko."

"Pasukan noon at pa-second year high school na ako. Wala akong kakilala at kasama nun. Hindi ko alam na magiging kaklase kita, at hindi ko rin alam na ikaw si Jacob, until the time came out na nakita ko si Cheney na kasama ka. Kaagad na sinenyasan niya ako nun noong nakita ko kayong magkasamang naglalakad sa corridor. Siya ang nagkumpirma na ikaw nga si Jacob, ang one true love ko. Siya rin ang naging dahilan para nagkakilala tayo at maging ka-close. Actually, I owe her because when that moment happened, para ka na ring bumalik sa piling ko."

"First time na niyaya kita sa bahay ko, actually, I was in doubt that time. Hindi ko alam kung mahuhuli mo na ako. Especially nung sinabi sa'yo ni Tiffany na ikaw yung GF ko, I mean, BF ko. I really don't know what to do when Tifanny asked you about that, buti na lang at hindi mo siya pinansin. Yung tungkol sa wallpaper ko sa desktop, well, ako gumawa nun. Talagang pinakita ko sa'yo yun just to appreciate it and I didn't failed to do so."

"Yung tawagin mo akong kapatid, yun yung second step ko. Tinulungan ako ni Tita para gawin yun. At first nagdadalawang isip ako. After she asked that to you, I was find a relief for that. Ngayon na natatawag na kitang kuya, masayang masaya ako at feeling ko, yun ang pinakamasayang nangyari sa buong buhay ko."

"I was with Cheney when I decided to reveal to you my real identity. Magpapasko nun kaso, may sakit siya. She wanted me to reveal anything before she will leave us. Gagawin ko talaga yun kaso naunahan lang ako ng takot, ng kaba, ng....argh!! Basta kuya!! Kaya instead na harapin ka nung Christmas, nagpadala na lang ako ng X-mas letter sa'yo at para na rin makipagkita sa'yo at reveal out sa harapan mo na ako at si Patrick ay iisa."

"Sinamahan ako ni Cheney para damayan ako sa gagawin ko. Sasabihin ko na sana ang lahat nang biglang dumating si Father Michael at biglang nag-seizure si Cheney na dahilan para manghina siya and mamatay eventually."

"Hindi ko alam kung matutuloy ang plano ko na sabihin sa'yo ang totoo. Nagulat ako noong nalaman ko na namatay si Cheney! Alam mo Kuya, yun ang pinakamasakit na nangyari sa buong buhay ko! Ang pag-asa ko na magpakilala sa'yo ay nawala na instantly.."

"Buti na lang at tumawag si Jan overseas para kamustahin ako. Dun ko sinabi sa kanya na kailangan ko ang tulong niya. Agad na dumating siya sa Pilipinas nung first day ng burol ni Cheney at nagboard malapit sa SM Manila. Actually, hindi siya pamilyar sa mga schools dito pero kinulit ko lang talaga siya para mag-aral dito, at yun, tinupad naman niya. Actually, pure male siya! Nagsinungaling siya na bisexual siya sa iyo. May GF siya at dito rin nag-aaral sa Manila. Bigla siyang napalunok ng laway nung sinabi ko sa kanya na magpapanggap siya na makipagrelasyon sa'yo. Masakit!! Kaya napaiyak ako nung kumakain tayo sa starbucks sa SM Manila kung saan nakita mo kami."

"Umiyak ako nun dahil nakikita ko kayong sweet noong oras na naging kayo. Ayaw kong masaktan that time, kaya lumalayo ako sa inyo para dumistansiya sa sakit na nararamdaman ko everytime I saw both of you together. Kuya, ito yung masakit!! Ayaw ko sanang gawin pero kailangan!! Sinabi ko rin sa kanya na isumbong ka sa daddy mo about your sexual preference para maging malaya ka sa kung sino ka talaga. Sana kuya maunawaan mo ako!! Sorry kuya!! Sorry talaga!! Tama lang na magalit ka sa akin!!"

Hindi na tinuloy ni Patrick yung ibang kwento. Bigla siyang umiyak sa harapan ko habang nakatingin sa kanya. Kinuha ko siya at sabay niyakap.

"Baby bro ko, past is past!! Now, I would let you to start all over again. Hindi ka na si Lei, si Patrick ka na so you have nothing to worry anything. What matters most is you're already here beside me. Baby ko, mahal na mahal na mahal na mahal kita!!"

Iyak pa rin siya ng iyak. Parang bata kung tutuusin. Kung ikukumpara ang sitwasyon ko sa kanya, parang siya ang mas maraming pinagdaanan kesa sa akin. Ramdam ko sa bawat patak ng luha niya na bumabagsak sa balikat ko ang pagsisisi sa ginawa niya sa akin. Tama na ang minsan ay nasaktan ako sa mga ginawa niya. Masaya ako dahil nagpatawad ako ng buong puso at ngayon ay handa ng harapin kung ano ang nakatakda sa amin..

Ano pa kaya ang mangyayari sa amin pagkatapos ng mga sandaling ito?

Itutuloy..

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 33)

Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga GRAMMAR FLAWS kayo na makikita especially this EPISODE, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

AUTHOR'S NOTE:

----> Heto yung part ng Series ko na pinakahihintay ninyong lahat!! Kung sino nga ba talaga si Patrick na minahal ko.. Alam ko, yung iba sa inyo alam na kung sino si Patrick simula sa umpisa pa ng istorya ko. Sana'y hindi pa ito ang last na pagsusubaybay ninyo sa series ko dahil may mga revelations pa na mangyayari right after Patrick's appearance in this story. May 3 parts pang natitira kaya sana'y pakatutukan ninyo ang natitirang series ng Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick..

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... Secret!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:
Sina Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, -Ram, makki, Nujum, LightRundle, Erion, boy jazz, coffee prince( number one fan ng novel ko! Thanks ulit ah!!) Kuya Nitro, mga anonymous readers (mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, salamander, jeh, Aqua16, Sen Janus, dark_ken(Ano na kaya nangyari sa last series niya? Hindi na ako updated eh..) jasper.escamillan, Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, BourbonConan, chris018, jayfinap(in-add ako sa account niya at isa sa mga idol ko pagdating sa series) zenki, Ronn, ogie8906, at si JhayCie. Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!



ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my real life. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here, AyT?!:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/ or just type: Bisexual/Faggot's Kiosk

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

TWITTER: @pINNOHy (just follow me and I'll follow you back!!)

---------------------------------------------

Part 33

Nakita ko ang picture ni Patrick at Cheney noong bata. Magkasama sila at mukhang sa amerika pa yun kinuhanan. Binaba ko yun at tinignan pa ang isang nakataob na picture frame. Nakita ko sina Patrick kasama ang mommy niya at si Cheney, at ang huling picture frame ay kaming tatlo na tanging ako lang ang mayroon nun. Saan at paano kaya niya nakuha yun sa akin? Bigla tuloy akong naghinala sa mga nangyayari sa akin ngayon. Ito ba ang sinasabi sa akin ni Patrick sa sulat?!

"Patrick!! What's this? Ano ba gusto mo?! Magpapakita ka lang sa akin pinapahirapan mo pa ako!!" Sigaw ko pagkatapos tignan ang lahat ng nasa lamesa.

Sa dulo ng lamesa, may photo album. Iyon ang photo album naming tatlo na inipon ng mommy ni Patrick bago sila umalis papuntang amerika. Tinignan ko isa-isa yun. Napaiyak ako sa mga nakita nun. Hindi ko alam pero kaagad akong nakaramdam ng kaba, Hindi dahil sa ingay ng kulog kundi sa mga mangyayari ngayon. Bakit kailangan pa ni Patrick na gawin ito?! Papahirapan na naman niya ako!!

Nang nakapunta sa dulo ng lumang photo album ay may napansin akong papel na maliit na nakasiksik sa loob. Kinuha ko yun at binasa.

"Jacob..

This is now the right time to tell you my idenitity. I hope you will never shock if I reveal myself already to you.. I love you, my sweetie!!"

Mukhang bagong sulat ito. Sino kaya si Patrick?! May mga hinala na ako kung sino siya. Siya ba ay isa sa mga kabarkada ko? Kaklase ko noong highschool at ngayong college? Oh si... Si... Si Lei?!

Itinigil ko ang paghihinala, itinuloy ko ang pagtuklas sa mga ibinibigay niyang clue sa akin para ma-reveal ko siya, pero sa puntong yun, iba na ang nararamdaman ko.

Ibinalik ko ang photo album sa lamesa at lumakad ng kaunti. Napansin ko na nakatapak ako ng isang notebook. Sa ibaba yun malapit sa isang tukador na malapit sa lamesa. Agad kong kinuha yun at itinapat sa liwanag na nakikita ko sa itaas. Yun ang notebook na ibinigay sa akin ni Jan. Kinuha ko yun at kaagad ipinagpatuloy ang paglalakad at paghahanap pa ng ibang clue.

Sa sulok malapit sa pintuan, may nakita akong isang video tape. Mukhang luma na yun. Kaagad kong kinuha yun at pinagmasdan. Hinipan ang mga alikabok na bumabalot sa lumang video tape at pinunasan gamit ang kamay. Nang natapos ay tinignan ko ang title ng videotape.

"CASPER THE MOVIE PART 5"

Yun ang title na nakita ko. Kinabahan tuloy ako. Yun yung unang pelikula na pinanood namin ni Patrick sa sinehan! Binitawan ko yun at pinagpatuloy ang paghahanap ng paraan para makaalis sa abandonadong bahay kung saan nakakulong ako ngayon.

"Hindi na ako natutuwa, Patrick!! You are not funny anymore!!"

Ipinagpatuloy ko ang paghahanap ng paraan para makalabas ng kwarto. Sa isang sulok sa dulo ng kwarto, malayo sa aking kinatatayuan noon, nakakita ako ng isang bintana at nakabukas yun ng bahagya. Maliit ito pero, paniwala ko'y kakasya naman ako kung susubukang makatakas. Dali-dali kong pinuntahan yun nang biglang nagbukas ang telebisyon na nakapatong sa lamesita sa tabi ng maliit na aparador na pinagkuhanan ko ng violet na notebook. Napahinto akong bigla at ibinaling ang tingin sa nakabukas na TV.

"Kami ni Cheney at Patrick to ah?! Yun yung video na kinuhanan ng mommy niya noong bata pa kami!"

Lumapit ako sa TV at ipinagpatuloy ang panonood. Bigla akong nakaramdam ng pangungulila. Pangungulila na sa kabila ng pagtanggap ko sa katotohanang hindi ko na mahal si Patrick ay mas lalo akong nangulila sa mga nakita ko. Bumilis ang kaninang mabilis na pagtibok ng puso ko. Hindi ko alam kung mamamangha ako o maiiyak sa video na nagpapakita ng aming mga nakaraan ni Patrick at Cheney habang maliliit pa kami.

"Patrick ko!! Mahal na mahal kita!! Hinding hindi kita iiwanan!! Pangako yan sa'yo!!"

Umiyak ako. Hindi ko nakayanan ang napapanood ko. Nararamdaman ko ang luha ko na dumadaloy sa pisngi ko at bigla akong napaupo sa sahig habang pinapanood pa rin ang mga nakaraan sa buhay naming tatlo ni Cheney.

Mukhang luma na yung video. Luma na kasi yung cinematography nito eh, pero hindi na importante yun. Ang mahalaga ngayon ay unti-unting bumabalik sa mga ala-ala ko ang mga nakaraan sa amin ni Patrick.

"Tama na Patrick!! Wag mo na akong pahirapan!!"

Namatay ng kusa ang TV habang nakaupo akong umiiyak na parang bata sa sahig. Pinunasan ko ang mga luha ko sa pisngi gamit ang manggas ng t-shirt ko. Habang pinupunasan ay bigla kong narinig sa isang sulok malapit sa lamesa ang isang radyo na paniwala kong ginamit sa akin ni Patrick para ipatugtog ang mga mensahe niya sa cassette tape na ibinigay niya sa akin noon. Buhay pa pala yun?! Hinayaan kong tumugtog yun para pakinggang muli ang narinig kong mga pangako sa akin ni Patrick noong mga huling araw niya sa buhay ko.

"Sharing moments with you would be the most precious moments I have with for all of my life. I thank God that I found a special someone who I treasure most. I finally found my missing piece to you. I will never let this next into nothingness. Your great value to my life is one that added to my inspiration not to surrender, but to stand still by my own. You build my character into a great foundation, nobody can eradicate it. I know, in some point you're angry at me, that I'm so selfish to what I used to decide. I hope you understand me. I love you, no matter how far the distance we're apart. My decision of leaving you doesn't mean we're all ending up our fortress relationship. Life goes on, but the mere fact you're still in my heart, it will just be the same again. If we were about to grown up someday, I hope you realize that how far I am longing to see you, it will never change anything. I don't want to say my Goodbyes to you, rather, I just want to tell you that no matter how far I'm right now, my love for you will ne'er perish as time goes by."

Napansin kong maliit pa yung boses ni Patrick habang sinasabi niya ang mga katagang tumatak sa isip ko habang buhay. Bata pa kasi siya nun. Pinanghawakan kong lahat ng ipinangako niyang yun sa akin at umaasang babalikang muli. Mukhang ito na yata yung araw na yun.

Biglang natapos ang kanta at napaupo ako sa lamesitang katabi ng radio cassette. Huminga muna ako ng malalim saglit. Kakayanin ko kayang harapin ang mga pahiwatig sa akin ni Patrick ngayon? Hindi! Hindi ko kakayaning makita siyang muli. Hindi ko kakayaning makita at mayakap siya sa muling pagkakataon. Tama na ang lahat ng nangyari sa amin noon, ang importante, naramdaman ko sa puso ko ang pagmamahal kay Lei na nakita ko noon kay Patrick. Hindi ko mawari sa puntong yun kung bakit kailangan pa akong pahirapan ni Patrick na isa-isahin at habi-habiin ang mga nakukuhang clue sa loob ng kwarto ng abandonadong bahay. Pero, HINDI!! Kailangan kong magpatuloy! Kailangang makita ko si Patrick sa puntong yun. Naalala ko kaagad si Joseph, bababa sana ako para hanapin siya nang biglang nagsara ang pintuan ng kwarto na siyang ikinagulat ko.

"Tama na Patrick!! Natatakot na ako!!"

Biglang may naghagis ng snickers sa harapan ko habang natatakot at nanginginig sa nangyaring pagsara ng pinto. Kinuha ko yun at kinain ang snickers na ibinato sa akin mula sa bintana habang nanginginig. Sisilip sana ako para makita kung sino ang naghagis ng snickers sa labas nang biglang may tumugtog ng piano keyboard sa mula sa labas ng pintuan. Kanta yun na ayaw na ayaw kong marinig dahil naaalala ko lang ang mga pinangako sa akin ni Patrick na hindi niya tinupad.

Habang tinutugtog gamit ang piano keyboard, biglang narinig ko ang isang boses. Maganda at buong-buo ang boses niya—parang anghel. Boses na parang napakinggan ko na noon. Pamilyar ito kung tutuusin. Habang kumakanta, bigla akong napahinto sa pagsilip ko sa bintana. Tinignan ko ang pinto. Kahit nakasarado yun, dinig ko na kinakantahan ako ni Patrick. Nandiyan siya sa mga sandaling ito. Bigla akong napaiyak. Mga patak ng luha na eventually ay naging rivers of tears. Hindi ko ito expected actually! Hinayaan kong marinig ang kantang nagbibigay sakit sa sugatan kong puso para kay Patrick. Pinilit ko ring inalala ng mabuti ang lahat ng pangyayari sa buhay ko kung saan ko narinig yung boses na napakinggan ko sa labas ng kwarto. Hinayaan ko na lang na pakinggan ulit ito ng dire-diretso habang lumuluha.

"Every now and then
We find a special friend
Who never lets us down
Who understands it all
Reaches out each time you fall
You're the best friend that I've found
I know you can't stay
A part of you will never ever go away
Your heart will stay

I'll make a wish for you
And hope it will come true
That life would just be kind
To such a gentle mind
If you lose your way
Think back on yesterday
Remember me this way
Remember me this way
Hmm……….. this way

I don't need eyes to see
The love you bring to me
No matter where I go
And I know that you'll be there
Forever more apart of time, you're everywhere
I'll always cares

I'll make a wish for you
And hope it will come true
That life would just be kind
To such a gentle mind
If you lose your way
Think back on yesterday
Remember me this way
Remember me this way

And I'll be right behind your shoulder watching you
I'll be standing by your side and all you do
And I won't ever leave
As long as you believe
You just believe

I'll make a wish for you
And hope it will come true
That life would just be kind
To such a gentle mind
If you lose your way
Think back on yesterday
Remember me this way
Remember me this way..."

Hindi ko nakayanan ang kanta. Ang iyak ko kanina ay naging tangis at hagulgol. Sa sobrang sakit, bigla akong napaluhod. Gusto kong sumigaw noong mga panahong yun. Hindi ko maalis sa isipan ko na darating ako sa ganitong puntong magkikita na rin kami sa wakas ang mahal ko.


Habang nakaluhod at umiiyak, unti-unting bumubukas ang pintuan. Nang nakabukas na may naaaninag na ako. Isang lalaki. Nakaupo siya habang ginagalaw ang mga key sa piano keyboard. Hindi ko makita ang mukha niya. Habang tinitignan sa malayuan kung sino ang nasa labas ng pinto ay bigla akong nakaramdam ng kaba. Bumibilis ang mga pagtibok ng puso ko..naririnig ko ito.. Siguro dahil tahimik ang kwarto at mukhang huminto na ang ulan sa labas ng abandonadong bahay.

"Ikaw na ba yan, Patrick?!"

Yan ang unang sinabi ko habang pinagmamasdan ko siya malayo sa akin. Pinunasan ko ang mga luha ko at tinignan ulit ang tao sa labas ng kwarto. Habang nakamasid sa mga ginagawa niya, naramdaman kong bigla ang pamamanhid ng buo kong katawan. Kasabay din nun ang sunod-sunod na pagtibok ng puso ko na dinig na dinig ko habang nakatayo malayo sa kanya. Hindi ko na kaya, parang babagsak na ako.

Tumayo siya sa labas ng pintuan at inalis ang piano keyboard. Biglang tinaas niya ang kanyang kamay at inilagay yun sa loob ng t-shirt niya sa bandang leeg. May inilabas siyang something sa loob. Nakita ko ang kwintas sa kanya. Kwintas na noo'y nakita ko kay Jan. Sa pagtaas niya ng kwintas ay nakita ko rin ang singsing na nakasuot sa kanyang palasingsinan. Yun ang singsing na ibinigay ko sa kanya noon. Napapikit ako. Humugot ng isang malalim na paghinga. Unti-unti akong lumalayo habang siya naman ay unti-unting lumalapit sa akin. Hanggang sa tumayo ako at tumakbo papalayo sa kanya. Hindi ko pala alam na nandun sa gilid ko kung saan ako tumatakbo ang lamesita na inupuan ko kanina kaya natapilok ako ng hindi oras. Biglan akong napangudngod.

Nakita ko na papalapit ang nagkukubling Patrick sa akin. Unti-unti ko na rin siya naaaninag dahil sa isang maliit na butas na nakita ko habang pinagmamasdan ang mga picure frame kanina. Habang suot ang kwintas niya, nakikita ko rin ang suot niya. Naka-polo siyang maputi na hapit sa mga nagpuputukan niyang mga bisig at dibdib. Medyo matangkad siya sa akin ng konti at nakita ko rin ang puti niyang leeg na animo'y parang porselana ang kutis. Mamula-mula rin ito.

Hindi na siya nakuntento. Agad na pumunta siya sa gilid ng pintuan sa labas at binuksan ang switch para buksan ang ilaw at ma-reveal out kung sino talaga ang Patrick na nagkukubli sa dilim. Napapikit ako. Habang nakapikit, bigla kong naaninag ang malakas na impact ng ilaw sa mata ko kahit nakapikit ako. Naramdaman ko na lumalapit na siya sa akin. Bahala na!! Tutal, gusto ko na rin malaman kung sino ba talaga siya eh.. Naramdaman ko mula sa pagkakadapa ang kanyang mga kamay na dumadampi sa mga nakasaradong mga mata ko at tinakpan yun.

"Just open your eyes carefully. Don't worry, I'm here to carry you."

Dinilat ko ang aking mga mata. Madilim din kasi nakatakip ang kanyang kamay sa mga mata ko. Unti-unti niyang inalis ang mga daliri niya sa aking mata ng dahan-dahan hanggang sa nakita ko ng tuluyan kung sino talaga si Patrick.

"LEI?! I—IKAW SI PATRICK?!"

"SORRY JACOB, PERO AKO NGA!!"

"Anak ng pitong-put pitong puting tupa naman oh!! Bakit ikaw pa, Tangina mo naman!!"

Napatayo akong bigla nung nalaman kong si Patrick ay si Lei pala. Bigla akong nakaramdam ng galit. Ang Lebel ng dugo ko ay biglang tumaas. Hindi ko alam!! Nakaramdam din ako ng panginginig sa buong katawan ko. Agad aking tumayo. Pinagpag ko ang aking katawan at sabay sampal ng malakas at matunog sa kanya.

"Ano, masaya ka na?! Masaya ka na sa mga panlolokong ginawa mo sa akin?! Lei alam mo, masakit!! Masakit para sa akin tong ginawa mo!! Pinagkatiwalaan kita!! Minahal kita!! Ibinigay ko ang lahat para mahalin ka!! Tapos lolokohin mo lang ako!! Tama na tong palabas na ito!! Uuwi na ako!! Hinding-hindi kita mapapatawad sa ginawa mo sa akin!!"

Umalis ako kaagad-agad sa kwarto habang ninanamnam ni Lei ang sakit ng pagkakasampal ko sa kanya. Gigil na gigil ako!! Gusto ko siyang murahin ng maraming beses.

Habang pababa, nakita ko sa ibaba ng hagdan sina Joseph, Nikol, Shaine, Jayson at Hiro na nakangiti sa akin. Nandun din sina mommy at daddy, at ang mga parents in Cheney at mommy ni Patrick, si Tita Susan.

"Ano, TAPOS NA ANG PALABAS!! Tingin nyo, natuwa ako?! Mga manloloko!! Aalis ako dito na hindi ko kayo kilalang lahat!!"

Ipinagpatuloy ko ang pagbababa hanggang sa nakaramdam ako na mayroong naghablot sa kaliwang bisig ko. Si Lei. Kaagad niyang idinikit ang mukha niya sa mukha ko. Hinalikan niya ako at napapikit ng di oras. Ang galit sa puso ko sa kanya ay unti-unting nawawala. Bigla akong nanlambot sa kanya. Gumaan ng napakabilis! Naramdaman ko sa pagkakataong yun na siya si Patrick. Nilagay niya ang kanyang kaliwang kamay sa bewang ko at ang kanan sa pisngi ko. Bigla siyang napaiyak. Mga luha niya na unti-unti kong naramdaman sa mga pisngi ko. Parang huminto ang oras sa pagpapalitan namin ng halik sa isa't-isa. Ang init ng kanyang mga hininga ay unti-unting dumadampi sa pisngi ko. Hindi ko ito inaasahan. Hinding-hindi talaga!!

Narinig ko sa baba ang palakpakan. Animo'y parang eksena sa pelikula. Ako ang leading lady at ang kahalikan ko ang leading man. Napaisip ako. Hindi! Hindi ito maaari!! Kailangang magpaliwanag sa akin si Lei kung bakit niya ako niloko sa loob ng limang taon na nakilala ko siya.

"Tama na itong lokohan!! Lei!! Hinding-hindi kita mapapatawad!! Kahit kailan!! Buong buhay ko, minahal kita!! Itinuon ko ang sarili ko para lang sa'yo!! Manloloko!! You deceived me!!"

Tinulak ko siyang papalayo sa akin. Bumaba ako. Nang nakarating sa baba, bigla kong inihagis sa kanila ang sirang bangko sa gilid ng nakabukas na sirang pintuan.

"Grrrr!!!"

Umalis ako ng galit na galit!! Muhing-muhi sa nangyaring pagtatapat ni Lei na siya si Patrick! Naglalakad akong pasugod pauwi ng bahay nang biglang nakasalubong ko si Father Michael sa harapan ko.

"Iho, mukhang galit ka ah!!"

"Sorry father, pero ayaw ko po munang makipag-usap sa inyo. Baka makapagsalita po ako sa inyo ng masama."

Pumunta sa harapan sa akin si Father sabay tapik sa balikat ko.

"Iho.. Good bless you!! Mahirap pero kailangan mong tanggapin ang lahat!!"

Napatigil ako sa paglalakad. Napayuko ako. Tinanggal ko ang kamay ni Father sa balikat ko. Nakaramdam ako ng sakit sa puso ko. Hindi ko alam Kung bakit pero sa puntong yun, biglang tumulo ang mga luha ko, hanggang sa kinuha ako ni Father at inilagay niya ang ulo ko dibdib niya.

"Iho, kahit masakit na tinago sa'yo ang pagkatao ni Patrick, alam ko, mapapatawad mo siya. Hindi sa lahat ng pagkakataon ang galit. Maiiwasan natin ito, pero kailangan mong ilabas ang lahat! Pagsubok lang sa'yo ito ng mahal na poong Sto. Niño! Magpatawad ka tulad ng pagpapatawad sa'yo ng mahal na poon."

"Pero father, ang tanging hiling ko lang ay mahalin ako ng tao na nagmahal sa akin simula pagkabata! Bakit pa niya ako pinahihirapan!! Sagad hanggang buto ang sakit na ibinigay niya akin, ultimo ang relasyon naming magpapamilya ay dinamay niya!!"

"Iho huwag!! Wag mong sabihin yan!! Kinasangkapan lang siya ng mahal na poon para patatagin ang pag-asang gusto mong makita si Patrick. Ang pagsubok na yan ang nagbigay sa'yo ng katatagan ng loob na harapin ang lahat, at dahil diyan, napahanga mo ako, kahit taliwas sa aral ng bibliya ang pagmamahalan ninyo, naniniwala naman akong wagas at walang hanggan yan. Magpatawad ka, at magbabagong lahat ang mangyayari sa'yo.."

Hindi ako umimik. Kailangan kong palipasin ang galit ko kay Lei. Kailangan ko siyang harapin at kausapin! Dapat siyang managot sa lahat ng pinagdaanan ko sa buhay ko!! Kailangang talaga!!

Pinababalik ako ni father sa loob ng abandonadong bahay na kasama siya. Nang nakarating, nakita ko si Lei na umiiyak habang nakaupo sa sulok ng hagdanan. Bigla ako nakaramdam ng awa sa kanya despite of the hurts he done to me.

Kaagad na lumapit siya sa akin nang nakita niya ako.

"Jacob!! Kuya sorry for everything I have done!! Gagawin ko ang lahat, kahit ikamatay at ikapahamak ko pa, basta mapatawad mo ako!!"

"Una, pagmamahal, pangalawa, pagkasabik, pangatlo, pagtatampo,at ang huli, pagkamuhi!! Yan ang mga nararamdaman ko habang lumilipas ang mga panahong wala ka sa piling ko!! Wag na nating lokohin ang isa't-isa, Patrick.. Plastic ka rin eh!! Para ka rin si Cheney at pinsan mong si Jan! Pare-pareho kayo!!"

"Mahal kita!! Mahal na mahal na mahal kita! Yun lang ang dahilan kung bakit ko nagawa yun sa'yo. Gusto kong subukin ka! Gusto kong makasigurong mamahalin mo ako!!"

"Tignan mo tong gagong to, oh!! Tangina mo, ulol!! Wag mo akong lolokohin!! MAHAL KITA, PUNYETA KA! Saksi ang lahat ng tao sa paligid natin sa pagmamahal ko sa'yo!!! Minahal kita tapos nanghihinala ka pa sa akin!! ENGOT lang ang gumagawa niyan!! "

"That's why I love you too!! You have determined your love to me!! I know this from the start!! Gusto ko nang umamin sa'yo nun simula noong nakita kita last highschool days! Sa simbahan, kasama ko si Cheney, dapat magsasabi na ako sa'yo ng katotohanan pero, iba ang nangyari! At ang pagkikita namin ni Jan. Sasabihin niya dapat sa'yo na si Patrick at ako ay iisa habang kumain tayo noon sa starbucks!! Umiiyak ako gabi-gabi at tumatangis araw-araw. Jacob Ikaw lang ang sinisigaw ng puso ko. Lagi akong nananaginip gabi-gabi na minumura at tinataboy mo ako. Hindi mo ba nahahalata?Sa panaginip ko, lagi akong nagso-sorry sa iyo?!"

Napaisip ako ng hindi oras. Oo nga!! Napapansin ko nga palagi yun habang nananaginip siya. Pero hindi. Hindi pa ako kuntento sa dahilan niya.

"From now on, wala na akong pagmamahal sa'yo!! Dahil dito, Lei!! GALIT AT POOT na ang nabubuo sa puso ko kapag nakikita at naaalala ka.Sinira mo ang tiwala ko sa'yo! Sinira mo rin ang pangako mo na babalikan mo ako!!! HA..YUP..KA!!

"Teka, Kuya!! Please!! Let me explain from the start about everything!"

Itutuloy...